CD★★★☆☆
Met haar eerste plaat toont Tones and I dat ze meer is dan een onehitwonder
Toen Toni Watson in 2019 hoorde dat ze op Spotify een hit van epische omvang had gescoord met haar eerste nummer ‘Dance Monkey’, had ze bij wijze van spreken nog nooit van streaming gehoord.
Ze werkte in een kledingwinkel en vulde dat karige inkomen aan met busken op half verlaten straathoeken. Maar zelfs als je slechts een paar borrelnoten per stream krijgt, zijn één miljard streams een gigantische zak borrelnoten. Met haar eerste plaat toont ze dat ze meer is dan een onehitwonder en nestelt ze zich al meteen in de kopgroep van de popgroep die zich bezighoudt met gevoelige liedjes op rare beats. Billie Eilish, Sia en de oermoeder van de emobeat Björk kijken licht afgunstig toe. Een crisisvergadering met Taylor Swift is belegd, want Tones and I komt soms gevaarlijk dichtbij. Geen probleem voor de luisteraar, die hier een volwassen plaat vindt van een vrouw van nauwelijks 24. Toen ik 24 was, kon ik geeneens mijn eigen naam schrijven.
