25 jaar Humo's Rock Rally: de tranen, de vervoering, de helden
Humo's Rock Rally: wij worstelen ons eerst door honderden demo's, gaan vervolgens ieder vrij uur in afgelegen koude parochiezalen warm bier drinken en de preselecties aanhoren, waarna we tijdens de finale uit al het uitgepuurde talent feilloos dat ene, onmiskenbare klompje puur goud moeten ziften. U krijgt een Zaal, een Publiek, een Kans. Denken de finalisten daar weleens aan, als ze zich wentelen in de groupies en het grote geld? Wij gingen het hun - ter gelegenheid van de vijfentwintigste verjaardag van Humo's Rock Rally - zelf vragen. Alstublieft.
Das Pop, winnaar 1998
'Humo heeft altijd gelijk'
Zelden heeft een winnaar zoveel kritiek over zich heen gekregen als Das Pop in 1998. Maar zie: twee jaar geleden debuteerde de band met het alom bejubelde 'I Love', en sinds enkele weken laten ze met 'The Human Thing' horen dat ze ook zonder allerlei concepten en uiterlijk vertoon de kritiek op een hoopje kunnen vegen.
BENT VAN LOOY « Humo's Rock Rally was het prilste begin van Das Pop: toen we beslist hadden mee te doen, hebben we ons meteen voorgenomen een voltijdse popgroep te worden, en gingen we elke avond aan songs zitten werken. Onze eerste preselectie - en meteen zowat ons eerste optreden - was in Eeklo, en al direct werd er gezegd: Das Pop gaat winnen. Je hebt van die echte Rock Rally-watchers die alles zien, en van bij de preselecties hun favorieten bekendmaken - wat voor de groepen behoorlijk stresserend is. Er was een soort opgeklopte rivaliteit tussen ons en The Nothing Bastards. Hun zanger, Gabriel Rios, gaat binnenkort trouwens een plaat uitbrengen, heb ik gehoord.»
HUMO Voor Humo's Rock Rally heetten jullie Things To Come.
VAN LOOY « Dat was voor het ernstig werd. Tijdens onze middelbare schooltijd hadden we een song geschreven die 'Things to Come' heette, en we vonden dat een geweldige groepsnaam. Ten onrechte, hebben we later ingezien (lacht).
» Met Things To Come hadden we al eens een demo ingestuurd, maar we werden - in tegenstelling tot onze Gentse rivalen Arid - niet geselecteerd. Dat veroorzaakte een hoop, euh... woede, maar achteraf gezien zijn we toen volkomen terecht niet geselecteerd: schandalige muziek maakten we toen, dat kon echt niet door de beugel.»
HUMO Das Pop leek mij één van de weinige groepen die meededen om te winnen.
VAN LOOY « Dat klopt. Het moést. We wilden heel graag een popgroep zijn, maar we hadden niks. We speelden op geleende en voornamelijk kapotte spullen. Humo's Rock Rally was alles of niks voor ons. Met de cheque zijn we letterlijk naar de muziekwinkel gestapt.»
HUMO De dag na de finale had geen enkele krant een goed woord voor Das Pop over.
VAN LOOY « Het was ver-schrik-ke-lijk. We hadden de Rock Rally gewonnen en gingen 's anderendaags vol verwachting de kranten kopen: we werden met de grond gelijk gemaakt. Gert Van Nieuwenhove heeft ons toen moeten troosten. Hij heeft ons op het hart gedrukt dat het niets met ons maar alles met de geschiedenis van de Rock Rally te maken had.»
HUMO Heb je even gedacht: de mensen van Humo hebben zich vergist?
VAN LOOY « Nee, nooit: ik vertrouw de mensen van Humo altijd volledig (lacht). Ik vind dat de jury er altijd goed in slaagt op de finale de groep uit te kiezen die pakweg twee jaar later het verst zal staan - wat niet noodzakelijk de beste groep hoeft te zijn.»
HUMO Wie was de beste Rock Rally-winnaar aller tijden?
VAN LOOY « Evil Superstars. Ik was al heel erg onder de indruk van hen zonder ook maar één noot te hebben gehoord. Alleen al de verhalen over Evil Superstars waren opwindend.»
HUMO Word je nog vaak aangesproken over de Rock Rally-winst?
VAN LOOY « Nog heel vaak. Het heeft ooit eens in een bio gestaan, en vooral in het buitenland blijven ze erover doorbomen. Dan krijg je van een Spaanse journalist plots de vraag: 'What ies Gumo Rock Rally?' Dan zeg ik meestal: 'Iet's a way of life' (lacht).»
HUMO U bent een uitstekend ambassadeur.
Citizen Kane, finalist 1988
Daan Stuyven: 'Plezant, maar te weinig vrouwen'
Daan
Dead Man Ray
Citizen Kane
DAAN STUYVEN « Alles! Als ik iets over Humo's Rock Rally lees, flitst het weer allemaal door mijn hoofd. Ik heb maar één keer meegedaan en ik zat meteen in de finale. Erop en erover, hè (lacht). Let op: ik ken gasten die iedere keer meedoen. Ja, wat wil je: Humo's Rock Rally is plezant hè (lacht).
» Met Citizen Kane ging het goed tot in de finale, maar daar was ik te zenuwachtig, I fucked it up. De zaal was te groot, en ik was te stijf: ik kon het niet brengen. Mijn favoriet was Tigers Of The Titanic, maar toen die er na de halve finale uitlagen, dacht ik: hm, misschien hebben wij wel een kans. Het is Ze Noiz geworden. The Romans en The B-Tunes zaten ook in die lichting. Het was spannend, het was leuk, het was een spelletje.»
HUMO Wat voor beestje was Citizen Kane?
STUYVEN « Een trio, synthesizerpop. We coverden 'Memphis' van Joe Jackson. Via de Rock Rally ben ik van straat geraakt: als finalist konden we plots overal gaan optreden.»
HUMO Waarom bestaat Citizen Kane niet meer?
STUYVEN « Citizen Kane werd Running Cow, en Running Cow werd Volt, en uiteindelijk zijn we gesplit door het probleem dat we ook al op Humo's Rock Rally hadden: wij waren enthousiast, maar we kregen niemand warm voor wat we deden. We zijn gesplit door metaalmoeheid.»
HUMO Zou je beginnende groepen aanraden aan Humo's Rock Rally mee te doen?
STUYVEN « Ja, absoluut. Vooral omdat je er geen volledige set hoeft te spelen; je kunt je concentreren op vier à vijf goeie songs. Je ontmoet er ook heel veel andere groepen, en je kunt zien hoe zij het aanpakken. En als het echt niets voorstelt krijg je dat ook te horen, wat je kan behoeden voor veel tijdverlies.»
HUMO Wat kan er beter aan de Rock Rally?
STUYVEN « Het valt mij op dat er altijd heel weinig zangeressen worden geselecteerd.»
HUMO Wie was de winnaar der winnaars?
STUYVEN « Evil Superstars, al hadden die eigenlijk op voorhand al gewonnen. Ik kende ze al van voor de Rock Rally, en ze hadden al te veel klasse om nog in zo'n competitie te zitten. Doe misschien maar Elisa Waut, dat is tenminste een vrouw (lacht).»
