Aaf Brandt Corstius preekte het evangelie van de CBD-olie, tot haar geloof begon te wankelen

Aaf Brandt Corstius had alles geprobeerd om te kunnen slapen, maar CBD-olie was het eerste wat echt hielp. Zó goed zelfs, dat ze zich afvroeg: is dit spul wel zo onschuldig?

Ik had nog nooit iets met drugs gedaan. Nou ja, ik heb alles bij elkaar opgeteld twee joints zwaar hoestend een soort van opgerookt en een kwartje plus nog een kwartje plus heel voorzichtig nog een kwartje ecstasy genomen, waarna ik een halve week depressief op de bank zat, bij wijze van afterparty. Ik hou niet van drugs en ik vind hun effecten op mij niet erg indrukwekkend of fijn.

Maar nu was ik ineens op een punt in mijn leven aangeland dat ik elke avond om een uur of 11 op het balkon stond te lurken aan een grote, dikke joint. Die joint rookte ik niet in één keer op, maar ik nam elke avond een paar trekjes: hij ging daarna weer in zijn eigen bakje, op het tafeltje tussen de planten en de kattenbak. Classy.

Het probleem dat hiertoe had geleid was: ik sliep al maanden niet meer. Of ik sliep soms nog wel, maar heel slecht. Ik sliep in, werd wakker en bleef wakker. Urenlang. Mezelf uitputten met sporten, veel naar buiten gaan en ander goedbedoeld gedoe had geen zin. Uitgesponnen bedtijdrituelen met weinig schermtijd en veel Sleepy Time-thee: ook niet. De slaapkamer verplaatsen naar de bovenste verdieping van het huis, waar het het stilst was: ook niet. Het was ongetwijfeld iets hormonaals en had vast te maken met iets wat begint met over en eindigt met gang, want veel vrouwen van ongeveer mijn leeftijd (44) hebben grote slaapproblemen. Maar het kon me niet schelen wat erachter zat. Ik wilde gewoon weer slápen.

Inmiddels had ik via vrienden, kennissen en soms zelfs in gesprekken met bijna-vreemden - als je slecht slaapt, vertel je dat graag aan mensen, in de hoop op een wondermiddel - gehoord over, welnu, iets wat klonk als een wondermiddel. Zij noemden het wietolie of CBD-olie, en het had ze geholpen met slapeloosheid, ik moest het daar-en-daar bestellen, paar druppels onder mijn tong druppelen voor het slapengaan en hop: slapen! Echt slapen. Urenlang.

undefined

Maar huiverig als ik ben voor alle vormen van narcotica, en ook omdat een vriendin me had verteld dat ze kotsmisselijk was geworden van die wietolie, deed ik niks. Misschien was ik te moe om actie te ondernemen.

Tot de avond dat mijn man ineens vastberaden op zijn fiets stapte en terugkwam met een grote, dikke, voorgedraaide joint van de oudste coffeeshop van Amsterdam, Het Ballonnetje. Als ik die wietolie niet bestelde, zei hij, dan maar zo. Ik nam een paar trekjes van de joint, hoestte heel veel, bekeek een halve uitzending van Pauw, ging naar bed en sliep. Ononderbroken, urenlang.

Dit, realiseerde ik me na een aantal avonden blowen, moest natuurlijk wel anders, en snel: ik had absoluut geen zin om wietverslaafd te worden en ik vond het ook geen goed voorbeeld voor mijn kinderen als zij erachter kwamen dat mama elke avond op het balkon stond te blowen.

In wiet zit CBD én THC, en THC is het deel dat je stoned maakt en waaraan je verslaafd kunt raken. Ik wilde de THC dus niet, alleen de CBD, die niet psycho-actief is en niet verslavend, maar wel, volgens de verhalen die ik overal hoorde, kan helpen met slapen. Olie met alleen CBD is legaal, olie waarin ook THC zit, is feitelijk illegaal.

Ik kocht eerst een flesje CBD-olie van het merk Cibdol (ook sponsor van het gevecht tussen Badr Hari en Rico Verhoeven, zag ik later) en bestelde later een grotere fles CBD-olie van het merk Jacob Hooij, gewoon op bol.com. Allebei met rond de 5 procent CBD, stond erop.

