CD★★★★½
Sorry - 925
Die bandnaam is de enige verontschuldiging die we van het debuterende Londense vijftal mogen verwachten.
Sorry pikt gretig en zonder schroom van onder meer Oasis en surf-rock ('Rock 'n' Roll Star'), industriële hiphop ('Wolf') en Tears for Fears ('Right Round the Clock'). Dit is gitaarmuziek van de nieuwe generatie, gemaakt door en voor jonkies die opgroeiden met de overvloed van beelden en klanken van het internet. Na twintig seconden in 'Wolf' hoor je frontman Louis O'Bryen op de achtergrond grinniken vanwege zijn barslechte imitatie van een huilende wolf. Voorvrouw Asha Lorenz sneert met afgrijzen 'Ugh!' wanneer ze in de dromerige tekst van 'Starstruck' een verwaande rockster ontmoet. Wanneer die twee samen in dezelfde microfoon zingen, klinken zij al even sexy als Alison Mosshart en Jamie Hince van The Kills. Elke song had een single kunnen zijn, maar het wonderlijk bedroefde 'As the Sun Sets' mag op een sokkel. Wat een debuut.
