‘Surrealistisch, hoor: Kanye West kwam dag zeggen tegen mij!’

Een onzichtbare hand heeft de festivalzomer van 2020 niet gewoon een stok, maar een 500 jaar oude sequoia in de wielen gestoken. Met andere woorden: driewerf helaas, maar het mocht niet zijn. Om de pijn enigszins te verzachten, polsen we elke week bij een expert ter zake om dan maar een boompje op te zetten over zijn of haar festivalverleden. Deze week: Lefto, die net een ep uit heeft met Spreej ('En nu') en elke zondag met muzikaal lekkers strooit op Kiosk Radio.

HUMO Een ruwe schatting, Lefto: hoeveel festivals heb jij in je leven al verblijd met je aanwezigheid?

LEFTO (blaast) «Dat zijn er toch zeker 25 per jaar, en dat al 25 jaar aan een stuk. Dus ja: begin maar te tellen (lacht).»

HUMO Wat is jouw vroegste festivalherinnering?

LEFTO «Rock Ternat, toen dat nog bestond. Ik denk dat ik er Front 242 heb gezien. Maar het eerste festival dat een diepe indruk heeft nagelaten, dat was zonder twijfel Dour. Pure rock-'n-roll, zeker in de beginjaren: totaal ongestructureerd, een warrige organisatie, en alles hing vol modder... Je kon de wei niet betreden zonder rubberen laarzen - het was bijna Woodstock (lacht). Sinds 2002 werk ik zelf voor Dour. (Mijmert) Ja, festivals, dat is het leven, hè.»

HUMO Wat is de coolste artiest die je ooit hebt kunnen strikken voor Dour?

LEFTO «Flying Lotus toen die nog totaal onbekend was. Ik volgde hem al een tijdje en toen hij voor het eerst naar Europa wilde komen, zei ik: 'Kom naar ons!' Toen ik naar het kostenplaatje vroeg, haalde hij zijn schouders op: 'O, betaal gewoon mijn vlucht en ik kom gratis.' Flying Lotus, de father of electronica! (lacht) Dat kun je je vandaag niet meer inbeelden. Hij is toen op mijn sofa blijven slapen, om Brussel te leren kennen.»

HUMO Jij hebt al over de hele wereld festivals meegepikt. Wat is de mafste plek waar je ooit bent beland?

LEFTO «Het Malasimbo Music & Arts Festival, op een verlaten Filipijns eiland. Eerst met het vliegtuig naar Manilla, dan drie uur in de auto, dan een houten bootje op... En dan moest ik nog met mijn platen in de zijspan van een motor gaan zitten. Ik draaide er te midden van het paradijs - een natuurlijk amfitheater met palmbomen. Maar er raken, dat was de hel.»

HUMO Praat je vaak tegen je publiek?

LEFTO «Ja, vooral om hen op hun gemak te stellen: 'Niet bang zijn, doe je ogen toe en luister naar de muziek.' Ik vraag vaak aan de technici om het zo donker mogelijk te maken in de zaal. Dan focussen mensen zich meer op hun gehoor. Als ik zou kunnen, speelde ik nog het liefst van al in het stikdonker.

»Er is overigens niks hatelijkers dan tijdens je set mensen te zien die voor je neus over koetjes en kalfjes staan te lullen. De dansvloer dient om te dansen.»

HUMO Wat mis je het meest aan de festivals, behalve de muziek?

LEFTO «De samenhorigheid. Mensen die van overal samenkomen, al die verschillende talen als je door de massa loopt... En toch is iedereen één. Een festival is een beetje de perfecte wereld: al die mensen zijn er voor hetzelfde - de muziek - zonder grenzen, zonder vooroordelen. Peace, love en dansen!»

HUMO Wat is het beste festivalconcert dat je ooit hebt gezien?

LEFTO «NTM, eind jaren 90 de beste Franse hiphopgroep, op Dour. Ze hadden twee dj's bij en dansers: de show was tiptop in orde. Jurassic 5 op Pukkelpop: idem dito. Ik ben gelukkig van een generatie die nog échte, legendarische rapshows heeft mogen meemaken die even goed in elkaar zaten als een gemiddeld Madonna-concert. Zelfs Black Eyed Peas was toen nog van absoluut topniveau. Op Dour zie ik tegenwoordig te veel artiesten die zich er gemakkelijk van af maken, of die zo arrogant zijn dat ze het publiek bijna uitschelden als er naar hun mening niet genoeg sfeer is. Weet je nog toen Kendrick Lamar optrad op de Grammy's, met een choreografie van gevangenen rond hem? Wel, zó cool was het vroeger.

