CD★★☆☆☆
Red Hot Chili Peppers kopieert en kopieert en kopieert zichzelf op ‘Return of the Dream Canteen’
Van kwaad tot Pepper: een halfjaar na hun vorige plaat hebben Kiedis en co. alweer een nieuwe uit, en het is géén goeie geworden.
De irritante ‘jajajaja’-mantra in ‘Tippa My Tongue’ zet de bescheten toon: de Peppers kopiëren en kopiëren en kopiëren het eigen geluid tot er alleen een zwaar ademende grootste gemene deler overblijft. ‘Eddie’ gaat over wijlen Van Halen, maar een mooi monument is het niet. ‘Fake as Fuk’ is zo flauw als zijn titel, ‘My Cigarette’ hun allerdomste meezinger tot nog toe.
Josh Klinghoffer, de gitarist die gedumpt werd bij de Peppers, getuigde onlangs dat de band in een strak keurslijf zit: ‘Er is een handboek met strenge regels: wat mag bij het geluid van het globale merk ‘RHCP’ en wat zéker niet? Moeilijk om dan nog creatief te zijn.’ Dat verklaart een vijg als ‘Dream Canteen’, maar praat het niet goed.