En ik was verkocht. Het werkte. Er waren nu zelfs nachten waarin ik er niet eens uit ging om even te plassen, en dat was in mijn gehele 44-jarige leven nog niet voorgekomen. En in je slaap kun je jezelf niet voor de gek houden, toch? Dus het was geen placebo-effect. En natuurlijk, ook met de olie waren er nog weleens nachten dat slapen niet lukte. Maar dat waren er wel veel minder dan vroeger. Ik was dolblij.

En ik begon zwaar te evangeliseren, want iedereen in mijn omgeving bleek een slaapprobleem te hebben of te hebben gehad of ze hadden wel een broer of een buurvrouw met een slaapprobleem. Ik raadde iedereen de olie aan. Ik las ook instemmend allerlei internetfora, over al die anderen die baat hadden bij CBD-olie. Zij namen het niet alleen voor slaapproblemen, maar ook bij angstaanvallen, chronische pijn, psychosen, epilepsie en ander lijden - zieke honden en katten gingen er trouwens ook goed op.

Ik was heus weldenkend genoeg om niet te geloven wat sommige mensen op die internetfora wél geloofden, dat CBD ook helpt tegen kanker. Maar ik raakte erg bevangen door sommige andere verhalen. Vooral door het inmiddels wereldberoemde verhaal van het Amerikaanse meisje Charlotte, dat leest als een sprookje.

Charlotte was zwaar epileptisch en had honderden epileptische aanvallen per maand. Ten einde raad kwam haar moeder in contact met zeven broers uit Colorado - Joel, Jesse, Jon, Jordan, Jared, Josh en Austin, de zeven goede wietkabouters - die mediwiet verbouwden met hoge doses CBD en weinig THC. Door olie van die wiet ging het meisje van ongeveer vijftig epilepsieaanvallen per dag naar slechts een paar per maand. Charlotte's Web is nu een van de grootste CBD-oliemerken ter wereld.

Hoe indrukwekkend de verhalen ook waren, en hoe heerlijk het ook was dat ik weer sliep: dat alles maakte me ook, of nee, júíst, ongerust. Hoe kon een middel nou alleen maar natuurlijk en neutraal en zonder bijwerkingen zijn en toch heftige epilepsie stillen? Dat was toch vreemd?

En ik, die nooit een lijn cocaïne in mijn leven zal gebruiken en nooit zal meedoen aan ayahuascarituelen of al die andere leuke dingen die mensen in mijn omgeving zonder al te veel problemen uitproberen, lag hier elke avond uit een flesje spul te lurken dat overduidelijk een effect op mijn lichaam had. En op mijn geest. Moest ik daar geen vragen bij stellen?

Tijdens een vakantie in Italië, toen mijn flesje CBD-olie op was en er even geen CBD-shop in zicht was, kreeg ik ook ineens het gevoel dat mijn getwijfel en getob toenam. Dat ik meer aan het piekeren was dan toen ik elke avond CBD innam. Dat gevoel kwam overeen met veel getuigenissen op CBD-fora: dat gebruikers het met succes namen tegen angst, paniek en depressies. Wat voor mij weer bevestigde: dit was mogelijkerwijs een heel potent middeltje. Waarom nam ik het dan zo makkelijk, als ik niet wist hoe het werkte? Een bijsluiter krijg je er niet bij.

Enter de slaapprofessor, hoogleraar functionele neuroanatomie Ysbrand van der Werf van Amsterdam UMC. Door de telefoon bevestigt hij meteen: 'Veel mensen hebben persoonlijk baat bij CBD-olie.' Maar: 'Het niveau van de kennis is echt anekdotisch. Er zijn nog geen grote klinische studies naar CBD-olie gedaan.' Geen grote studies, dus niemand die precies weet hoe het werkt. Dat heeft iets beangstigends. Een ander probleem, vertelt Van der Werf me, is dat CBD-olie in Nederland geregistreerd staat als voedingssupplement en niet als medicijn. Daardoor onttrekt het zich aan de veiligheidsvoorschriften. 'Vergelijk het met melatonine: dat is gewoon bij Etos verkrijgbaar. En dat lijkt ongevaarlijk, want melatonine is een lichaamseigen stof. Maar het is een hormoon, en je gaat niet zomaar ongebreideld hormonen slikken.'

