CD★★★★☆
We willen nooit meer weg uit Phoebe Bridgers’ liedjeslabyrint ‘Punisher’
Better Oblivion Community Center. Boygenius. Christian Lee Hutson. Elliott Smith. Ryan Adams. Er valt véél te vertellen over Phoebe Bridgers, maar het zijn de liedjes op 'Punisher' die meteen al onze aandacht opeisen.
Op sociale media kennen we de singer-songwriter als een innemende smart ass, maar op 'Punisher' toont ze zich vaak somber en verloren. Met rake details, brutale eerlijkheid en lang naspokende beelden probeert ze vat te krijgen op haar wereld, die elke dag verder lijkt te versplinteren. Haar stem doolt zoekend door wazige, bloedmooie songs, langs herinneringen en dromen, verveling en teleurstellingen, en over het mijnenveld van relaties met (ex-)liefjes en familie ('Kyoto', 'I See You'). In het geweldige 'Garden Song' lijken de instrumenten te verzuipen terwijl de openingsregels 'Someday I'm gonna live / In your house up on the hill / And when your skinhead neighbor goes missing / I'll plant a garden in the yard, then' je de plaat binnenzuigen. Een halve song later wil je nooit meer weg uit Phoebes liedjeslabyrint.
