CD★★★☆☆
Psycho 44 - Unreality I
In 2013 alweer koppelde Psycho 44 op zijn debuut gitaarbaldadigheid aan synthesizers molesteren. Goed begin, maar de zeven daaropvolgende jaren bracht Grobbendonks Gruizigste volledig door onder de radar. Nu is er 'Unreality I', waarop Psycho 44 naar eigen zeggen nog altijd 'cuntrock' speelt: een label waar je de eerste keer al weinig mee was, maar dat vandaag eerder naar stonerrock neigt dan naar electropunk. 'Tastemaker' zal nog aanslaan bij mensen die Equal Idiots genegen zijn, maar die velcrogitaar in 'Perfect Blue' lonkt naar Royal Blood, wat vanzelf een doorverwijzing is naar klassieke Queens of the Stone Age. De vlam in de pan is geluwd, Psycho 44 is nu sterker trager. Zoals in 'Solitude in Paradise': zeven minuten lang, maar een hoogtepunt. Cuntrock blijkt spannender wanneer uitgerokken: nooit gedacht.
