Soulzanger Bill Withers vond altijd troost in muziek

De Amerikaanse soulzanger Bill Withers is op 81-jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van een hartaandoening. De man werd beroemd door zijn ziel – en wat voor één - bloot te leggen in klassiekers als ‘Ain’t No Sunshine’ en ‘Lean On Me’.

Bill Withers was reeds 33 toen hij als singer-songwriter debuteerde in 1971 met ‘Just As I Am’. Hij had al een moeilijk leven achter de rug. Hij was zijn vader op jonge leeftijd verloren en had jarenlang met schaamte gestotterd. Maar hij vond altijd troost in muziek.

Zijn talent als zanger en liedschrijver werd niet over het hoofd gezien. Hij brak meteen door met zijn ogenschijnlijk simpele en uitzonderlijk oprechte songs als ‘Grandma’s Hands’ en ‘Ain’t No Sunshine’ – die laatste leverde hem zelfs een Grammy op. Hij bevestigde een jaar later met de plaat ‘Still Bill’, met daarop de iconische nummers ‘Lean On Me’, ‘Who Is He (And What Is He To You)’ en ‘Use Me’. Hij scoorde nadien nog wereldhits met ‘Just The Two Of Us’ en ‘Lovely Day’, het zonovergoten lied waarin hij fameus één noot achttien seconden lang aanhoudt.

Artiesten oud en jong lieten zich inspireren door Bill Withers. ‘Grandma’s Hands’, geschreven over zijn grootmoeder die hem elke zondag naar de kerkviering meenam om te bidden en te zingen, kreeg een tweede leven dankzij Dr. Dre’s beat in Blackstreets ‘No Diggity’. Quentin Tarantino greep naar ‘Who Is He (And What Is He To You)’ in ‘Jackie Brown’. Je moet eigenlijk je best doen om een artiest te vinden die géén nummer van Withers heeft gecoverd.

Voor wie hem op zijn toppunt wil horen: check de liveplaat ‘Bill Withers Live At Carnegie Hall’ op Spotify. In de woorden van Axelle Red in Humo: ‘Als ik één plaat zou mogen meenemen naar een onbewoond eiland, dan kies ik ‘Live at Carnegie Hall’ van Bill Withers. Hij is de meest complete muzikant die ik ken. Hij slaagt erin om het over Belangrijke Waarden als vriendschap en verdraagzaamheid te hebben, op zo’n coole, bijna achteloze manier dat het heel natuurlijk aanvoelt.’

Wij zetten eerst ‘Grandma’s Hands’ nog eens op.

‘Grandma’s hands used to hand me piece of candy.

Grandma’s hands picked me up each time I fell.

Grandma’s hands, boy they really came in handy

If I get to heaven I’ll look for Grandma’s hands.

Um, mm, mm.’