3:10 to Yuma
Indiana Jones moeten neersabelen: het voelt verdorie aan als een vadermoord! Gelukkig hebben we twee fantastische hulpmiddelen bij de hand om de pijn enigszins te verzachten: 1) 70 cl oude bruine rum uit de Oxfam Wereldwinkel en 2) '3:10 to Yuma', een overheerlijke western van regisseur James Mangold ('Cop Land', 'Walk the Line').
De oorspronkelijke, op een kortverhaal van Elmore Leonard gebaseerde 'Yuma' uit 1957 (met Van Heflin en Glenn Ford in de hoofdrollen) was al een zeer gedegen film, en de remake is zelfs nog béter. Zeg howdy tegen Dan Evans, een fatsoenlijke rancher die in de burgeroorlog zijn linkervoet heeft verloren, verzuipt in de schulden, en bijgevolg bij zijn zoontje in de onderste lade ligt. Evans vindt zijn nemesis in de bikkelharde, door God en zijn moeder in de steek gelaten maar desalniettemin uiterst intelligente en charismatische outlaw Ben Wade. In ruil voor een handvol dollars sluit Evans zich aan bij de door premiejager Byron McElroy (een verbeten Peter Fonda) aangevoerde posse die de gearresteerde Wade naar het station van het stadje Contention zal escorteren. Daar zal Wade op de gevangenistrein van 3.10 u. richting Yuma (waar de galg hem wacht) worden gezet - als het spoorwegpersoneel weer niet staakt, tenminste.
Tijdens de lange trip naar Contention, door vijandig Apache-gebied en met Wades trawanten in de achtervolging, brandt tussen deze twee protagonisten een elektriserend kat-en-muisspel los dat - pas op! Western met allure! - oneindig veel dieper reikt dan de archetypische strijd tussen Goed en Kwaad. Russell Crowe, in één van zijn allerbeste vertolkingen, zet Wade neer als een man om voor te sidderen - werk hem tegen en je slikt blauwe bonen - maar zijn scherpe ironie en 'I'm rotten as hell'-attitude roepen ook sympathie op (de Bijbelmonoloog!). En ook Christian Bale is excellent als de beklagenswaardige veeboer die, misschien wel voor de eerste keer in zijn lamentabele leventje, the right thing hoopt te doen. Het bevreemdende magnetisme tussen Wade en Evans - je vóélt dat ze mekaar heimelijk benijden - maakt van '3:10 to Yuma' een western met een ziel, een bodem en een volgeladen geweerkamer. Gelukkig laat Mangold de karakterstudie niet in de weg staan van de pure actie: deze roadmovie te paard bevat genoeg klapperende saloondeuren en blaffende colts om uw hartslag finaal in het bloedrood te jagen. De 3:10 naar Yuma rijdt nú de bioscoop binnen: mis hem niet.
