4X7: Arnout Hauben zkt. meisje

Tien jaar voor hij voor ‘Man bijt hond’ naar Compostella ging, was Arnout Hauben al eens naar Spanje gewandeld voor zijn eindwerk aan Sint-Lucas. Samen met een meisje dat van een rechter de tocht moest afleggen als alternatieve straf, trok hij in het spoor van de pelgrims. In ‘4x7’ gaat hij dat meisje weer opzoeken.

Arnout Hauben «Van de vzw die zich over dat meisje had ontfermd, mocht ik meegaan, samen met haar begeleidster. Een heel engagement natuurlijk, maar het was het waard. Je zag dat meisje enorm veranderen: ze bloeide gaandeweg echt open. En toen – veertien dagen voor onze aankomst – was ze plots weg. Op een ochtend, gewoon verdwenen. Dat was een opdoffer, vooral voor haar begeleidster. Wij zijn toen nog samen verder gegaan, om die verdwijning van ons af te stappen.»

HUMO Nu, achttien jaar later, ben je dat meisje gaan zoeken voor ‘4x7’.

Hauben «Ja, een paar jaar geleden had ik al gehoord dat ze was opgedoken, dus toen ze vroegen om mee te werken aan ‘4x7’, heb ik de kans gegrepen.

»En ik heb haar gevonden. Ze had toen beslist dat ze niet terug wou naar de omgeving waarin ze leefde, en daarom was ze weggegaan. Alleen was ze nog minderjarig, dus werd ze opgespoord… (Aarzelt) Voor de rest moeten de mensen maar kijken.»

HUMO Hoe is het eigenlijk met je eindwerk afgelopen?

Hauben «Goed! (lacht) Het was schrikken toen mijn hoofdpersonage plotseling wegviel, maar ik heb toen een belangrijke les geleerd: als documentairemaker moet je ermee leren leven dat niet alles volgens plan verloopt.»