DebuutalbumWet Leg
Wet Leg: ‘Wil je bij onze sekte? Gewoon je smartphone afgeven en vanaf nu alleen nog worstenbroodjes eten’
Rhian Teasdale en Hester Chambers zijn samen Wet Leg, komen van het eiland Wight en hebben een eigen huismerk van lulkoek. Ze maakten drie van de meest meezingbare singles van het voorbije jaar en een goeie plaat erbovenop. Onlangs waren ze in België voor interviews: een dag later werd op StuBru lacherig gedaan over hoe raar en onaangepast ze voor de dag waren gekomen. Gelukkig dragen ze hun onaangepastheid met trots. Bekijk het: op 20 augustus zijn Rhian en Hester opnieuw in België, op Pukkelpop om precies te zijn.
(Verschenen in Humo op 2 mei 2022)
Het Amerikaanse Interview Magazine zette Wet Leg onlangs aan één tafel met ‘Baby Driver’-regisseur en streekgenoot Edgar Wright.
EDGAR WRIGHT «Jullie ‘Chaise Longue’ is fantastisch! Het moet onwaarschijnlijk zijn om een song te hebben geschreven die niet alleen goed is, maar ook... (denkt na) Ik zoek een manier om ‘viraal’ te zeggen zonder het woord ‘viraal’ te gebruiken.»
RHIAN TEASDALE «Schmiraal?»
WRIGHT (lacht) «Gefeliciteerd met jullie schmirale sensatie.»
TEASDALE «Schmankjewel.»
Wat ons bij vraag 1 van hun interview met het Belgische Humo Magazine brengt.
HUMO Mijn zoon (4) luistert graag naar ‘Chaise Longue’. In de kleuterklas loopt hij daarom vaak te zingen van ‘I got the big D’ – vrij vertaald: ‘Ik heb de grote lul.’ Waarvoor dank.
TEASDALE (bruin) «I’m soooo sorry (grijnst). Echt waar!»
HESTER CHAMBERS (blond) «Als het een troost kan zijn: je bent lang niet de enige ouder die ons dat komt zeggen. Het gekke is: niemand lijkt het echt erg te vinden. Meestal zijn we zelf de enigen die zich daarover schamen.»
TEASDALE «Tót al die ouders er over twintig jaar filmpjes van zullen vertonen op het trouwfeest van hun kinderen.
»Het is wat het is. Zelf zong ik op mijn 12de graag mee met liedjes van Vengaboys. Ik had er toen geen idee van, maar in díé teksten zit pas veel vuiligheid. Zie ook: ‘Barbie Girl’ van Aqua en bijna alles van Black Eyed Peas – er was een tijd dat het moeilijk was om een popliedje zonder aangebrande onzin te vinden. Dan is het bij ons tenminste nog redelijk goed gevonden en een beetje grappig.»
HUMO Voor de videoclip van ‘Wet Dream’ hebben jullie naar verluidt uitgebreid onderzoek gedaan naar occulte sektes.
TEASDALE «Ik heb er intussen zelfs één opgericht. Wil je lid worden?»
HUMO Wat moet ik daarvoor doen?
TEASDALE «Je smartphone en schoenen aan mij geven. En vanaf nu alleen nog worstenbroodjes eten. Dat is het.»
HUMO Misschien volgende keer. Hoe gaan jullie om met de druk en de verwachtingen na het plotse succes van ‘Chaise Longue’ en ‘Wet Dream’? Een jaar geleden waren jullie compleet onbekend, nu zijn jullie al maanden dé hypegroep: dat kan niet anders dan raar zijn.
TEASDALE (ironisch) «Druk? Is er druk?! (Schouderophalend) Ik probeer er niet aan te denken. Wat ben ik met verwachtingen? Wie zich te veel aantrekt van andermans verwachtingen – of: wie zelf te veel gaat verwachten – wordt krankzinnig. Ons grote geluk is: we hebben de hele plaat al in april vorig jaar opgenomen, nog vóór ‘Chaise Longue’ een hit werd.»
CHAMBERS «We zijn dus ook nooit in de verleiding gekomen om een plaat te maken met daarop twaalf kopieën van onze grootste hit.»
TEASDALE (denkt na) «Eigenlijk voel ik alleen druk van buitenaf als journalisten me vragen of we druk van buitenaf voelen. Omdat ik dan verplicht word erover na te denken. (Samenzweerderig) We verkeren in zalige onwetendheid, en dat willen we graag zo houden.»
HUMO (lacht)
CHAMBERS «We lopen van nature nogal met ons hoofd in de wolken.»
TEASDALE «En we hebben het sowieso veel te druk om over zulke dingen na te denken. Een beetje existentialistisch zitten doen over wat ons overkomt: dat is een luxe die ik me tegenwoordig niet meer kan veroorloven.»
