20 jaar na Dolly: de kloon ontbloot
Hoe ver staat de wetenschap op het gebied van klonen? En hoe erg is dat? In het vierdelige ‘Klonen: wens of waanzin?’ vliegen presentatrice Sophie Hilbrand en evolutiewetenschapper Bas Haring de wereld rond op zoek naar het antwoord.
Joep de Vries (eindredacteur) «Afgelopen zomer was het twintig jaar geleden dat Dolly, het gekloonde schaap, de wereldpers haalde. Een wetenschappelijke mijlpaal, waarop de EU reageerde met een totaalverbod op klonen. Wij doen dat niet, luidde het. Buiten de EU is de wetenschap echter gewoon verder blijven evolueren, met resultaten die je niet voor mogelijk houdt.»
HUMO Voorbeelden, geef ons voorbeelden!
De Vries «In Zuid-Amerika klonen ze paarden voor de polosport. En in Zuid-Korea klonen ze zelfs huisdieren. Juist, een tweede Fikkie als replica van de eerste. In de praktijk kost zo’n gekloonde hond 100.000 dollar: ’t is dus voor een welgesteld publiek bedoeld. In de VS, in Texas, klonen ze dan weer vooral consumptievlees. Ze hebben daar onlangs een koe gekloond op basis van een steak.»
HUMO Pardon?
De Vries (lacht) «Jazeker. Pas als je een dier slacht, zie je hoe voortreffelijk het vlees is. Dus ze hebben zo’n perfecte steak genomen om een nieuw ras te creëren.»
HUMO En wat is, tot slot, jouw antwoord op de vraag uit de titel?
De Vries «Ik denk dat het tij niet meer te keren is. In de EU lopen we achter: we blijven maar doorbomen over de materie, en ondertussen wordt er aan de lopende band vlees geïmporteerd dat afkomstig is van gekloonde dieren.»
