CD★★★☆☆
‘Laat ze maar branden’ van Willy Organ: electropop voor krankzinnigen
Levensliederen, dacht ik, zijn er voor mensen die bijna dood zijn. Tot Willy Organ mij van het tegendeel overtuigde en ik fluks tickets bestelde voor het Schlagerfestival. In navolging van zijn debuut ‘Jonge plant’ (2020) wil hij ‘behalve tekstueel ook muzikaal zijn blik wat afwenden van de eigen navel en heeft hij geprobeerd meer evenredigheid te zoeken tussen de tekst en de muziek van elk afzonderlijk nummer’: zo staat het in de bio, een ware bloemlezing van sfeervolle bullshit. Net zoals dit plaatje: electropop voor krankzinnigen, in Organs eigen woorden ‘een feestelijke antithese van de flegmatieke quarantaine waarbinnen het is gemaakt’. Weinig artiesten voelen zich thuis in zowel baancafés als de backstage van kunstenfestivals: Willy is een fenomeen.