HUMO Rijpe peren lokken wespen: hier en daar worden jullie afgedaan als een gimmickgroep, als irritante eendagsvliegen.
TEASDALE «Opnieuw: het is wat het is. Natuurlijk hadden we liever gehad dat iedereen ons goed vond, maar wat doe je eraan? Hester hier houdt bijvoorbeeld niet van mayonaise.»
HUMO Oké.
TEASDALE «Maar ik vind mayonaise net erg lekker.»
CHAMBERS «Haar punt is: zij wrijft mij niet aan dat ik het niet lekker vind, en ik haar niet dat zij het wél lekker vindt.»
TEASDALE «Nee, mijn punt is: ik wrijf het jou net wél aan.»
CHAMBERS «Shit.»
TEASDALE «Ik wil maar zeggen: niet iedereen is fan van onze mayonaise.»
RARE HERSENPAN
HUMO Wat wisten jullie eerst: wat voor plaat ‘Wet Leg’ moest worden of wat het vooral níét moest worden?
TEASDALE «We wisten alleen dat we niets wisten. We zijn eraan begonnen als een blinde die zich in druk verkeer waagt.»
CHAMBERS «Op goed geluk: zo doen wij het.»
TEASDALE «We namen gewoon een demo met een paar songs op, verstuurden die via Dropbox naar producer Dan Carey en vanaf dat moment nam hij het over.
»Het was ons debuut, we hadden nog geen ervaring met platen opnemen. Dan had er wél al een paar opgenomen – redelijk veel, eigenlijk. En een paar héél goeie, eigenlijk. Ik wil maar zeggen: met zo’n kapitein was het voor ons niet moeilijk om het roer uit handen te geven.»
HUMO Dan Carey is een veelgeprezen producer uit Londen, die de laatste jaren onder meer platen van Fontaines D.C., Squid, Black Midi, Kae Tempest en Chubby and the Gang heeft opgenomen.
TEASDALE «Dan is erg emotioneel. En hij heeft zijn eigen, heel typische manier van werken. Hij is er bijvoorbeeld een fervente voorstander van om een band als, nu ja, zichzelf te laten klinken. Hij houdt bij de opnames van een plaat graag de live-energie van een groep intact. Hij neemt dus niet spoor na spoor op, maar elke track helemaal live. Wat eigenlijk een heel onconventionele manier van doen is.»
CHAMBERS «Tegenwoordig toch. Vroeger werd veel muziek zo opgenomen.»
TEASDALE «Alle Motown-hits, bijvoorbeeld. Nu ja, ik was er niet bij.»
HUMO Tom Smith van Editors kreeg ooit van een fan te horen: ‘Oprecht bedankt voor de muziek. Ik lijd al jaren aan slapeloosheid, maar toen ik jullie laatste plaat opzette, viel ik al na drie nummers in slaap.’ Wat is het raarste compliment dat jullie al kregen?
CHAMBERS (denkt lang na) «Ik las ergens: ‘Wet Leg: goeie band, stomme naam.’ En ik vond dat raar, want onze naam is eigenlijk het enige dat ik zelf echt goed vind (lacht).»
HUMO Leg je nog eens uit waar hij vandaan komt?
CHAMBERS «Euh, Rhian liet een opengeschroefd flesje water op de grond vallen, haar been werd nat en ze riep verschrikt: ‘WET LEG!’ Soms hoeft het niet meer te zijn.»
TEASDALE «Op TikTok las ik eens: ‘Ik vind hen zo goed dat het me niet uitmaakt of ze een industry plant zijn of niet – een door het label kunstmatig samengestelde band, dus. Dat deed me lachen.»
HUMO Rhian, op het einde van jullie nieuwste single ‘Ur Mum’ schreeuw je 12 seconden aan een stuk: een hoogtepunt op de plaat. Hoe vaak heb je die kreet opnieuw moeten slaken om ’m goed te krijgen?
TEASDALE «Eén keer maar. Ik boog zachtjes door de knieën, dacht aan mijn ex-lief en opende mijn mond. De rest kwam vanzelf.»
HUMO Noem eens vijf schijnbaar banale objecten die het opnameproces van ‘Wet Leg’ toch goed samenvatten.
Chambers «Een slinky – zo’n speelgoedspringveer. Dan maakte er eens één vast aan onze bassdrum en rekte die helemaal uit tot aan het plafond. En daar dan een microfoon naast. Telkens als onze drummer Henry de bassdrum gebruikte, hoorde je zo’n rare, echoënde piieeeeewwwiiieeeeww-klank: die heeft in bijvoorbeeld ‘Too Late Now’ ook de plaat gehaald. Redelijk spacey. Dat gebeurde al vroeg in de opnames, het was dus onze eerste glimp onder Dans rare hersenpan.»
