The first lady of rockabilly: Wat die prachtige dame niet allemaal moet hebben doorleefd

Elke week diept Mauro één plaat uit zijn uitgebreide verzameling op. Deze week: de compilatie ‘Early Wanda Jackson’ uit 1983.

Ondanks de revolte van de vrouw die het niet meer pikt dat de 21ste-eeuwse klootzak gewoon zijn klassieke gang gaat en er mee weg blijft komen, blijken deze tijden nog steeds niet al te voortreffelijk voor onze moeders en dochters. Maar ik herval hier jammerlijk genoeg in oudbakken nieuws. Een overdenking die me plots overviel tijdens het luisteren naar ‘Early Wanda Jackson’, een compilatie van singles van 1954 tot 1958. Ze wordt weleens the first lady of rockabilly genoemd. Ze was ook de eerste vrouw die wist in te breken in de jongensclub van de rock-’n-roll. Dat moest 70 jaar geleden wel het één en het ander geweest zijn, als jonge ravissante chanteuse op tournee voor een ongetwijfeld ruig publiek. Een kwestie van meer dan serieus haar, euh, mannetje kunnen staan, neem ik aan. In een tijd dat sexting nog alleen lallend op gehoorsafstand kon worden uitgevoerd. En het fenomeen van dickpics viel toen nog onder niet-gesubsidieerde live performancekunst.

Maar Wanda Jacksons kordate vertolkingen van suggestieve songs als ‘You Can’t Have My Love’, ‘Lovin’ Country Style’ en ‘The Right to Love’ klinken totaal onversaagd. Ze is nu 85 jaar, speelde onder andere met The Cramps en stopte nog maar twee jaar geleden met performen. Wat deze prachtige dame niet allemaal moet hebben doorleefd. Hardcore rock-’n-roll, baby.