CD★★★☆☆
‘That! Feels Good!’ is niet de allerbeste plaat van Jessie Ware, maar wel een fijne voortzetting van haar discojaren
Jessica Lois Ware (38) is al jaren de beste popzangeres van Engeland. Niet de populairste, de vernieuwendste, de rijkste of die met de rondste tepelhoven. Wel de enige die meezingbaarheid en experiment precies even hoog in het vaandel draagt. De titel- en openingstrack van haar vijfde klinkt eerst als iets van Charlotte Adigéry en daarna als een Harry Styles-hit: alleen bij Ware is dat business as usual. Op ‘That! Feels Good!’ bevat elke track minstens één straf popmoment: het zonevreemde parlando in het dubbelzinnige ‘Shake the Bottle’, de ritmeversnelling halverwege ‘These Lips’, de zwoele flard kamerpop in ‘Hello Love’. Ware samplet met smaak van het smörgåsbord der popgeschiedenis – en toch klinkt alles 200 procent Ware. Dua Lipa en The Weeknd proberen de jaren 80 al een tijdje opnieuw uit te vinden, en ze komen ermee weg, maar alleen Jessie Ware klinkt alsof ze thuis ook echt epauletten draagt. ‘That! Feels Good!’ is niet haar allerbeste, en eigenlijk is het gewoon een voortzetting van haar discojaren – ze neemt nu al een tijdje de draad op waar Róisín Murphy die ooit liet liggen. Maar iemand moest het doen, en niemand beter dan ons Jessie.