Teasdale «Wat nog? Een maaltijd van de afhaalvietnamees. En een periscoop.»
HUMO Zoals bij een duikboot?
Teasdale «Ja! In de studio van Dan staat een microfoon die eruitziet als een periscoop. Gemaakt van koper. Het lijkt wel steampunk (kunststroming waarbij gebruik wordt gemaakt van materialen uit het stoomtijdperk, red.).»
CHAMBERS «Rolschaatsen! We gingen tijdens de opnames vaak rolschaatsen in een park in de buurt van de studio: fijn.»
Teasdale «Tot slot: scrabble. Dat hebben we toen ook vaak gespeeld.»
HUMO Wie won meestal?
Teasdale «Hester. Maar alleen omdat ze valsspeelde.»
Chambers «Ik had eens 2000 punten!»
Teasdale «Ik was naar het toilet, en toen ik terugkwam bleek ze ineens gewonnen te hebben. Het was niet eens een écht woord!»
Chambers «Ik zal het nooit meer doen.»
DRONKEN PLAN
HUMO Wanneer hadden jullie voor het eerst door dat muziek iets voor jullie was?
TEASDALE «Op mijn 9de speelde ik de aartsengel Gabriel in een toneelstuk op school. Een moderne kijk op de kerststal: alle herders hadden bijvoorbeeld een gsm bij zich (lachje). Iedereen had ook een dik scouse-accent – ik ben opgegroeid in Liverpool. En ik mocht ‘Angels’ van Robbie Williams zingen. Ik vond dat natuurlijk geweldig. Ik was in die tijd toch al non-stop aan het zingen, vooral tijdens lange autoritten. Mijn familie vroeg me de hele tijd of ik alsjeblieft mijn mond wilde houden, maar dat deed ik nooit. (Denkt na) Ik was een erg vervelend kind.»
HUMO En Hester?
CHAMBERS «Ik speelde in de lagere school een weesje in een opvoering van ‘Annie’. Dat was leuk, maar ik heb nooit gedacht dat ik talent had. Ik ben gelukkig opgegroeid met een moeder die haar kinderen – talent of geen talent – ondersteunde in al hun muzikale ondernemingen.
»(Plots) Ligt het aan mij of praat ik vandaag heel traag?»
HUMO Euh, Bruce Springsteen reisde ooit 1500 kilometer naar Graceland in de hoop er Elvis Presley te ontmoeten. Zijn jullie ooit op muzikale pelgrimstocht getrokken?
CHAMBERS «Ik heb als kind het oude huis van Bob Marley bezocht, dat nu een museum is.»
HUMO En omgekeerd? Staan er soms oververhitte fans op de drempel bij jullie grootouders?
TEASDALE «Nee, maar sinds het succes van ‘Chaise Longue’ ben ik daar wel voor op mijn hoede. Ik heb namelijk een goeie vriend die ook muziek maakt en... (Wikt haar woorden) nogal populair is: ik wéét dat sommige fans zich een beetje kunnen laten meeslepen.
»Gelukkig slapen Hester en ik met een bijl onder ons hoofdkussen: bij dezen weten die fans dat ze niet te dichtbij moeten komen.»
HUMO Volgens de legende werd Wet Leg opgericht ín een reuzenrad, toen jullie bakje helemaal bovenaan stond.
TEASDALE «Het einde van een lang, goed, zat festival. End of the Road in Zuid-Engeland, in 2018. We waren die zomer al naar veel festivals gegaan, samen, we hadden dus ook veel muzikale invloeden geabsorbeerd. En plots zeiden we hardop, vermoedelijk vooral omdat we meer gedronken dan gegeten hadden: ‘Waarom gaan we niet zélf muziek maken?’ Vooral: muziek die we nergens anders hoorden.
»Ons beste domme idee tot dusver.»
HUMO Waarom dom?
TEASDALE (schouderophalend) «Voor hetzelfde geld was het helemaal fout afgelopen.»
CHAMBERS «Onze vriendschap had kapot kunnen gaan.»
TEASDALE «Als onze vriendschap dat spelletje scrabble overleeft, overleeft het alles. Maar wat ik bedoelde: we hadden ook slechte muziek kunnen maken.»
HUMO En waarom het béste domme idee?
TEASDALE «Het is bij mijn weten het enige dronken plan dat ik ooit echt uitgevoerd heb. Meestal ben ik mijn gelal de dag erna alweer vergeten.»
Wet Leg speelt op 20/8 op Pukkelpop en op 4/11 in Trix in Antwerpen.
‘Wet Leg’ is uit bij Domino.
