Adnan Januzaj, het geheime wapen van de Rode Duivels: 'Mijn vader heeft me nog nooit gezegd: 'Goeie match.' Nog nooit. Voor complimenten moet ik bij mijn moeder zijn'

Net als Neymar en Ronaldo is hij jarig op 5 februari, maar anders dan bij beide wereldsterren moeten de geniale voetbalkunsten van Adnan Januzaj zich nog ten volle aan de wereld openbaren.

'Mijn trainer zei dat ik lijk op Johan Cruijff, maar ik wist niet wie dat was. Dus ben ik filmpjes van hem gaan opzoeken, en inderdaad: we lijken op elkaar'

Adnan Januzaj «Ik ben hier niet alleen maar om bij die selectie van 23 te zijn, ik wil ook spelen. Zo zit ik nu eenmaal in elkaar. Ik ben geen basisspeler, dat besef ik, maar veel hangt af van de resultaten. Hard werken, geduldig zijn en de kansen grijpen die ik krijg: meer kan ik niet doen. Uiteraard wil ik vooral dat we als ploeg ver geraken. Kunnen zeggen dat je erbij was in de kwartfinale, halve finale of zelfs finale van een WK, daar zou iederéén blij mee zijn, zeker een speler van nog maar 23. Mijn leeftijd is een troef. Sommige spelers worden al een dagje ouder, straks is het aan de nieuwe generatie. Daarom is het goed dat ik erbij ben, ook de toekomst wordt hier voorbereid.»

HUMO Was je verrast door je selectie?

Januzaj «Ja en nee. Ik speelde geen enkele kwalificatiewedstrijd voor dit WK, maar ik heb een uitstekend seizoen met Real Sociedad achter de rug. Ik was nog in Barcelona, na onze laatste competitiewedstrijd, toen Martínez zijn selectie bekendmaakte. Ik heb mijn koffer gepakt en ben naar België gevlogen.»

HUMO Je speelde je laatste interlands vlak na het vorige WK, dat van 2014 in Brazilië. Pas in november 2017 riep Roberto Martínez je voor het eerst weer op, voor oefeninterlands tegen Mexico en Japan. Je speelde geen minuut. Hoe voelde dat?

Januzaj «Ik was blij dat ik erbij was, maar gefrustreerd omdat ik niet speelde. Dat is normaal, toch? Maar je moet elke selectie ernstig nemen, of je nu speelt of niet. Ook op training kun je je laten zien. Misschien heb ik dáár wel mijn selectie afgedwongen.

»Niets wees erop dat ik mee zou mogen naar Rusland, maar ik ben altijd in mezelf blijven geloven. Dat is het allerbelangrijkste: in jezelf geloven, wat er ook gebeurt. Anders kun je beter meteen stoppen met voetballen. Ik ging door een moeilijke periode, maar ik ben altijd kalm gebleven. Ik ben al heel mijn leven positief ingesteld, ik wist dat het goed zou komen. Samen met mijn vader heb ik de voorbije twee, drie jaar heel hard gewerkt aan mijn mentale weerbaarheid. Mijn vader stuwt me vooruit, hij wil dat ik steeds beter word. Nog nooit heeft hij me gezegd: ‘Goeie match!’ Nog nooit. Dat houdt me scherp, omdat het me doet beseffen dat het harde werk nooit ophoudt. Mijn vader heeft het beste met me voor. Als ik een compliment nodig heb, kan ik wel bij mijn moeder terecht (lacht).»

HUMO Wat verwacht de bondscoach van jou?

Januzaj «Dat ik het verschil maak. Ik weet dat ik dat kan, daarom gelooft hij in mij.»

HUMO Naast Eden Hazard ben jij zowat de enige Rode Duivel met een flitsende individuele actie in de benen.

Januzaj «Ik kan iets creëren in de laatste dertig meter, daar sta ik om bekend. Dat heb ik het afgelopen seizoen in Spanje ook vaak getoond. Je hebt in het hedendaagse voetbal niet veel spelers meer die met techniek het verschil maken. Ik heb dat wel altijd gedaan, ook al omdat ik graag de fans vermaak. Ik amuseer me op het veld, en als ik de supporters kan laten genieten met een leuke beweging, doe ik dat graag. Lukt het, des te beter. En anders: volgende keer beter.

