Squarepusher - Be up a Hello

★★★★☆

In de jaren 90 van vorige eeuw was ik in die mate fan van Aphex Twin dat ik van de bleeps van zijn collega Squarepusher vond wat Mogwai van Blur vond: shite.

Vandaag bevalt pril Squarepusher-werk me wél. Neem bijvoorbeeld 'Come on My Selector': tussen een regen van Amen breaks - tot nader order de meest gesampelde drumbreak uit de popgeschiedenis - roept Tom Jenkinson 'Let the bass kick'. De bas waaraan geplukt wordt, is een echte elektrische bas. Aan de trommel: Duracell Bunny. De kreet 'I'm the fuckin' daddy' is een één-tweetje met 'Come to Daddy' van Aphex Twin: beide artiesten zitten bij het WARP-label, de horrorvideo's van beide songs zijn van de fenomenale Chris Cunningham.

In de 21ste eeuw gaat Squarepusher klinken als Weather Report-bassist Jaco Pastorius. De fusionritmes kloppen en ronken zich een kronkelbaan door je hoofd. Minpuntje: Jenkinsons Amen break-fetisjisme leidt soms tot de verhakselde klanken van compleet ondansbare breakcore. En live is het nog erger: het spervuur gaat maar door, één lange aaneenrijging van beschadigde digitale signalen. Ook Shobaleader One, het kwartet dat Squarepusher-tunes 100 procent live brengt, met 'echte' instrumenten, verdient op den duur een concertrecensie met alleen khwwwkkwpptttf en kwwgwwptthkttktktktf.

Nu het goeie nieuws: het nieuwe 'Be up a Hello' is een naar Squarepusher-normen zeer bevattelijk plaatje. Openers 'Oberlove' en 'Hitsonu' zijn deuntjes die regelrecht uit een oude game in een arcadekast komen. De springbonen lijken op die van het oude 'Beep Street', Jenkinsons meest aaibare tune. Doorheen de eerste helft van 'Nervelevers' zoemt 'Firestarter' van The Prodigy. 'Speedcrank' is straffe Aphex Twin. 'Detroit People Mover' ontroert zelfs als iets zachts van Air of Oneohtrix Point Never.

'Vortrack' is een drumen-basbommetje, de Fracture-remix (van Jenkinson zelf) is echte aardedonkere drum-'n-bass à la Optical, Ed Rush en het beestige Bad Company.

De wending 2 minuten 30 ver in 'Terminal Slam' is de plek waar Jenkinson de vier sterren al bij de eerste beluistering had verdiend, maar blijf gerust hangen voor de melancholische synths in de tweede helft. 'Merkrev Bass' wordt in het middendeel een alle kanten op stuiterende tune: we zijn even van de weg af, er is zelfs geen zandpad, maar op de drum-'n-basshoofdweg die we uiteindelijk terugvinden, gaan we opnieuw een gang.

Weetje: dit prachtige lawaai komt van iemand die ook oor heeft voor meditatieve muziek. Jenkinson schreef onlangs de soundtrack voor - ja, beetje raar - 'CBeebies Daydreams', een BBC-programma dat baby's en peuters laat luisteren naar kabbelende beekjes en in de modder zakkende gummilaarsjes. Voor Vlaamse ouders die vinden dat hun kroost tijdens het excelleren gewoon normaal moet doen, is er het Bumba-geluidenspel 'Was-Da-Na?'