Concert★★★★★
Vijf sterren voor IDLES op Rock Werchter, want hier viel geen hol op af te dingen
IDLES: het nijdigste, entertainendste, vuilste, meest intense, échtste, zelfs verrassend hartverwarmendste en domweg beste Werchter-concert totnogtoe, een vuile bitterbal – krokant van buiten, bloedheet van binnen.
Joe Talbot is een frontman die energie tankt door zich tijdens het refrein van openingssong ‘Colossus’ met gebalde vuist in het gezicht te kloppen. Een frontman die, als hij wil afkoelen, omhoog spuwt en het spuug met zijn voorhoofd opvangt. Ene die eerst ‘Belgium’ roept en dan, wanneer hij merkt dat het publiek wat mak reageert, antwoordt met ‘What’s the matter? You don’t like your country?’ Een frontman met aders als gespannen staalkabels op zijn voorhoofd tijdens ‘Car Crash’. De echtste frontman die ik hier dit weekend al zag, ook.
En IDLES is een band die – op basis van karakter, charisma en energie – eigenlijk vijf frontmannen telt. Mark Bowen, de man in enkellange Kurt Cobain-jurk, kwam voor de doorbraak van IDLES trouwens aan de bak als tandarts in Fulham. Doe daar je mond voor open!
Kippenvel dat hard genoeg prikte om er een vleesmes aan te scherpen tijdens ‘Mr. Motivator’, waarbij Talbot als een drachtige mustang het podium afdweilde. Tussendoor dé bindtekst van de dag, wanneer hij het over zijn geïnfecteerde, gezwollen, karmozijnrode been heeft: ‘Het voelt alsof het op ontploffen staat. Het voelt ook alsof al mijn exen ernaar zitten te kijken, te wijzen en te lachen.’ En daarna: een weelderig, schonkelend, machtig ‘The Beachland Ballroom’.
Ook heel goed: ‘A Hymn’, voorafgegaan door een gesprekje met enkele Metallica-fans op de eerste rijen: ‘Can James Hetfield do THIS?’, waarna een spastisch buikdansje volgde.
‘Fear leads to panic/Panic leads to pain/Pain leads to anger/Anger leads to hate’: ‘Danny Nedelko’, de spionkopmeezinger from hell, was een viering van open grenzen, open geesten en open armen: ‘This is a celebration of opening your gates to immigrants and to the effects they have on you and your country, and it’s fucking beautiful.’ En dan, droog: ‘Don’t worry, I’m not going to stay.’
IDLES was, kortom, wat het moest zijn. ‘Gracias. Grazie. Merci. Arrigato. Fuck.’ Vijf sterren, want hier viel geen hol op af te dingen.
Volg al het festivalnieuws via onze Rock Werchter liveblog