»Ik vertrouw op mijn techniek, al van kleins af. Het geeft me rust. Ik ben nog nooit met schrik een voetbalveld opgestapt. Ik ken ook geen druk, want dan ga je jezelf forceren en lukt er niets meer. Mijn tegenstander moet mij vrezen, niet omgekeerd.»

HUMO Je bent al vaak vergeleken met Johan Cruijff.

Januzaj (lacht) «Zelfs door trainers: David Moyes vond dat ik op hem lijk vanwege mijn rust aan de bal en het gemak waarmee ik me uit netelige situaties bevrijd. Toen hij dat zei, wist ik niet wie Johan Cruijff was, dus ben ik filmpjes van hem gaan opzoeken. Toen zag ik het: we lijken inderdaad op elkaar.»

HUMO Zijn zoon Jordi Cruijff is de beste vriend van Roberto Martínez.

Januzaj «O ja? Dat wist ik niet (lacht).»

HUMO Martínez is een Cruijff-adept. Goed voor jou.

Januzaj «Hij houdt van spelers die het duel durven aan te gaan – spelers zoals ik dus. Maar welke trainer houdt daar niet van? Ik heb een ploeg veel te bieden, vooral offensief, al heb ik de voorbije jaren ook meer oog leren hebben voor mijn verdedigende taken. Het moderne voetbal vereist dat. Ik zal nooit een rechtsachter zijn, maar door een beetje slim positie te kiezen los je al veel op. Tactisch ben ik zeker een betere voetballer geworden.

»Veel mensen denken dat het me allemaal maar overkomt, door mijn talent. Maar er zit een pak werk achter. Ik verzorg mijn lichaam, dat deed ik enkele jaren geleden nog niet. Als 18-jarige speel je vooral op adrenaline. Ondertussen ben ik 23 en ook volwassener in mijn spel. Ik loop veel meer dan toen, misschien ook omdat ik drie kilogram minder weeg (glimlacht). Zoals ik me nu voel, kan ik de volgende dag al opnieuw een wedstrijd aan.»

HUMO Het lijkt alsof Martínez de Rode Duivels een beetje zoals Spanje wil laten voetballen. Speelt dat in je kaart nu je in de Spaanse eerste klasse bij Real Sociedad zit?

Januzaj «Zoveel Belgen spelen er niet in Spanje: Thomas Vermaelen en ik. Ik heb het afgelopen seizoen veel gespeeld. Een hamstringblessure hield me een paar maanden aan de kant, maar de rest van de tijd stond ik meestal in de basis. De laatste twaalf wedstrijden onder de nieuwe trainer speelde ik zelfs allemaal. Ik heb vier competitiegoals gemaakt, één in de Europa League en zes assists gegeven. Mensen verkijken zich er soms op, maar de Spaanse competitie is echt zwaar. Erg technisch, tactisch top, maar ook fysiek zwaar. We lopen erg veel.»

HUMO Doet de bal er niet juist het werk?

Januzaj «Als je hem hebt, ja (lacht). Maar als je erachteraan moet hollen... Alle Spaanse ploegen kunnen aardig met de bal overweg. Nu, bij Real Sociedad zijn wij meestal in balbezit, behalve tegen Barcelona en Real Madrid uiteraard. Alle andere ploegen hebben we gedomineerd.»

HUMO Dat is ook hoe Martínez de Rode Duivels wil zien voetballen: dominant.

Januzaj «In de Spaanse competitie vallen makkelijk drie, vier goals per match. Je staat er twee toe, maar maakt er zelf vier of vijf. Dat herken ik wel bij Martínez, hij vertrouwt erop dat we zelf meer zullen scoren. Ik vind hem tactisch sterk, hij weet waar hij mee bezig is. De buitenwereld ziet het misschien niet, maar de spelers wel. Hij laat ons voetbal spelen dat ons ligt en waar we ons comfortabel bij voelen. Perfectie bestaat niet, maar hij streeft er wel naar.»

undefined

'Raymond Goethals had mijn zoon opgemerkt. Hij werd aan mij voorgesteld en zei: 'Ik zal al lang dood zijn, maar van die jongen gaan we nog horen' Abedin Januzaj

Topkerel

HUMO Voel jij je beter bij Martínez dan bij Marc Wilmots?

