CD★★★★½
Millionaire - 'APPLZ ≠ APPLZ'
De comeback in 2017 van Millionaire was echt spectaculair. Voorganger 'Paradisiac' dateerde van twaalf (!) jaar vóór 'Sciencing'. Tim Vanhamel had in zijn eenmansstudio ook voor een stijlwending gezorgd: de gitaren waren minder ontregelend, daardoor kwam een hele rijstrook vrij voor funky grooves.
Wat valt drie jaar later op aan 'APPLZ ≠ APPLZ'? Dat Vanhamels hersenen, handen en hart vandaag nog meer funk leveren. Dat het gitaarwerk nog minder bochtig is. Dat er deze keer - oef! - nergens hindoegoden met veel armen bij zijn. En dat er appels opduiken: op de hoes, in de intro 'Did you know there's a right way to eat an apple?', in de geweldige clip van 'Can't Stop the Noise'.
In de opener 'Cornucopia' (een hoorn des overvloeds) is de funk stuwend, de wereld 'a market runnin' on lust and greed' en de apocalyptische voorbeeldsong '(Don't Worry) If There's a Hell Below We're All Going to Go' van Curtis Mayfield. 'Strange Days' doet denken aan 'AM' van Arctic Monkeys, mannen die met Vanhamel gemeen hebben dat ze zich ooit in Californië hebben laten verkneden door Josh Homme van QOTSA.
'The Watchman' brengt hulde aan stem én riffs van Jimi Hendrix. 'Whiplash' gaat, boven een gitaarriff op z'n Jack Whites, over 'doin' nothing all day long': er zit saxgetoeter in dat als kwade ganzen klinkt, en de blokfluit is gebroken. Vanhamel zingt dat hij best een revolutie wil beginnen, maar pas na zijn kopje thee. Wie als song and dance-man niet blindelings achter een vlag gaat lopen, moet z'n eigen losgeslagen projectiel zijn. Tim Vanhamel is op veel plekken zijn gehéél eigen losgeslagen projectiel. 'Dig a Ditch' begint bijvoorbeeld op prikkeldraadgitaar, maar zweeft vrij snel in een ruimte van schaamteloze psychedelica. In de stonerrocker 'Blue Mountains, White Sky' wordt van een land achter de regenboog gedroomd, 'in the day of a life' dan nog; prachtige gitaarsolo ook, die blijft doorgaan tijdens het refrein. Maar hét get ur freak on-moment schittert vooral door zijn afwezigheid: de machtige single 'Don't' - in Vanhamels eigen woorden 'een ode aan The Dirtbombs, een floorthriller en een breakbeat rock-'n-soulroll boogiewoogie' - staat niet eens op 'APPLZ ≠ APPLZ'.
'Can't Stop the Noise' lijkt op de p-funk die door techno-dj's uit Motor City Detroit werd geremixed op 'Funkadelic Reworked by Detroiters'. In 'Selected Garden Works' gaan tempo en funkknop omlaag, en de zeespiegel en de temperatuur van de aarde omhoog. De afsluiter heet 'There is a Heart Riot Going On'. Knipoog naar Sly & The Family Stone. Sly Stone werkte voor 'There's a Riot Goin' On' als één van de eersten thuis met een drummachine. Over die plaat uit 1971 hangt een mist zo dik als erwtensoep. Gevraagd waarom de titeltrack alleen een paar seconden stilte bevatte, zei Stone: 'I felt there should be no riots.'
