CD★★★½☆
Lucas Schreel klinkt als Car Seat Headrest op een rotan schommelstoel
Hulde aan de curieuze snuiters van Kloothommel, het Belgisch- Oostenrijkse kwintet dat ons in enkele weken tijd twee mooie platen heeft geschonken. Zelf noemen ze hun sound ‘postscheel’ – voor de dag nadat je scheel of dronken bent geweest. Van hun recente plaat ‘Seas Near Over’ sleep ik minstens één liedje naar mijn afspeellijst: het prachtig getitelde ‘Morning, It’s Cornered’, dat bijna een kwartier uitwaaiert.
Deze Kloothommels weten hoe melancholie klinkt. De melancholiekste van de vijf is wellicht bassist Lucas Schreel. Haruki Murakami moet op zijn boekenplank hebben gelegen toen hij zijn solodebuut bij elkaar droomde. De tokkelliedjes zijn sober en bedwelmend. In een verzonnen taal droedelt Schreel over een vergeeld canvas van gitaar en percussie, en hij klinkt daarbij als Car Seat Headrest op een rotan schommelstoel. In de toekomst zullen taalkundigen vaststellen dat Schreel over bagagerekken en Zwanworstjes zong. Zalig zijn de onwetenden.