Januzaj «Ik speel weer, dus: ja. Maar ik lever geen kritiek op Wilmots. Topkerel, goeie coach ook. Maar Martínez geeft me vertrouwen en speeltijd. Verder hou ik me er niet mee bezig, ik wil geen problemen.»

HUMO Er wordt beweerd dat in Brazilië de spelers zich eraan ergerden dat je de bal te veel bijhoudt en dat je arrogant bent.

Januzaj «Er is nooit een probleem geweest, echt niet. Dribbelen, dingen uitproberen: dat is mijn stijl. Iedereen weet dat. Met arrogantie heeft het niets te maken. Je zegt toch ook niet van Messi of Neymar dat ze arrogant zijn? Zij amuseren zich, ik ook.»

HUMO Na de uitschakeling in de achtste finale tegen Argentinië dook je meteen de spelerstunnel in, terwijl de rest van de ploeg nog op het veld verzamelde. Zo boos was je omdat je niet was mogen invallen.

Januzaj «Als jonge kerel wil je spelen, da’s toch normaal? Ik was niet boos, maar teleurgesteld omdat ik ervan overtuigd was dat ik de ploeg had kunnen helpen. Dat ik de kans niet had gekregen, frustreerde me.»

HUMO Na Brazilië speelde je nog een paar vriendschappelijke interlands, maar daarna werd je drie jaar lang niet meer opgeroepen. Je wisselde ook drie keer van club: Manchester United leende je uit aan Borussia Dortmund en Sunderland, en afgelopen zomer tekende je een contract voor vijf seizoenen bij Real Sociedad.

Januzaj «Met Louis van Gaal brak er voor mij een moeilijke periode aan bij Manchester. Maar het is beter dat je zoiets op jonge leeftijd meemaakt, je leert eruit. Een voetbalcarrière gaat altijd met ups en downs. Ik was 17 en zat al bij de eerste ploeg van Manchester United, niet veel spelers doen mij dat op die leeftijd na. Nu ben ik 23 en sta ik op mijn tweede WK, ook dat kunnen maar weinig spelers ter wereld zeggen. Ik loop al zo lang rond in dit wereldje dat mensen weleens vergeten hoe jong ik nog maar ben. Ik ben dus heel tevreden met mijn carrière.»

HUMO Sloeg je geen stappen over in je ontwikkeling door al op je 16de van Anderlecht naar Manchester United te trekken?

Januzaj «Nee, want hoe jong ik ook was: ik stónd er, bij één van de grootste clubs ter wereld. Ik was geliefd bij de fans, zelfs nu nog krijg ik berichten van hen. Ik had gewoon een trainer nodig bij wie ik me kon uitleven op het veld. Alex Ferguson en David Moyes gaven me dat vertrouwen.»

HUMO Is de Spaanse competitie niet meer op je lijf geschreven?

Januzaj «In Spanje krijg ik applaus voor een technisch hoogstandje, in Engeland voor een tackle (lacht). Het Engelse voetbal past zeker ook bij mij, maar dan moet ik bij een voetballende ploeg zitten. Dat was Sunderland niet. De ballen vlogen er van alle kanten door de lucht en daar moest ik dan achteraan. Het was vaak hopeloos. En Dortmund, tja... Daar was ik de dupe van factoren naast het veld. Ik dacht altijd: als je kwaliteiten hebt, speel je. Niet dus. Voetbal is een business, en mensen veranderen door het geld. Op het veld deed ik het niet slecht: in de weinige speeltijd die ik kreeg, kwam ik toch aan drie of vier assists. Ach, ik praat niet graag over het verleden, ik kijk liever vooruit.»

HUMO Je zei al eens dat Eden Hazard gemaakt is voor het Spaanse voetbal.

