Action Kurt
Hondsjaloers waren we als tiener op ouwe zakken die ons - hun handen beefden van trots - het gekreukte ticket toonden van het concert dat AC/DC in de herfst van '77 gaf in zaal Thierbrau in downtown Kontich.
Hondsjaloers waren we als tiener op ouwe zakken die ons - hun handen beefden van trots - het gekreukte ticket toonden van het concert dat AC/DC in de herfst van '77 gaf in zaal Thierbrau in downtown Kontich (nu ja: na een dik kwartier maakte de rijkswacht na veel trekken en duwen een eind aan de feestelijkheden). We gingen over onze nek wanneer de oudere broer van een van onze makkers langs zijn neus weg vertelde dat hij het legendarische want amper 23 minuten durende concert van Suicide in de Ancienne Belgique in Brussel had bijgewoond (in 't kort: boze fans van Elvis Costello , in wiens voorprogramma de New Yorkse noiseband stond geprogrammeerd, hadden de micro van zanger Alan Vega afgepakt).
Tegenwoordig laten wij bij iedere zestienjarige die ons pad kruist vallen dat we Nirvana niet één maar twéé keer live aan het werk zagen - we hebben deze act al zo vaak herhaald dat de licht nostalgische tremolo in onze stem er geheel uit verdwenen is. Revenge!
Tot ze zelf oud genoeg zijn om jongere kids te pesten, moeten al die volop puberende Nirvana-fans het doen met de fantastische back catalogue van de groep én die onnozele Kurt Cobain - actiefiguur die binnenkort in de winkel ligt. Smells like corporate sellout spirit, als u het ons vraagt, maar dat plezier gunt u ons waarschijnlijk niet.
