Netsky: 'Om het te maken in L.A. moet je stomweg op de juiste barbecue belanden'

Tien jaar geleden liet Boris Daenen, aka Netsky, zijn debuutplaat los op de wereld. En of de tijden veranderd zijn. Toen we de jonge drum-'n-bassproducer negen jaar geleden interviewden, vormde jeugdhuis Het Varken in Edegem het decor. Daarna volgden headlinerslots op Werchter en Glastonbury, flirts met r&b en latin pop en een verhuizing naar Los Angeles. Weer veilig neergestreken in Antwerpen, kiest Netsky nu ook voor een terugkeer naar zijn muzikale roots. 'Nog eens gaan feesten met mijn vrienden, als fan in de zaal, heeft mijn liefde voor drum-'n-bass weer doen oplaaien.'

Netsky's nieuwe single 'I See the Future in Your Eyes' betekent niet alleen een terugkeer naar drum-'n-bass, maar ook naar het Londense label Hospital Records, waarop hij tien jaar geleden zijn eerste grote releases uitbracht. Na de zomer komt ook een volledig nieuwe Netsky-plaat uit bij Hospital. Nu fysieke interviews even niet mogen, we laten jeugdhuis Het Varken in Edegem voor wat het is, nemen we onze toevlucht tot de telefoon.

BORIS DAENEN «Grappig: ik had gisteren de persoon aan de lijn die me tien jaar geleden binnenhaalde bij Hospital, en die herinnerde me er ook al aan dat we toen in Het Varken hadden afgesproken. We hebben mijn eerste plaat ('Netsky' uit 2010, red.) zelfs afgewerkt op een zolderkamer boven dat jeugdhuis, tussen de bierbakken en andere rommel (lacht).»

HUMO Wordt je nieuwe plaat ook een terugkeer naar die periode? Back to drum-'n-bass én back to basics?

DAENEN «In zekere zin wel. Na de dood van mijn vader ben ik naar L.A. getrokken en ik ben er anderhalf jaar blijven wonen. Ik heb me daar verdiept in songwriting en heb zowat non-stop geproducet voor andere artiesten. Ik heb veel geleerd, maar na verloop van tijd begon ik het deejayen te missen. Ik begon weer te touren als dj en ben ook naar een paar shows van anderen gaan kijken.

»Eén avond op het Amsterdam Dance Event in Paradiso was zó plezant dat hij wat dingen in gang heeft gezet. Het was jaren geleden dat ik nog eens met vrienden in het publiek had staan feesten op drum-'n-bass. Mijn liefde voor het genre is toen weer opgelaaid.»

HUMO Kon het er ook mee te maken hebben dat je als feestganger even geen druk voelde om zélf te moeten presteren?

DAENEN «Misschien. Al heb ik nooit graag backstage gezeten: ik wil écht de sfeer opsnuiven in de zaal. Ik denk dat ik gewoon vergeten was hoezeer ik van drum-'n-bass hou, hoe dat tempo en die energie in mijn bloed zitten.»

HUMO Er zijn al een paar grote drum-'n-bassgolven geweest. Eind jaren 90 met Roni Size & Reprazent, en rond 2010 zorgde je zelf mee voor een nieuwe golf. Hoe staat drum-'n-bass er anno 2020 voor?

DAENEN «Tien jaar geleden beleefden we in België een grote revival, maar wereldwijd was het dubstep dat toen ineens heel groot werd: denk aan Nero, Magnetic Man... De twee genres trokken elkaar toen méé, maar terwijl dubstep intussen weer is weggekwijnd, is drum-'n-bass nooit van de kaart geveegd. Schrijf maar op: drum-'n-bass is een heel stabiele investering (lacht).

»Het genre kan over de hele wereld rekenen op een zeer toegewijde fanbasis. Dat heb ik zelf gevoeld toen ik begon: een paar nummers waren genoeg om me over heel de wereld te laten touren. Ik hoefde geen bekende kop te zijn, of me een flitsend imago aan te meten: dat telt niet in die community. Ik denk dat het voor veel Belgische rockgroepen véél moeilijker ligt om door te breken in het buitenland.»

HUMO Tom Barman kondigde de song 'Catlike' tijdens een concert van Magnus ooit aan als 'een nummer dat Netsky heeft afgewezen'. Was dat een grap?

DAENEN «'Catlike'? Nog nooit van gehoord. Tom Barman heeft wél ooit een parlando ingesproken over een nummer van me, maar uiteindelijk hebben we toen gekozen voor een vocal van Diane Charlemagne. Misschien bedoelde hij dat met dat 'afgewezen'? Sorry, Tom! (lacht)»

HUMO Wat is er eigenlijk gebeurd met je plaat 'Palmtrees & Powerlines' waaraan je twee jaar geleden zat te werken in Los Angeles, en die met de single 'Téquila Limonada' behoorlijk latin flavoured leek te worden? Die plaat is nooit uitgekomen.