Januzaj «De dag dat hij in Spanje speelt, ontploft hij! Dat zeg ik hem ook. Eden is een grandioze voetballer, hij kan op elk moment een wedstrijd beslissen. Hij is een voorbeeld, ik bestudeer hem vaak. Onze stijlen zijn een beetje vergelijkbaar, maar hij is sneller in de eerste tien meter.»

HUMO Denk je soms nog terug aan Anderlecht?

Januzaj (ontwijkend) «In het voetbal moet je vooruit. Dingen loslaten en focussen op wat er voor je ligt. Dat is mijn kracht.»

Als zijn Kosovaarse afkomst ter sprake komt, verstrakt Januzaj. Hij mijdt het onderwerp. Sinds hij vier jaar geleden voor de Rode Duivels koos, zijn daar ook goede redenen voor, maar daarover zwijgen hij en zijn familie in alle talen.

Januzaj «Natuurlijk heb ik nog familie in Kosovo: ik bezoek hen wanneer ik kan. Maar ik ben geboren en getogen in België, mijn beslissing was volstrekt logisch. Mensen mogen zeggen wat ze willen, dat raakt me niet. Ik ben erg open en sociaal, ik praat graag en hou ervan om nieuwe mensen te leren kennen, maar wie mij niet kent, hoeft niet te weten wat er allemaal in mij omgaat. Ik heb altijd de indruk gehad dat de media het op me gemunt hadden. Ik had zogezegd geen goede mentaliteit. Tja, dan heb ik geen zin meer om te praten. Mensen oordelen snel. Ze scheppen er genoegen in kwaad te spreken over anderen. Dat doe ik niet, zeker niet over iemand die ik niet ken. Ik heb in mijn opvoeding geleerd beleefd en respectvol te zijn.»

HUMO Je vader zat je altijd dicht op de huid. Al van jongsaf trok hij een scherm rond je op.

Januzaj «Mijn vader heeft me altijd beschermd. Dat is ook nodig op dit niveau: er zijn genoeg spelers met veel talent die toch naast een grote carrière grepen. Ik niet, mede dankzij mijn vader. Hij is streng, maar dat heeft me nooit gestoord: zo is nu eenmaal de mentaliteit van het oude Joegoslavië. Trouwens, ik vind hem ook erg cool.»

undefined

'Ik ben nog nooit met schrik een voetbalveld opgestapt. Mijn tegenstander moet mij vrezen, niet omgekeerd'

Streng opgevoed

Trainingspak, trendy pet, dezelfde zware wenkbrauwen. Vader Abedin Januzaj kan zo doorgaan voor de oudere broer van Adnan.

vader Januzaj «Ik heb ook gevoetbald, maar op provinciaal niveau. Wist ik veel dat mijn zoon talent had. Weet u trouwens wie me daar als eerste op wees? Raymond Goethals. Ik werkte in de autogarage van Henri Mabille (voormalig voorzitter van RWDM, red.) in Molenbeek. Adnan speelde op een jeugdtoernooi in Frankrijk, waarvan Goethals en Bernard Tapie peter waren. Goethals had mijn zoon opgemerkt: ‘Wie zijn de ouders van die nummer 10?’ Hij werd aan mij voorgesteld en wat hij zei zal ik nooit vergeten: ‘Ik zal al lang dood zijn, maar van die jongen gaan we nog horen.’ Later zag ik hem regelmatig in de garage en dan gaf hij me goede raad. Die heb ik tot vandaag opgevolgd.»

HUMO Hoe was Adnans jeugd?

vader Januzaj «Anders dan die van veel andere kinderen. Ik werkte, mijn vrouw werkte, we woonden in Brussel en hadden geen zorgen. Hij kwam niets tekort. Maar we waren streng. Vriendjes naar huis meebrengen of bij vriendjes gaan slapen, dat kon niet. Als hij plezier wilde maken, deden we dat wel samen. Eigenlijk gaan Adnan en ik niet als vader en zoon met elkaar om, maar als vrienden. Hij zal nooit liegen tegen mij en belt me vrijwel dagelijks. Wij bespreken álles.