Daarom benadrukt Van der Werf: je moet het altijd met je huisarts bespreken als je CBD-olie wilt nemen. En ongetwijfeld zullen er nog degelijke studies naar gedaan worden: 'CBD is dermate booming dat het opgepikt gaat worden.'

Na een bezoek aan een slaapcongres mailt Van der Werf me nog een wetenschappelijke paper over CBD, waarvan de voornaamste conclusie ook luidt: het is nog te vroeg voor conclusies. Niemand weet iets zeker, over CBD.

Maar dat het booming is, is wel zeker, vertelt ook voorlichter Tom Bart van verslavingskliniek Jellinek me. En er is nog een probleem: soms zit er per ongeluk toch nog THC in CBD-olie. THC, het stonedmakende onderdeel van wiet - zonder dat mensen dat weten, zonder dat het op de verpakking gemeld wordt, gewoon omdat de olie niet goed genoeg gemaakt en gefilterd is.

'Bij de grote supermarktketens en drogisten kun je er wel van uitgaan dat er geen THC in de CBD-olie zit', zegt Bart. 'Want voor hen zijn de consequenties als ze drugs verkopen heel groot en ze hebben betere mogelijkheden om hun producten te testen. Maar wat zij verkopen, is vaak duurder en het CBD-niveau is lager. Veel mensen gaan het dus online kopen of thuis wiet kweken en er zelf mee knutselen. En dan weet je niet zeker of er geen THC in zit. Bovendien: je kunt er nooit 100 procent van uitgaan dat er geen THC in de olie zit, en ook niet hoeveel CBD erin zit, want het testen van cannabis is erg ingewikkeld.'

En daarom zien ze bij Jellinek tegenwoordig wel mensen die bijvoorbeeld bij een controle in het verkeer THC in hun bloed bleken te hebben, terwijl ze dachten dat ze onschuldigen CBD-olie zónder THC hadden ingenomen.

Ook Bart zegt: overleg het gebruik altijd met de huisarts. 'Ook omdat de olie een interactie kan aangaan met bepaalde medicatie.' En: 'Laat je niet leiden door online verhalen, want dan denk je dat CBD-olie alles kan genezen, ook kanker.' Veel kankerpatiënten gebruiken trouwens cannabisolie (mét THC) tegen misselijkheid en voor het opwekken van eetlust. Maar die moeten extra goed oppassen, zegt Bart. 'In de Verenigde Staten zie je gevallen waarbij het averechts werkt. Mensen hebben bijvoorbeeld een chemokuur en daardoor een verminderde weerstand. Ze nemen cannabisolie die niet goed gecontroleerd is en waar pesticiden of schimmels in zitten. Dat leidt tot ontstekingen.'

Terug naar mijn eigen, simpelere casus: die van het slapen. Ik merkte na een half jaar CBD-gebruik een paar dingen op. Soms had ik na het innemen van die paar druppels last van een bonzend hoofd. Ook viel ik overdag, aan het eind van de dag, vaak even in een diep slaapje. Maar dat zou ook iets met drukte te maken kunnen hebben. Het belangrijkst was dat de woorden van de slaapprofessor en de Jellinekman steeds in mijn hoofd weerklonken: dat niemand genoeg wist van dit middeltje dat ik inmiddels in elke biowinkel tegenkwam.

Dus ging ik minderen. Soms maar eens een avond geen olie nemen. Soms een hele week. Het flesje CBD-olie zette ik op mijn nachtkastje, voor als het na een paar uur toch niet lukte om te slapen. Dan mocht ik van mezelf een paar druppeltjes nemen.

En dat werkte. Ik neem nu veel minder vaak CBD-olie, maar het feit dat dat flesje daar staat, in al zijn geruststellendheid, zorgt al voor rust. En daardoor, vaak, voor slaap. Dat is pas een wondermiddel.

© De Volkskrant