DAENEN «Ze ligt ergens opgeborgen en kan later nog uitkomen. Ze is ook nog niet af: een paar van de samenwerkingen zitten nog vast. Dat heb je dan weer niet met een drum-'n-bassplaat waaraan je helemaal alleen werkt: je hoeft met niemand rekening te houden.»

OP DE VLUCHT

HUMO Je hebt in L.A. in Venice Beach gewoond. Weleens gaan eten bij het befaamde restaurant Gjelina op Abbot Kinney Boulevard?

DAENEN «Meer zelfs, zij verzorgden de catering in onze studio (lacht). L.A. is een machtige stad: ik kon iedere dag met het skateboard naar het werk, onder een stralende zon. Ik kijk terug op die periode als het beste anderhalf jaar van mijn leven.

»Los Angeles heeft ook een harde kant, het is de stad van de would-beacteurs en de gevallen sterren. De producers die ik er heb ontmoet, hebben vaak echt een struggle doorgemaakt om het te maken in de muziekindustrie. Een goed voorbeeld is Stargate, een duo Noorse producers. Ooit hebben zij met hun laatste centen een maand lang een piepklein appartementje gehuurd, om daar alles op alles te zetten om toch maar door te breken als producers. Het is hen gelukt.

»Ik haat het om te zeggen dat je in een stad als L.A. contacten nodig hebt, maar het is echt zo. Ik had al een publisher en een manager in L.A. vóór ik ernaartoe verhuisde. Maar je hebt ook vastberadenheid nodig. En een portie geluk, zoals stomweg op de juiste barbecue belanden en daar met andere producers aan de praat raken.»

HUMO Het duo Stargate maakte al nummers voor Charli XCX, Ariana Grande, Rihanna... Soms zie je wel dertien namen staan in de credits van een nummer van zo'n popster. Hoe raken al die mensen het in godsnaam ééns over een song?

DAENEN «Sterren als Ariana Grande hebben vaak een label dat op gezette tijden writing camps organiseert. Jonge producers en songschrijvers zitten dan samen in een kamer met een artiest, en schuiven daarna door naar de volgende kamer. Zo kom je snel aan heel veel namen in de credits.

»Ik heb zelf eens meegemaakt hoe dat in zijn werk gaat, bij David Guetta. Een volledige maand had hij een grote studio afgehuurd, die vol songschrijvers en producers zat. Als een filmregisseur kwam hij dan de kamer binnen, met een enthousiasme dat zo aanstekelijk werkte, dat iedereen erop gebrand was om een hit te schrijven. Hij speelde tijdens die maand ook iedere vrijdag in Las Vegas, om vaak nog 's nachts terug te vliegen met zijn jet en wéér de studio in te kruipen. Echt, een fantastische periode.»

HUMO Je bent goed bevriend met Felix De Laet, aka Lost Frequencies. Hij vertelde me dat hij al veel goeie raad van je heeft gekregen.

DAENEN «Felix is een voorbeeld van iemand die een lange carrière kan hebben. Hij is een heel stabiele gast en heeft geen kapsones. Supersterren die zich arrogant gedragen: vroeg of laat kost hun dat hun carrière.

»Het is belangrijk dat je ook een leven hebt naast de muziek. Dat je je niet omringt met alleen maar mensen die met je werk te maken hebben, maar dat je ook vrienden hebt met wie je gewoon een pint kunt gaan pakken.»

HUMO En toch trok je alleen naar Los Angeles na de dood van je vader. Terwijl je dan toch je vrienden en familie nodig hebt. Of was het een vlucht, weg van het verdriet?

DAENEN «Misschien wel. Ik voelde dat ik hier niet kon blijven: ik had nood aan een totale verandering. Uiteraard zat daar wat escapisme in. Verlies hoort bij het leven, ik denk dat iedereen er op een andere manier mee omgaat. Ofwel door een vlucht, iets wat je afleidt, al is het een nieuwe hobby. Ofwel door er net met veel mensen over te praten.

»Ik was op zoek naar een nieuw begin. Een nieuwe leefomgeving leek me ideaal. Ik werd 's morgens nooit wakker met een leeg gevoel vanbinnen, want iedere dag betekende een nieuw avontuur.

»Ik had in L.A. ook al wat goeie vrienden wonen voor ik er zelf naartoe verhuisde, mijn manager woont er bijvoorbeeld met zijn gezin - ik kom goed overeen met zijn vrouw en zijn dochtertjes. De eerste maanden sliep ik zelfs in zijn garage.

