‘KiCk i’ van Arca is een heen-en-weer tussen hyperkinetische avantgarde en clubhits die amper blijven hangen

Zo chaotisch als '@@@@@', een 62 minuten durende track van eerder dit jaar, is 'KiCk i' gelukkig nergens.

Opener 'Nonbinary' is zelfs knap. Al wie buiten het binaire man-vrouwmodel valt, denkt wellicht: ik wil een deel van Arca's zelfvertrouwen. Zelf wil ik vooral de kenmerkende glaciale synths horen: in de popdeun 'Time' komen die in de vorm van een golfslag. Wat volgt? Een reggaetonachtige dansplaat die lijkt geremixt door Aphex Twin. Chiquitito's, rompompoms en riquiqui's. Björk die niet veel bijzonders doet. De diva's Rosalía, Shygirl en Sophie, die blijkbaar zijn gekomen voor een wedstrijdje om ter drukst doen. Arca's stem die soms zodanig is vervormd dat ze haar eigen gastrapper wordt. De in Venezuela getogen latinx - Arca is geen latino en geen latina, maar een latinx, ¿está claro? - vergelijkt een nieuwe genderidentiteit ergens met een nieuwe manier van denken en combineren voorbij muziekgenres. Hmm, laat ik nu net te wéínig botsende elementen horen die één geheel worden! 'KiCk i' is integendeel vaak een heen-en-weer tussen hyperkinetische avantgarde en clubhits die amper blijven hangen.