cd★★★☆☆
‘Premonition’ van White Lung: verschroeiende speedmetalriffs en trommelvelmishandeling à la Animal van de Muppets
Op ‘Premonition’, de vijfde White Lung, speelt het Canadese punktrio zijn slotakkoord. Het verhaal eindigt zoals het in 2010 begon: met een korte en intense plaat gevuld met gebalde gitaarmuziek, ergens tussen Courtney Love, Sleater-Kinney en Mannequin Pussy in. ‘Under Glass’ is – kan het zijn? – een halve popsong. De andere negen tracks laten als vanouds niet af, met verschroeiende speedmetalriffs, trommelvelmishandeling à la Animal van de Muppets en de sirenestem van frontvrouw Mish Barber-Way. Indrukwekkend, al ontbeert ‘Premonition’ de hooks om werkelijk te blijven hangen. Mish wijt de split aan de geboorte van haar twee koters, maar liet in 2014 (omstreeks ‘Deep Fantasy’, hun populairste plaat) al optekenen: ‘White Lung zal niet blijven duren. Tja, jullie moeten maar een andere schreeuwende blondine zoeken.’ Wij hebben die schreeuwende dame al lang gevonden, al is ze niet blond: Brutus-brulboei Stefanie Mannaerts.
