40 jaar later: terug naar Woodstock
Veertig jaar geleden vond nabij Woodstock, een negorij in de Amerikaanse staat New York, het beroemdste rockfestival aller tijden plaats.
Woodstock, dat was drie dagen peace, love en onwaarschijnlijk veel fantastische music: Jimi Hendrix, Janis Joplin, Joe Cocker, Creedence Clearwater Revival, The Who, Santana, Crosby, Stills, Nash & Young, eigenlijk zo'n beetje iedereen die er anno 1969 toe deed minus Bob Dylan (die toen nochtans - feit! - in Woodstock woonde).
''Verboden luide muziek te maken''
Woodstock wordt nog steeds gezien als het mekka van de Amerikaanse tegencultuur uit de jaren zestig, maar eigenlijk verdient het dorp die faam niet. Toen de drieduizend inwoners in de lente van 1969 vernamen dat een paar jonge gasten in hun gemeente een muziekfestival wilden organiseren voor tweehonderdduizend mensen, ging de meerderheid dwarsliggen. Tweehonderdduizend! The Beatles hadden in 1966 in het Shea Stadium voor zowat vijfenvijftigduizend mensen gespeeld, een absoluut record. Maar tweehonderdduizend, nee, dat was onvoorstelbaar, bedreigend ook.
'Michael Lang, drijvende kracht achter het festival, kreeg van de gemeentesecretaris te horen dat hij hier niet welkom was,' vertelt Ricochet. 'Lang had al grote groepen gecontracteerd, Creedence Clearwater Revival, Jefferson Airplane, Canned Heat. Ook de datum lag al vast: 15, 16 en 17 augustus. Nu moest er inderhaast een andere plek worden gevonden. Uiteindelijk zijn ze in Bethel terechtgekomen, vijfenzestig kilometer hiervandaan. Daar heeft Lang toen een melkboer ontmoet, Max Yasgur, die bereid was om het festival op zijn grond te laten doorgaan. Yasgur is de ware held van Woodstock: zonder hem was er nooit een festival geweest.'
Al vond Woodstock dus niet in Woodstock plaats, Lang besloot de naam die hij voor het festival had bedacht toch te behouden: An Aquarian Exposition: The Woodstock Music and Art Fair'. Daar mag het dorp hem tot vandaag dankbaar voor zijn. Uit de toeristische winkeltjes in Tinker Street, de hoofdstraat waar ik met Ricochet zit te praten, puilt nostalgie. Nergens ter wereld vind je anno 2009 zoveel kartonnen Bob Dylans, kitscherige portretten van Jimi Hendrix, psychedelisch gekleurde T-shirts, lieve handdoeken met vredeswensen. 'Hippies Always Welcome' lees ik op een bordje in een winkelraam. Elders: 'Hippie Parking Only. All Others Will Be Stoned.' Op het pleintje downtown Woodstock staat op een houten paal in honderd talen: 'May Peace Prevail on Earth'. De totem van de tegencultuur. Het hele dorp teert op de herinnering aan een festival dat hier nooit heeft plaatsgehad.
U vindt het volledige artikel van Frank Albers in Humo 3596 en volgende week deel 2 'Wij waren eerst!'
Wedstrijd: Win 10 Woodstock Experience-pakketten
We geven 10 'The Woodstock Experience'-pakketten weg, met telkens 5 exclusieve dubbeldisk-versies van legendarische platen (uit 1969!) van Santana, Janis Joplin, Sly & the Family Stone, Johnny Winter en Jefferson Airplane.
