CD★★★★☆
Natúúrlijk spreekt er treurnis uit de liedjes op ‘Holding On / Letting Go’ van Sophia
Er spreekt treurnis uit de liedjes op ‘Holding On / Letting Go’, natúúrlijk spreekt er treurnis uit de liedjes. Robin Proper-Sheppard is geen danser. Maar het heeft er alle schijn van dat de frontman van Sophia heden al eens domweg ontroerd naar iets donzigs staat te kijken. Dat leid ik tenminste af uit de bedaagde melancholie van ‘Undone. Again.’ (had van Ryan Adams kunnen zijn), ‘Avalon’, ‘Alive’ en ‘Road Song’ (zou Proper-Sheppard Girls in Hawaii kennen?) Het zijn lekkere spruiten, waarop zijn groep – met daarin de Belgische coalitie Sander Verstraete, Jesse Maes en Bert Vliegen – een warm-subtiele stempel drukt. En wanneer de hond van de leiband mag, springt die meteen in de sloot: het vuig rockende ‘Strange Attractor’ is een corrigerende tik, ‘Prog Rock Arp (I Know)’ hint naar het tweede uur van Duyster, en ‘We See You (Taking Aim)’ is een rochel op het broekpak van het ploertige kapitalisme. Zelfstandig stappen zit er nog niet in voor het geluk van Proper-Sheppard, maar het heeft wel al babysokjes aan.