»Maar het was natuurlijk een zeer kwetsbare periode in mijn leven. Ik denk dat ik daarom op zoek ben gegaan naar mensen die me vooruit konden helpen. Ik zocht mentoren zoals de jongens van Stargate. Ik heb het geluk gehad dat ik ongelofelijk goed behandeld ben door al die mensen. Ik zal altijd op die periode in L.A. terugkijken als een godsgeschenk.»

HUMO En toch ben je teruggekeerd naar Antwerpen.

DAENEN «Omdat ik weer wil deejayen.»

ELON MUSK REMIXEN

HUMO Dat is intussen niet meer mogelijk: de hele wereld is stilgevallen.

DAENEN «Ik klaag niet: ik heb er nooit problemen mee gehad om vier à vijf dagen binnen te zitten en aan muziek te werken. Voor andere mensen, die gewend zijn om dagelijks te gaan werken, is deze lockdown op mentaal vlak veel zwaarder dan voor mij.

»Wat ik heel mooi vind, is hoe snel de muziekindustrie zich lijkt aan te passen. Iedere artiest is livestreams aan het opzetten of probeert op allerlei digitale manieren in contact te komen met zijn publiek. Deejays staan nu letterlijk in hun keuken te draaien (lacht). Ik doe het zelf ook, en ik kan me inbeelden dat zoiets het nieuwe normaal wordt. Op dit moment word je nog niet betaald om een livestream te doen, maar ik kan me voorstellen dat merken binnenkort livestreams zullen sponsoren, zoals ze ook festivals sponsoren, en dat de artiesten op die manier toch vergoed worden.»

HUMO En niet zozeer door met abonnementen te werken, dus de muziekliefhebber te laten betalen?

DAENEN «Tot nu toe zijn de liveplatformen die zo'n Netflix-formule hebben geprobeerd allemaal gefaald in hun opzet. Maar misschien kwamen ze te vroeg, en lukt het nu wel?

»Ik denk dat virtual reality nu eindelijk een kans heeft om door te breken. Ik ben er erg in geïnteresseerd en wil er zelf in de toekomst mee experimenteren. Ik heb zowat iedere virtual reality-bril gekocht die al op de markt is gekomen. Volgens mij zouden er nu véél mensen thuis graag zo'n bril opzetten die hen naar een strand op Hawaii voert (lacht). Zeker als je zo ook in contact kunt komen met andere mensen en samen van een concert in VR kunt genieten.

»Ik ben ook een groot bewonderaar van Elon Musk, die met zijn nieuwe bedrijf Neuralink zogenaamde brain machine interfaces ontwikkelt. Wat Musk zegt is: 'Onze zintuigen verschaffen ons de hoogst denkbare high definition waarneming, maar de manier waarop wij informatie doorgeven aan een computer, is zo traag - getypt of via een muis.' Musk wil nu onze hersenen rechtstreeks met een computer in verbinding brengen, zodat onze gedachten op het scherm verschijnen. Zulke dingen vind ik ongelooflijk fascinerend.»

HUMO Ik zag op Instagram dat je ongevraagd een bootleg hebt gemaakt van het eerste nummer dat Elon Musk pas heeft uitgebracht. De baas van Tesla maakt tegenwoordig EDM?

DAENEN «Volgens mij is zijn muziekcarrière een grap, maar ik heb gelezen dat hij honderd nummers klaar heeft. En ik kon het niet laten om zijn eerste release te remixen (lacht). Die kerel... Volgens mij is hij een moeilijke mens om mee te werken, en ik kan me inbeelden dat veel mensen hem labiel vinden, maar ik ben blij dat er op de wereld zo'n entertainende real life Tony Stark rondloopt: iemand die gewoon doet wat hij wil. Iemand die zegt dat hij naar Mars wil vliegen: dat is toch fantastisch?»

HUMO Je behoort tot het kransje artiesten dat in de noughties z'n eerste kansen in de muziek kreeg door nummers te posten op het toen revolutionaire, maar allang verdwenen MySpace. Zie je nu iets vergelijkbaars voor jonge producers?

DAENEN «Zeker in Amerika breken veel jonge artiesten door via TikTok. Ik voel dan wel een zekere generatiekloof: ik begrijp de aantrekking van zo'n app, maar ik ben meer een ouderwetse producer die op het podium wil spelen of eenzaam in de studio nummers wil zitten maken. Ik ben iets te weinig bezig met mezelf als popster in de markt te zetten - tot grote ergernis van de platenfirma's waarmee ik al heb gewerkt.

»Ik heb geluk gehad bij mijn doorbraak, en niet alleen door MySpace. Het was een tijd waarin mensen nog wél naar volledige albums luisterden. Het leven stopte ook niet na een single die niet werkte, terwijl er nu veel labels zijn die jonge artiesten alleen willen tekenen voor drie singles. Lukt het niet, dan mogen ze beschikken.»