»Wat nog? Op het Worldwide Festival in Frankrijk, een magische plek met zicht op zee, heb ik ongelofelijke shows gezien: James Blake, met achter hem een vallende ster en boven hem een zwerm meeuwen die door de lichtshow zweefde. Een pianoconcert van de Braziliaanse ster Ed Motta. De spirituele jazz van Sun Ra Arkestra. De soul van Roy Ayers... (blijft nog een halfuurtje doorgaan)»

HUMO En het slechtste?

LEFTO «Ik ben eens héél teleurgesteld geweest toen Rakim (van Eric B. & Rakim, red.), één van dé legendarische mc's van de hiphop, bleek te staan playbacken. En Redman was eens zo slecht dat het publiek hem buiten stond op te wachten: om hun geld terug te vragen en op zijn gezicht te slaan.»

HUMO Heb jij weleens artiesten ontmoet die in het echt zulke eikels bleken te zijn dat je achteraf nooit meer een optreden van hen hebt gezien?

LEFTO «Mos Def heeft zich eens ronduit onmogelijk gedragen in de backstage. Maar tegelijk denk ik dan: je mag een artiest nooit beoordelen op één dag. Ik heb ook weleens momenten dat ik, na vijfendertig optredens en evenveel vluchten, niet meer de sociaalste ben. Alle mensen hebben goeie en slechte dagen. Neem nu Kanye, die ik een beetje ken: soms is hij de coolheid zelve, soms herken je hem amper.»

HUMO Je hebt geluk: ik hoor dat hij nog een running mate zoekt.

LEFTO «Wat dat betreft gaan we het nooit met elkaar eens zijn, vrees ik (lacht).»

HUMO Serieus: ken je Kanye West echt goed?

LEFTO «'t Is niet zo dat we sms'en, maar hij herkent me wel. Vrienden van mij zijn in zijn mansion geweest in Californië om hem gospelmuziek te laten horen voor zijn Sunday Services (kerkachtige diensten, red.). Als ik 's avonds niet had moeten draaien, dan was ik zelfs meegegaan. Hoewel: wat had ik daar kunnen uitsteken? (lachje)

»Ik vertel dit niet vaak, maar ik ken wel een aantal van die toppers: als je erin belandt, is dat wereldje eigenlijk ook maar klein. Niet lang geleden was ik op de show van Louis Vuitton in Parijs. Wie liep daar allemaal rond? Rihanna, A$AP Rocky, Naomi Campbell... Surrealistisch, hoor. Kanye kwam dag zeggen: die gast kende mij nog!

»Vorig jaar kwam ik de sympathieke Anderson .Paak tegen in de backstage. 'Welcome to the club, man,' zei hij toen hij mij zag. Ik begreep het niet, maar blijkbaar was hem ter ore gekomen dat ik vader was geworden en was dat zijn manier om mij te feliciteren.»

HUMO Ook wel eens boel gehad met een beroemdheid?

LEFTO (lacht) «Bijna met KRS-One, de preacher en poet van de jaren 90-hiphop. Fantastische schrijver. Maar hij kwam eens na een uur van het podium en zei tegen mij: 'Ga eens zeggen dat het gedaan is.' Dat weigerde ik: het publiek stond enthousiast te roepen om een bisronde en hij had ettelijke grote hits nog niet gespeeld. Ik dacht even dat hij op mijn gezicht ging slaan, maar hij is toch nog drie nummers gaan spelen.

»Eigenlijk zijn artiesten vaak grote kinderen, maar het blijven mensen. Ik denk vaak: als dat hele leger agents en managers er niet tussen zou zitten, dan had ik makkelijk écht grote sterren kunnen meebrengen naar Studio Brussel, of zelfs naar Kiosk Radio.»

HUMO De vraag der vragen: wat is jouw ultieme festivalaffiche? Levende én dode artiesten staan ter beschikking.

LEFTO «Als headliner zou ik sowieso Prince nemen: die durft weleens vier uur aan een stuk te jammen, dus als ik hem vroeger zet, is de dagplanning eraan. Stevie Wonder mag komen. Gil Scott-Heron. Michael Jackson. Misschien Kraftwerk. En Nina Simone, al was dat blijkbaar geen makkelijke vrouw. In kleiner lettertype op de affiche: Khruangbin, Flying Lotus, Nicolas Jaar... En dan vergeet ik de hiphop nog: Kendrick mag nog eens afkomen, maar dan zonder liveband en mét al zijn maten van Top Dawg Entertainment: ik wil die kliek van dat label weleens samen op een podium zien staan.»

HUMO Ik heb interesse: hoeveel moet zo'n ticket kosten?

LEFTO «Dat zal wel een dure grap zijn, vrees ik. Maar goed: Rock Werchter en Pukkelpop zijn tegenwoordig ook niet bepaald goedkoop, hè?»