Taylor Swift doet de indieplaat stukken beter dan Justin Timberlake of Lady Gaga

De somberte van The National, het ingetogen pianospel van Lana Del Rey en een duet met Bon Iver? Even dacht ik de verkeerde plaat aangeklikt te hebben. Maar Taylor Swift doet de indieplaat stukken beter dan Justin Timberlake (‘Man Of The Woods’) of Lady Gaga (‘Joanne’).

‘This Is Me Trying’ bewijst wat we eigenlijk al sinds ‘All Too Well’ uit 2012 weten: dat Swift verdriet in prachtige brokken goud kan veranderen, als ze tenminste niet krampachtig op de nieuwste trend probeert te springen. ‘The Last Great American Dynasty’ is zelfs eentje voor de jaarlijsten. De producerende Dessner-broertjes van The National strooien er gretig met sterrenstof terwijl Swift het tragische verhaal van haar zielsgenoot Rebekah Harkness vertelt, een bijzondere vrouw die werd uitgespuwd door de roddelblaadjes en haar soortgenoten.

‘Folklore’ had meer dynamiek kunnen gebruiken. Zestien trage ballads zijn er minstens vier te veel. Niettemin: Tay Tay verdient lof, al is het maar voor het introduceren van Bon Iver en The National aan een schare jongere muziekliefhebbers.