interview
Naima Joris: ‘Ik heb nu genoeg afgezien, vindt iemand hierboven’
Haar vader Chris Joris is een bekende jazzmuzikant en haar grootvader een operazanger, maar Naima Joris begon pas te zingen op haar 27ste. Ze vergelijkt zichzelf met Doornroosje: de ontwaking liet een tijdje op zich wachten. Haar sprookje begon een jaar geleden met een reeks bezielde quarantainecovers die viraal gingen op Facebook, waarop Radio 1 haar tot belpopbelofte bombardeerde. Haar stem leverde dan weer vergelijkingen met Mélanie De Biasio en Billie Holiday op. Op 30 april verschijnt haar allereerste ep, met daarop de rouwliederen ‘Soon’ en ‘Bellybutton’, opgedragen aan haar gestorven zus.
HUMO Ik hoor dit eigenlijk niet aan een dame te vragen, maar hoe oud ben je?
NAIMA JORIS «De ene dag voel ik me 80, de andere 12… Oké, 39.»
HUMO Je bent ouder dan de meeste debutanten: maakt dat je ook meer ervaren?
JORIS «Ervaring heeft weinig met leeftijd te maken, en meer met wat een mens heeft meegemaakt. Ik verloor mijn zus Saskia drie jaar geleden aan kanker. Mijn stiefmoeder is gestorven in een auto-ongeval. Mijn mama dreigde te sterven aan longkanker. Ik heb drie jonge tantes verloren aan kanker, alsook mijn hond. Ik leed jarenlang aan slapeloosheid zonder dat ik daar met iemand over sprak, en ik had meerdere ongezonde relaties. Het zijn al die tranen die in mijn muziek zitten.»
HUMO Een jaar geleden deelde je een cover van Cesária Évora’s ‘Sodade’, en de rest is geschiedenis.
JORIS «Ik had allesbehalve een plan, het afgelopen jaar is me grotendeels overkomen. Ik durf nog steeds niet te dromen, uit angst dat dit slechts een fase is. Maar het lijkt wel alsof er iemand daarboven vindt dat ik eindelijk genoeg heb afgezien. Jawel, ik geloof in engelen nu.»
HUMO Wat wil je met deze ep bereiken?
JORIS «Closure voor de dood van mijn zus. Ik besefte niet dat ze zo snel ging sterven. Ik vermoed dat Saskia en ik in ontkenning leefden. Ik heb mijn pa de begrafenis laten regelen. Ik heb er niet gesproken, alleen iets gezongen: ‘Didn’t Leave Nobody but the Baby’ van Gillian Welch, Alison Krauss en Emmylou Harris. Maar dat was niet genoeg voor mij. Iedereen heeft zijn eigen rouwproces, zijn eigen manier om afscheid te nemen, en deze ep is de mijne. Het voelt bevrijdend.»
HUMO Je coverde reeds Emilíana Torrini, Serge Gainsbourg, Elvis Costello en ‘Strange Fruit’ van Billie Holiday in je badjas, met duizenden likes op Facebook als gevolg. Hoeveel versies neem je gewoonlijk op?
JORIS «Ik oefen eerst even, maar dan probeer ik het eigenlijk meteen goed te doen. De regel onder muzikanten is: niet meer dan vier takes, want anders verdwijnt de spontaneïteit. Ik bewerk de filmpjes niet, zelfs al zit er hier en daar een foutje in.»
HUMO Je covert trage, sombere songs. Hoe raak je in de juiste mindset?
JORIS «Het is omgekeerd: mijn gemoed bepaalt of ik iets opneem. Ik zat in een relatie waar ik uit moest, dus zong ik ‘This Love Affair’ van Rufus Wainwright. De tekst hoeft niet precies te vertellen wat ik meemaak, maar het gevoel moet kloppen.
»Het voelt nog onwennig om een professionele muzikant te zijn en op commando liedjes te brengen. Ik merk ook dat ik de songs vanop de ep niet per se graag speel, want ik wil niet elke keer die pijnlijke gevoelens opnieuw oproepen. Maar het zal wel moeten, zeker?»
HUMO In de nazomer kreeg je de kans om voor een livepubliek in plaats van voor een webcam te spelen: Jazz Middelheim, deSingel, het Gentse DOK.
JORIS «Ik heb podiumvrees, dus dat was zenuwslopend. Ik had elf optredens in een maand: voor het eerste concert heb ik gehuild op het toilet, tegen het laatste ging het me toch iets beter af. Gelukkig merken mensen mijn stress niet op als ik zing, al kan ik niet hetzelfde zeggen over mijn bindteksten: ik kraamde rare dingen uit, probeerde grapjes te maken en haalde mezelf neer. Ik moet de podiumkunst nog onder de knie krijgen.»
HUMO Je broer Yassin Joris is de producer van je ep. Nog een muzikaal talent in de familie?
JORIS «Absoluut. Hij heeft een hemelse stem. Als hij ooit naar buiten treedt, zullen de mensen hem zeker omarmen. Maar daar is hij nog niet klaar voor. Hoe herkenbaar.»
De ep van Naima Joris verschijnt op 30 april bij PIAS.