HUMO Je bent goed bevriend met dj Charlotte de Witte. Op een dronken avond heeft ze eens geprobeerd je te bekeren tot techno, maar dat is niet gelukt.

DAENEN «Charlotte en ik kennen elkaar al van toen we 16 waren, toen ze nog ging deejayen onder de naam Raving George. Ik ben zo ongelooflijk trots op haar. Maar nee, ik ben geen technofan en zij geen drum-'n-bassfan. En ik denk niet dat dat ooit zal veranderen, maar dat heeft onze vriendschap nooit in de weg gestaan.

»Vorig jaar hadden we op hetzelfde moment interviews op Tomorrowland Winter, en op een gegeven moment zijn we elkaar beginnen te interviewen. Dat is toen redelijk uit de hand gelopen: we zaten vlak naast de hotelbar, dus het is begonnen en geëindigd met shotjes (lacht).»

HUMO Hoe zit het intussen met de vrouwen in drum-'n-bass? Negen jaar verleden vertelde je me over de zogenaamde 'sausage parties', zeer mannelijk getinte drum-'n-bassfeesten in Londen. Waar je zelf geen bijzondere fan van was.

DAENEN «Dat vond ik tien jaar geleden al cool aan Hospital Records: hun events trokken toen al veel koppeltjes en zaten niet in de sfeer van de donkere zweterige kelderfeesten, met alleen maar mannen en moshpits en in rugzakken meegesmokkelde blikken Cara-pils (lacht).

»De laatste twee jaar zie je ook veel meer vrouwelijke drum-'n-bassdj's. Mollie Collins, Flava D, DJ Storm, DJ Rap, ...»

HUMO Negen jaar geleden was het hoogtepunt van wat je als dj al had meegemaakt een set op nieuwjaarsnacht op het Rhythm and Vines-festival in Nieuw-Zeeland, waarbij je de zon over de vallei zag opkomen. Heb je intussen al een nieuw hoogtepunt?

DAENEN «Nee, ik ben nog altijd verslaafd aan dat festival, die vallei is nog altijd één van mijn favoriete plekken ter wereld. Nieuw-Zeeland is een plek waar ik mezelf zie rentenieren op mijn ouwe dag, gesteld dat alles de komende jaren goed loopt, op professioneel vlak, maar ook privé.»

HUMO Denk je al aan kinderen?

DAENEN «Op dit moment niet. Ik ben zelfs blij dat ik nu geen zwangere vrouw heb, met wat er allemaal gebeurt in de wereld. Het lijkt me zwaar om nu kinderen op te voeden. Wat als ze moeten opgroeien met nieuwe gedragsregels, en dat je hen moet leren dat ze elkaar niet meer mogen aanraken?»

HUMO Vorig jaar werd je 30. Was dat iets bijzonders?

DAENEN «Niet echt. Ik voel me nog jong genoeg om te doen wat ik doe. Ik ben wellicht wel wat wijzer geworden. En ik heb nu ook last van zwaardere katers, dat is precies al begonnen op de dag dat ik 30 werd (lacht). Al viel er op mijn laatste verjaardag weinig te vieren: ik ben vorig weekend 31 geworden, middenin de lockdown.»

HUMO In 2011 interviewde ik je op Pukkelpop, onder een stralende hemel, samen met drummer Michael Schack, met wie je even later in de Boiler Room zou optreden. Niet lang daarna werd de lucht zwart en brak die moordende storm los. Wat herinner je je nog van die dag?

DAENEN «Van extase zijn we toen naar pure horror gegaan, en dat in enkele minuten. Aanvankelijk reageerde het publiek heel uitgelaten, omdat het keihard begon te regenen. Ik was zelf ook enorm enthousiast, want het was mijn eerste optreden met Michael. Maar toen zag ik die palen achter ons één voor één wegvliegen en wist ik dat het fout zat. We zijn gestopt met spelen en naar de backstage gevlucht. Daar kwam ik Skrillex tegen, die heel erg aangedaan was. Rond ons zagen we ook de mensen van het Rode Kruis aanrukken met brancards... Al besefte ik pas écht hoe erg die storm was geweest, toen ik 's anderendaags de beelden op het nieuws zag.

»Tot drie jaar daarna kon ik al ongerust worden als ik in openlucht stond te draaien en er in de verte donkere wolken kwamen aandrijven. Niet voor mezelf, maar voor het publiek. Gelukkig is dat gevoel ook weer verdwenen. Maar de laptop die ik die avond heb gebruikt, heb ik nog altijd: met barsten in het scherm van de hagel.»