Tomorrowland scoort ook virtueel: ‘Ze hebben echt grenzen verlegd’

Het moest de tiende Tomorrowland op rij worden voor Jess De Ridder (29). Hij was er opnieuw in geslaagd om tickets binnen te halen, maar vandaag is hij confetti aan het opkuisen in zijn eigen tuin. Nu er geen spektakel neerstrijkt in Boom, trok De Ridder een weekend lang een eigen bescheiden feestje op gang in een stille nieuwbouwwijk in Stekene. Met dank aan de digitale versie van het festival.

De Ridder pootte buiten een groot scherm en een tent neer en prees zich gelukkig dat hij nog geen gazon had gezaaid in zijn nieuwe tuin. Als trouwe ‘People of Tomorrow’ bestelde de vriendengroep het hele doe-het-zelffeestpakket van Tomorrowland: met echte festivalbandjes, ledstrips, vlaggen, affiches en confettikanonnen. De helft werd zaterdagnacht de lucht in geschoten. Zondag werd er schoongemaakt. Om ’s avonds weer een confettisalvo af te schieten. Veel meer moest dat niet zijn. “De situatie is nu zo, we gingen er sowieso het beste van maken.”

Tomorrowland zorgde voor een digitale versie van het festival, maar voor sfeer en gezelligheid moesten de feesters wereldwijd zelf zorgen. Of zoals het prachtige spreekwoord het zegt: Het leven is een feest maar ge moet zelf uw slingers ophangen.

“Ik heb het festival jaar na jaar zien groeien”, zegt De Ridder, “en ze komen altijd met iets nieuw en verrassend, zelfs nu. Ik vond het echt straf gedaan. De mysterieuze sfeer, de special effects, de zotte decors: alles wat Tomorrowland spectaculair maakt, was er ook dit jaar.”

Tomorrowland had een virtueel eiland gecreëerd, Papilionem, waar je van het ene podium naar het volgende hopt als in een computerspel. Maar dat betekent ook: verscheurende keuzes maken, tussen de acts die gelijktijdig spelen op verschillende podia. Eventjes naar de Rave Cave ontsnappen terwijl je vrienden voor de Main Stage blijven plakken, dat lukt niet in een tentje met één scherm. “Maar we kennen elkaar al jaren, hebben dezelfde smaak en hadden op voorhand op de line-up aangeduid wat we zeker wilden zien.” Dus zagen ze zwangere popster Katy Perry die in een luchtballon kwam aanvliegen, en in een kwartier een handvol hits afvuurde, met een roze finale van vuurwerk. De vrouwen dansten, de mannen hingen te chillen. “Het was plezant, we kunnen maar hopen dat het volgend jaar opnieuw echt kan doorgaan. We hebben doorheen de jaren vrienden gemaakt uit de hele wereld. Die hopen we volgende zomer toch weer te zien.”

Trippen in een ruimteschip

Met een tweede golf besmettingen, een bubbelbeperking en kwakkelweer viel Tomorrowland niet op een bijzonder feestelijk moment deze zomer. Uitzendingen op een groot scherm, zoals gepland op de Brusselse Tour & Taxis-site, werden last minute geannuleerd vanwege de zorgwekkende opstoot in coronabesmettingen.

Toch bleken veel People of Tomorrow in de ban van het digitale alternatief dat de organisatie aanbood. Veilig in een bubbel thuis of op een paradijselijke locatie zoals in Durbuy in de Ardennen, waar de luxueuze Dreamville-camping van Tomorrowland neerstreek. Het zorgde voor grappige beelden: mensen die keurig zoals het hoort in hun vaste gezelschap op hun stoel genageld bleven – dansvloer verboden, weet u wel – maar zich met hun blote bovenlijf aan de dance overleverden. Een vreemde nieuwe stoelendans leek het: armen in de lucht, knikkende koppen. Het deed denken aan een thé dansant voor oudjes, waar enkel de schouders wiegen en handjes dansen.

Pas half april viel de beslissing dat het festival niet mocht doorgaan. Alle middelen werden ingezet om een gloednieuwe digitale variant wereldwijd aan te bieden, met tickets voor 12,5 euro per dag of 20 euro voor een heel weekend. Niet iedereen was op voorhand overtuigd dat Tomorrowland Around the World die beloofde ‘nooit eerder vertoonde virtuele festivalervaring’ zou kunnen waarmaken.

“Sinds het begin van de lockdown hebben we met zijn allen wel genoeg livestreams gezien, en die vervangen nooit the real thing,” zegt Peter Decuypere, de man achter I Love Techno en al dertig jaar lang een ervaren rot in de Belgische eventsector. “Ik was op voorhand wat sceptisch, tot ik de set van Eric Prydz zag. Mindblowing was dat. Door het 3D-effect word je helemaal meegesleurd in het verhaal, alsof je mee in een ruimteschip zit.” Even was hij helemaal vergeten dat hij samen met een vriend in de living naar een computerscherm zat te kijken. En dat is precies wat een festival moet doen: een escape bieden, je meesleuren in een groter geheel, tijd en ruimte even doen vergeten. “Ik weet nu al dat ik volgend jaar voor een groot scherm en een goede geluidsinstallatie ga. Ze hebben echt grenzen verlegd.”

Gigantisch bereik

Wacht, zei hij daar iets over volgend jaar? Decuypere is als event consultant een van de mensen die de sector in deze barre tijden tracht te ondersteunen. “Over de zomer van 2021 kan ik niets voorspellen, dat zal van wetenschappelijke ontwikkelingen afhangen. Maar dit digitale verhaal blijft zeker bestaan. Het potentieel is enorm, ook wanneer de live-events weer op gang komen. Als je de ticketprijs laag houdt, kun je een gigantisch bereik halen. Stel je voor dat je bij elke dj-set meteen nummers zou kunnen aankopen. Een wereldwijd publiek, dat is ook voor sponsoring een unieke kans.”

Decuypere voorspelde in zijn boek We Love Events dat de digitale beleving steeds belangrijker zal worden binnen de eventsector, en corona heeft deze evolutie versneld. “Wat Tomorrowland heel goed heeft gedaan, is dat ze niet proberen om de livebeleving na te bootsen. Ze hebben iets heel anders gecreëerd. En het is een ervaring die heel toegankelijk is voor een groot publiek. Mensen die kwetsbaar zijn of een zwakke gezondheid hebben, kunnen op deze manier ook volgende jaren veilig genieten.”

(DM)