concert★★★★☆
Zelfs de groepsleden van Black Pumas stonden te kijken van de uitzinnige ontvangst op Rock Werchter
Een bomvolle concerttent waar iedereen overstag gaat voor vurige, good old fashioned soul music? Ook dát is Rock Werchter 2022.
Al Green was niet ver weg in KluB C toen Eric Burton zijn gouden strot opentrok. De frontman van Black Pumas toonde zich niet alleen een afstammeling van de soulsterren uit de seventies maar ook een prima volksmenner. Nu buitelde hij over het podium als een gewiekste straatdanser, dan dook hij de frontstage in om zieltjes te bezweren of liet hij zichzelf zichtbaar in vervoering brengen door deze of gene Heilige Geest. Iets tussen een voodoopriester, een pooier uit New Orleans en een reggaester á la Peter Tosh.
Met de gitarist Adrian Quesada in de rug en een superbe ritmesectie joeg Burton ons naar het zompige zuiden van de VS waar gospel, rhythm & blues en country in één en dezelfde overkokende gumbopot drijven. In het stomende ‘Get It Together’ evenaarde de achtergrondzangeres ei zo na de jonge Tina Turner. De kerkgangers van KluB C staken de vlakke hand de lucht in en lieten zich euforisch zegenen.
Gek toch, zo’n volle tent die uit de hand eet van een ouderwetse soulband uit Texas: eentje die je niet vaak op de grote radio’s hoort. Is het een hunkering naar waarachtigheid en authenticiteit van een publiek dat na twee jaar binnenzitten eindelijk weer connectie kan zoeken? Zelfs de groepsleden stonden te kijken van de uitzinnige ontvangst.
Geen wonder dat de band ‘Sugarman’ van Sixto Rodriguez coverde, een song die zo verraderlijk mooi verlossing suggereert. Halverwege deze show omgordde ook Burton de gitaar en schurkten korzelige riffs uit de catalogus van Stax zich tegen elkaar.
Black Pumas boden, kortweg, een fraai doekje voor het bloeden. “We came to bring you love”, aldus Burton. Meest geslaagde eucharistie van de dag.
