Tv-tipZZ Top
‘ZZ Top zien is als Bugs Bunny ontmoeten’
Terecht genomineerd voor een Grammy in de categorie Beste Muziekfilm: ‘That Little Ol’ Band from Texas’, de documentaire van Sam Dunn over de bluesrockgroep die zichzelf omschrijft als ‘de langst overlevende originele line-up in de muziekgeschiedenis’.
Korter, minstens zo accuraat: ZZ Top. Die is nu donderdag op Canvas te bekijken, met getuigenissen van superfans Josh Homme en Billy Bob Thornton, flarden animatie en veel archiefmateriaal van the band that took Texas culture to the world.
SAM DUNN (regisseur) «Ik ben blij met het resultaat, maar het was geen makkelijke documentaire. Hoe maak je een film over een rockgroep die al een halve eeuw mysterieus doet en weinig van zichzelf blootgeeft? Iedereen kent ZZ Top, slechts weinigen weten waar ze vandaan komen. Ik heb pas gaandeweg ontdekt dat dat ook de bedoeling was.»
– Dat werd dus graven.
DUNN «Deze docu maken was, in verhouding, één deel storytelling en twee delen archeologie. Wat niet hielp, is dat Bill Ham, hun legendarische manager, zich had laten inspireren door Colonel Parker. Net als de manager van Elvis Presley was hij een monomane controlefreak: hij streefde naar volledige controle over het imago van de band. Daarom heeft hij lange tijd alle camera’s verbannen van optredens: als hij iemand in het publiek zag filmen, beende hij de zaal in om het toestel in beslag te nemen. Er bestaan dus weinig livebeelden van hun vroegste jaren. Toch móést ik er vinden. Want zoals Billy Bob Thornton zegt: ‘ZZ Top voor het eerst zien optreden, is als Bugs Bunny op straat ontmoeten: je hebt geen idee of je je ogen mag geloven.’»
– Billy Gibbons, jij omschreef Cream en The Jimi Hendrix Experience ooit als jullie allervroegste invloeden. Niet toevallig trio’s, net als ZZ Top.
BILLY GIBBONS (zanger, gitaar, baard) «Bands met drie leden hebben toch iets bijzonders. Ik vergelijk het met haiku’s of sonnetten in de poëzie: omdat het format je beperkingen oplegt, moet je extra creatief zijn om er iets van te maken. Ook handig: in een groep met drie leden valt elk dispuut op te lossen met een korte ronde hand opsteken.»
– In ‘That Little Ol’ Band from Texas’ worden jullie omschreven als ‘de eerste muzikanten die de blues succesvol wisten te vertalen in feestmuziek’. Accuraat?
GIBBONS «Ik denk het wel. We brengen graag hulde aan Jimmy Reed, Muddy Waters en Albert King, maar het hoeft niet te ernstig te worden. We imiteren hen niet, maar ze hebben ons zonder twijfel wel geïnspireerd.»
– Jullie wereldwijde doorbraak kwam er in 1983 met de plaat ‘Eliminator’, met hits als ‘Sharp Dressed Man’, ‘Legs’ en ‘Gimme All Your Lovin’’. De eerste plaat waarop jullie met synths en andere nieuwe geluiden experimenteerden: daar gingen toen nog wenkbrauwen door omhoog.
GIBBONS «Iedereen weet dat de aarde om zijn eigen as draait: wie te lang stilstaat, heeft meer kans om eraf te vallen. Ernstig: het is niet omdat we er als boerenkinkels uitzien, dat we niet openstaan voor evolutie. Vergelijk het met de dag dat Muddy Waters zijn gitaar inplugde en zo de elektriciteit ontdekte. One huge step for mankind...»
