Concert★★★☆☆
Wie Dry Cleaning op The Slope zette, moet worden opgesloten in een lift met de leden van Imagine Dragons
Waarom stond Dry Cleaning niet in The Barn geprogrammeerd? Wie deze prachtband op The Slope heeft gezet, verdient te worden opgesloten in een geblokkeerde lift met de leden van Imagine Dragons.
Je zal maar een mix van krasserige postpunk en laconieke poëzie moeten brengen op een groot rockfestival. En nog wel op een zonovergoten zijpodium waar normaal springerige puberpunkbands door de lucht vliegen. Het speelde Dry Cleaning duidelijk parten. Halverwege het veldje aan The Slope, alwaar ongeïnteresseerde passanten stonden te klepperen bij een biertje, bleef niet veel van de muziek over.
De Londense band moet het dan ook hebben van de scherpe, soms hilarische huis-, tuin- en keukenpoëzie van frontvrouw Florence Shaw. Aan The Slope verzopen haar woorden jammer genoeg in de compressie van de microfoon waardoor het witty dichtwerk bij momenten werd herleid tot gegons.
Tja, in dat geval blijft er gewoon lekkere postpunk over, maar ook die viel nogal vlak uit. Waar was de kregelige gitaarriff van ‘Strong Feelings’ plots naartoe? Lag de geluidstechnicus in slaap? De bandleden waren zich duidelijk bewust van hun, euh, unieke positie. ‘We’ve got eighteen minutes of rock left,’ klonk het bij Shaw uitgestreken. ‘En het volgende liedje wordt gespeeld door Flea’. Waarna de bassist zich geheel sarcastisch aan een slapje waagde. Wedden dat Flea Dry Cleaning een coole band vindt? Anthony misschien iets minder.
Tuurlijk, over de songs hoort u ons hoegenaamd niet klagen. ‘Her Hippo’ smaakte verrukkelijk bitter. ‘Scratchcard Lanyard’ schonk ons een driftig lapje onversneden Wire. Puik hoor, alleen herbergde niet elke song die furie.
In, pakweg, The Barn hadden alle puzzelstukjes wél netjes op hun plekje kunnen vallen. Krijgt deze band volgende keer alsjeblieft de kans om te excelleren?
Volg al het festivalnieuws via onze Rock Werchter liveblog