‘Veel gezeik, iedereen rijk: dat is ook het motto van uw jomme’

Voor het laatst fileert (mc) op inzichtelijke wijze de popgeschiedenis en de tijdgeest, zoals die beleefd werd in de kolommen van uw lijfblad. Deze week keert hij terug naar juni 2001

Omdat het de laatste ‘Jomme Rocks’ aller tijden is mag Francesco, de sympathieke nachtwaker die in 1965 als mijnwerker vanuit Calabrië naar België is gekomen en zich later tot bewakingsagent heeft omgeschoold, en die mij elke week trouw mijn portie oude Humo’s aanreikt, het jaar kiezen. Het werd 2001, het gezegende jaar waarin hij, naar eigen zeggen gelukkig, trouwde met zijn Graziella, die hem later zou verlaten voor een leraar zedenleer zonder zeden. Als hij erover vertelt, krijgt hij nog altijd vlekken in zijn gezicht, wat aardig kleurt bij zijn muisgrijze bakkebaarden.

Een half jaar vóór de euro definitief als betaalmiddel wordt ingevoerd, geeft uw blad een gratis Eurocalculator weg om onze frank naadloos in de nieuwe munt te laten overgaan. Blijkt dat 50 euro 2.016,9 Belgische frank is: die 16,9 frank heb ik al twintig jaar niet meegeteld, wat meteen de verklaring is waarom ik tot voorbij mijn 75ste zal moeten blijven werken om rond te komen.

Half West-Vlaanderen en omgeving is in de rouw door de strapatsen van Lernout & Hauspie, het spraaktechnologiebedrijf dat in opspraak komt en in een paar weken tijd miljarden franken aan beurswaarde ziet verdwijnen, waardoor vele kleine zelfstandigen hun pensioen voor hun ogen en in zeven talen tegelijk zien verschrompelen.

Er is geween en geknars van tanden wanneer de openbare omroep plots decreteert dat politici zich slechts één keer mogen vertonen in een amusementsprogramma. Eén keer en geen twee keer: Margriet Hermans van ID21 spreekt van broodroof. Mooie liedjes en beloftes duren niet lang, zeker op tv niet, en op het hoofdkwartier van Woestijnvis heeft men de nota misschien gekregen, maar zeker nooit gelezen. Vijf jaar later lanceert ‘De slimste mens’ de carrière van Bart De Wever door zijn maandenlange aanwezigheid. Het is Eric Van Rompuy van CD&V niet ontgaan: ‘mensen die beleidsmatig bijzonder zwak zijn, maar dat compenseren met tv-optredens’ waren hem een doorn in het oog: ‘Er is een soort Woestijnvis-circuit en als je daarin zit, stijgt je politieke waarde.’ Voorts haalt de goede man uit naar achtereenvolgens Friedl’ Lesage, Marcel Vanthilt, Michel Wuyts, Sergio en Walter Grootaers en vraagt hij zich af waar de diepgang en het sérieux gebleven zijn.

Die is in 2001 zoals altijd te vinden op de wei van Werchter: de hele maand juni is uw lijfblad een promotiekanaal voor de erven Schueremans, die net op dat moment bekendmaakt dat hij zijn winkel heeft verkocht aan de Amerikanen. Na het afsluiten van de deal steken Schuer en Hedwig De Meyer een friet op de Kampenhoutsesteenweg, waar, zo wil de geschiedenis, de chauffeur van Mick Jagger ooit is gestopt voor een grote met mayonaise en een curryworst spéciale.

De wereld is in de ban van de plastuit, waardoor personen van vrouwelijke kunne voor het eerst in hun leven staande kunnen plassen zonder hun stiletto’s nat te maken. De kartonnen wegwerpfluit voor vrouwen wordt uitgebreid getest en becommentarieerd door een keur van kenners, bestaande uit Sabine Hagedoren, Mieke Vogels, Kim Gevaert en Tine Embrechts. Wie het verst kan mikken, staat er natuurlijk weer niet in. Kim Gevaert heeft er zoveel lol in dat ze extra veel gaat drinken om telkens opnieuw haar tuit te kunnen hanteren. Onze commerciële dienst ruikt – zoals altijd, en maar goed ook – geld en biedt zelfgemaakte plastuiten aan voor tijdens de festivals, versierd met een passende tekening van Ever Meulen. Kost 250 frank voor vijf exemplaren: veel gezeik, iedereen rijk. Dat is, weinigen weten dat, ook het levensmotto van uw Jomme. Vaarwel!