»Ik kom uit de Balkan. Daar heerst een andere mentaliteit: ja is ja, en nee is nee. Zo heb ik hem opgevoed en Adnan heeft altijd geluisterd, nooit geklaagd. Hij is streng voor zichzelf: hij gaat niet uit, drinkt niet, is altijd op tijd thuis. Hij beseft dat het leven niet om uiterlijkheden draait, dat heb ik hem altijd goed ingeprent. Daarom: geen tattoos of oorbellen. Hij zat niet eens op Facebook toen hij naar Manchester ging, en hij had geen gsm. Ik was echt streng, hoor (lacht). Nu, ik ben er nog altijd blij om: hij is een gewone jongen gebleven en heeft een goed hart. Als hij mensen kan helpen, zal hij het niet laten. Eigenlijk vind ik hem zelfs te braaf, zeker op het veld.»

HUMO U bent nadrukkelijk aanwezig in zijn leven. Werkte dat nooit verstikkend voor hem?

vader Januzaj «Nee, precies omdat hij zo erg houdt van wat hij doet. Daarom doet het hem ook niets om voor 70.000 toeschouwers te spelen. Hij sliep met de bal, nam hem mee naar school. Zijn leerkrachten belden me: ‘Mijnheer, we kunnen die bal naast hem niet blijven gedogen.’ (lacht) Ik heb niet één oudercontact gemist op school. En altijd had ik maar één vraag: ‘Hoe gaat het met zijn discipline?’ Daar is nooit een kwaad woord over gevallen. Zonder discipline kom je nergens.»

HUMO Hebt u nooit betreurd dat u hem zo vroeg naar Engeland liet vertrekken?

vader Januzaj «Laat ik met een wedervraag antwoorden. Stel je voor dat jouw zoon op zijn 23ste al zo’n parcours had afgelegd als de mijne: zou je blij zijn of niet? Tot zijn transfer naar Manchester heb ik nooit een training, wedstrijd of toernooi van hem gemist. Maar ik bemoeide me niet met het werk van de trainer: ik keek toe en hield mijn mond. Ik heb genoeg ouders van jongens met talent gezien die niet wisten hoe ze aan dat talent ook discipline moesten koppelen. Die mensen waren al blij met wat geld, een doelpunt of een bekertje dat hun kind won op één of ander toernooi. Ik had altijd maar één boodschap voor Adnan: ‘Je staat nog nérgens!’ Mentaal heeft hem dat ijzersterk gemaakt, het heeft hem geholpen om tegenslagen te overwinnen.

»Ik vertel je een anekdote. Le gamin was 16, zat pas bij Manchester en mocht mee naar Brazilië om een toernooi te spelen. In Brazilië spelen de beste voetballers ter wereld, en scouts uit de hele wereld kijken er de ogen uit hun kop. Ik waarschuwde hem: ‘Dat toernooi wordt niets.’ Vier dagen later kreeg ik telefoon, om 3 uur ’s nachts: Adnan. Iets ergs gebeurd, dacht ik – ik was het tijdsverschil uit het oog verloren. ‘Luister,’ zei hij, ‘weet je nog wat je me zei? Wel, ik ben tot beste speler van het toernooi uitgeroepen.’ Dat was míjn manier om het beste uit hem naar boven te halen.»

HUMO Hoe hebt u Adnan de voorbije jaren zien evolueren?

vader Januzaj «Hij is een pak rijper geworden. Op het vorige WK was hij 19, dan ben je nog een kind, hè. Soms schatten mensen hem al 30, zo vroeg was hij er bij. Ook als mens heeft hij stappen gezet. Hij woont nu samen met zijn neef – de zoon van mijn broer, die in Spanje studeert. Wij bleven in Engeland, waar we een huis kochten en ik een zaak heb. Maar voor elke wedstrijd – toch zeker de thuiswedstrijden – vlieg ik naar Spanje. Alleen, want zijnmoeder blijft thuis: zij kan het niet aanzien als haar zoon wordt aangetrapt (lacht).»

HUMO Wat liep er mis na het WK in Brazilië?

vader Januzaj «Louis van Gaal schoof hem aan de kant. Adnan was geen speler die 30 of 40 miljoen euro had gekost, maar een jongen uit de eigen opleiding.»

