‘Thuisblijven en muziek spelen: er zijn ergere dingen’

80 jaar is hij inmiddels: oud genoeg om al twéé prikjes te hebben gekregen, maar Ringo Starr weet van geen ophouden. De voormalige drummer van The Beatles heeft een nieuwe ep uit, with a little help from his friends: onder meer Paul McCartney, Lenny Kravitz en Dave Grohl geven er op ‘Zoom In’ (★★★☆☆) samen met Ringo een stevige lap op.

Of ik eventueel geïnteresseerd ben – je weet maar nooit – in een interview met Ringo Starr vraagt onze sympathieke gouwleider (fvd) mij langs zijn neus weg. Nou, denkt de 17-jarige in mij: Ringo fucking Starr of wat? Drummerke drum? Dichter bij John Lennon zal ik in dit leven niet raken, al heb ik ooit eens in de woestijn bij Palm Springs zo dicht bij Paul McCartney gezeten dat ik hem bijna een hand kon geven. En hij mij. Still starstruck after all those years. Maar een interview, met echte vragen: dat is erom vragen. Dat wordt al meteen genuanceerd: het betreft eigenlijk een rondetafelgesprek met honderd andere journalisten. ‘Maar misschien beantwoordt hij wel één van je vragen,’ voegt de immer beminnelijke (fvd) er bemoedigend aan toe. Geen zee is voor mij te diep als het voor The Beatles is.

Het interview vindt plaats via Zoom, dat dankzij de pandemie 5.000 keer in waarde is gestegen op de beurs. Boomers worden Zoomers als ze een plaat te promoten hebben. Op het afgesproken uur zit ik klaar voor mijn laptop, als een opgeruimde Ringo in het ochtendlijke Los Angeles iedereen begroet met een krachtig ‘Peace and love’. Voor de goede orde moeten we onze vragen stellen via de chat en zal de pr-mevrouw een selectie aan Ringo voorleggen. Of hoe een interview geruisloos een pr-stuntje wordt.

‘Ik reis permanent tussen mijn studio, mijn gym en mijn meditatiematje,’ zegt de 80-jarige die er geen dag ouder dan 40 uitziet. Hoe hij het stelt, is de logische openingsvraag.

RINGO STARR «Ik had grote plannen voor 2020. Ik werd 80 en dat ging duchtig gevierd worden, met alle kinderen en kleinkinderen. Niet dus. Alleen de kinderen van Barbara (Bach, zijn echtgenote, red.) zijn hier in de States, de rest van de familie zit in de U.K. Ik kreeg vandaag wel een filmpje van mijn achterkleindochter, waarin ze een liedje van mij zingt. Dat is leuk, maar ik mis ze natuurlijk. Het is zwaar om je familie zo lang niet te kunnen knuffelen. Muziek maken helpt dan.

»Ik had twee tours geboekt die werden afgelast. Toen ben ik beginnen rond te bellen. Benmont Tench (van The Heartbreakers, red.) en Nathan East (bassist die met Eric Clapton en Phil Collins werkte, red.) kwamen jammen met mondmaskers op, maar we zaten gelukkig wel samen in dezelfde ruimte. Van het één kwam het ander. Thuisblijven en muziek spelen: er zijn ergere dingen.»

– De guestlist is heel divers, van Robby Krieger van The Doors tot Tony Chen die nog bij Bob Marley gespeeld heeft.

STARR «Ik had samen met de technicus een reggaenummer geschreven en zocht ook naar mensen met wie ik nooit gewerkt had, zoals Tony. Dave Grohl en Ben Harper kwamen meezingen. Lenny Kravitz kwam langs. Iedereen was vrij en zocht werk. Het begon met Joe Williams en Steve Lukather van Toto die ‘Not Enough Love In the World’ hadden geschreven en vonden dat ik het moest opnemen. Het kwam zoals het kwam, heel natuurlijk. En Joe (Walsh, van Eagles, red.) is mijn buurman, dus dat was ook makkelijk. Dat is ook het voordeel van de lockdown: je kunt van thuis werken, opnames over en weer sturen en daarna assembleren.»

– Een groot verschil met vroeger, ongetwijfeld.

STARR «Are you kiddin’ me? Vroeger werd zo’n plaat met hamer en beitel gemaakt. Ik ben in de jaren 90 eens met producer George Martin – bless his soul – naar Abbey Road teruggekeerd voor een documentaire. We konden onze ogen niet geloven wat er allemaal al kon in vergelijking met onze tijd. Wij waren echt primitief, vroeger. Wij namen nog op acht sporen op. Nu zijn er zeventig!

»Ik heb een thuisstudio, maar om die te gebruiken heb ik een technicus nodig. I can’t turn the bloody thing on.»

– Waarom maakte je een ep en geen volledige plaat?

STARR «Het is makkelijker, er is minder stress en het is minder werk. Het is overzichtelijker, ook. Na mijn plaat in 2019 dacht ik nooit meer een plaat te maken, maar zo kan ik er nog wel een paar maken. Ik ben fan van het formaat. En ik ben al bezig met een volgende ep. Die komt ook uit op audiocassette: dat heb ik graag. Ik ben echt van de oude stempel.»

– Ga je nog touren?

STARR «Zeker. We wilden dit jaar een poging doen, maar ik heb geen zin om mijn gezondheid nog op het spel te zetten. Ik ben heel voorzichtig. Ik wacht liever tot volgend jaar. Tegen dan heb ik misschien vier of vijf ep’s uit, wie weet. Ik ben geen grote streamingfan en speel niet graag virtuele concerten, ik wil mijn publiek zíén. I love live. Ik ben een ouderwetse drummer: als de zanger zingt, zul je mij amper horen, maar als hij stopt, geef ik er een lap op.»

– In augustus komt de documentaire ‘Get Back’ van regisseur Peter Jackson uit, gecompileerd uit 56 uur ongezien materiaal van de plaatopnames van ‘Let It Be’. Naar verluidt vind je de oorspronkelijke docu van Michael Lindsay-Hogg uit 1970 heel eenzijdig.

STARR «O ja, die was vreselijk. In zijn docu zat maar een minuut of 7 van het concert op het dak van EMI, terwijl er 43 minuten beeldmateriaal van is.

»De sfeer was in realiteit ook heel anders dan wat je in de film ziet: we hadden soms ruzie, zeker, maar we hebben ook veel plezier gemaakt. We bleven uiteindelijk maten uit Liverpool die elkaar graag zagen. Het wordt echt een prachtfilm.»

‘Zoom In’ van Ringo Starr is uit bij Universal.