Op Ed Sheerans ‘-’ staan keel en gitaar centraal, en voor Ed werkt dat het best

Pure Ed is prima Ed. De voorbije jaren voer hij vaak ver van de oever - en zijn glarieogende pogingen om de dansvloer te veroveren zal ik altijd een verschrikking vinden. (Bewijsstukken A tot Kaka: ‘Bad Habits’, ‘Shape of You’, ‘Shivers’... Eén Brit omschreef ‘Bad Habits’ als Eds antwoord op het succes van ‘Blinding Lights’ van The Weeknd. Als dat klopt, is het een bijzonder slecht geformuleerd antwoord.) Maar op ‘-’, of ‘Subtract’, de laatste van zijn vijf wiskundig getitelde platen, staan dus gelukkig toeters noch al te veel bellen.

De cirkel is rond, de artiest gelouterd. Producer Aaron Dessner (ook net vader geworden van een nieuwe The National-plaat) weet tussen de noten bovendien genoeg stiltes te vinden. Goed! Sheeran is een man met absurd vele talenten, maar het eindresultaat van zijn werk is maar zo sterk als de producers om hem heen.

Van ‘Boat’ via het sobere ‘Colourblind’ tot ‘No Strings’: keel en gitaar staan centraal, en voor Ed werkt dat het best. De milde folk (‘Life Goes On’, ‘Salt Water’) is donkerder dan wat voorafging, met meer vuil aan de hamertenen. ‘The Hills of Aberfeldy’ zweemt hier nog het hardst naar Celtic folk, maar heeft - voor u uw kilt tot over uw bloemkooloren trekt - gelukkig niets gemeen met de kolder die ‘Galway Girl’ was, ‘my my my my my my my’ nog aan toe. ‘Dusty’ is domweg mooi, en doet halverwege onverwachts aan The Beatles denken.

De teksten (van ‘End of Youth’ tot ‘Sycamore’, over de kutkanker van vrouw Cherry Seaborn) zijn droog, to-the-point en bijna zonder uitzondering pakkender dan alles van de voorbije drie platen. Soms is er een streep licht, bijvoorbeeld op ‘Curtains’, maar meestal kleuren gelatenheid en chronisch twijfelen de dag. ‘End of Youth’ gaat over zijn afscheid van drugs, te veel alcohol en baldadigheden allerhande.

Slechte reclame bestaat niet: op Sheerans recentste plagiaatproces - waarop hij het, om zijn onschuld te bewijzen, bovendien af en toe op een zingen mocht zetten - werd hij welgeteld één etmaal voor de release van ‘-’ vrijgesproken. Het kan maar helpen. Goede plaat.