Dirk De Vriese (manager van Adnan, red.) «Ik wist dat Van Gaal Memphis Depay zou aantrekken. Adnan moest dan wel een stap terugzetten, maar aan kwaliteit heeft hij nooit ingeboet. Alleen door omstandigheden is hij uit beeld verdwenen: bij Dortmund zijn ze niet eerlijk met hem omgesprongen, en Sunderland was een ploeg met het niveau van een derdeklasser, op Jermain Defoe en doelman Jordan Pickford na, die nu met Engeland op het WK zit.»

vader Januzaj «De toekomst zal uitwijzen wie zich heeft vergist, maar één zaak weet ik zeker: Adnan is een harde werker, en overal was hij correct. Vroeg of laat loont dat. Wat journalisten ook mogen schrijven, het lag niet aan Adnan. Zijn prestaties in Spanje bewijzen dat: na zeven speeldagen stond Sociedad op kop, het sloot het kampioenschap af met de op twee na beste aanval – na Barcelona en Real Madrid dus. Op de laatste speeldag moesten ze naar Barcelona: le gamin dolde met hun verdedigers!»

De Vriese «Hét keerpunt in zijn carrière blijft volgens mij het afscheid van Alex Ferguson (de legendarische coach van Manchester United die in 2013 stopte na ruim een kwarteeuw dienst, red.). De eerste keer dat Adnan bij de A-ploeg op de bank zat, tegen West Bromwich, was de laatste wedstrijd van Ferguson als coach. Soms vraag ik me af waar Adnan gestaan zou hebben, als Ferguson trainer van United was gebleven. Volgens mij zou hij nog altijd bij Manchester gespeeld hebben, van Dortmund of Sunderland zou geen sprake geweest zijn. Van iemand die op zijn 18de al een vedette is bij Manchester, kun je niet zeggen dat hij zijn plaats niet heeft in de Premier League.»

Verzonnen verhalen

Plots gooit Abedin het er zelf uit: ‘Je hebt nog niets over Kosovo gevraagd. Meestal beginnen journalisten daar meteen over, maar ik hou er niet van: het ligt gevoelig.’

HUMO Waarom?

vader Januzaj «Turkije, België, Albanië, Kosovo: allemaal hoopten ze dat le gamin voor hen zou kiezen. Maar er heeft bij mij nooit de minste twijfel over bestaan dat hij voor België zou spelen: hier is hij geboren en getogen. In tegenstelling tot wat werd beweerd, heb ik nooit geëist dat hij voor het WK geselecteerd zou worden als hij voor België koos.

»Ik heb ook nooit met de Albanese bondscoach gesproken, om de simpele reden dat ik dat altijd geweigerd heb. Mocht Adnan voor Albanië hebben gekozen, dan werd hij er als een koning onthaald. Maar dat interesseert me niet. Ik heb niets met Albanië. Kosovaren en Albanezen zijn hetzelfde volk, alleen behoorden wij destijds tot Joegoslavië. Vandaag is Kosovo een erkend land. De keuze van Adnan was er een staatszaak, zelfs de eerste minister bemoeide zich ermee. Dat hij voor België koos, begrijpen ze daar nog altijd niet.

»Mijn vrouw verliet Joegoslavië al in de jaren 60. Via Turkije kwam ze naar België om te studeren. Ik ben hier sinds 1989. Van voor de burgeroorlog dus, die had er niets mee te maken. Mijn moeder woont bij ons in, maar mijn broers en zus zijn in Kosovo gebleven. Eén broer zit bij het leger – hij vocht in de oorlog – een andere is bij de politie en mijn zus is journaliste. Elk jaar ga ik bij hen op bezoek. Tot een jaar of vier geleden nog samen met Adnan, maar dat gaat niet meer: het voetbal is te belangrijk geworden.»

HUMO Dat u Adnan als jeugdspeler nooit het Belgische shirt liet aantrekken, sterkte de vermoedens dat u voor een ander land zou kiezen. Waarom deed u dat?

vader Januzaj «Ik had veel zaken gezien die niet deugden. De manier van spelen, het gedrag dat van die jongens werd getolereerd, hoe de selecties tot stand kwamen... Het was allemaal niet correct. Ik dacht: ‘Níét met mijn zoon!’ Dan had ik liever dat hij bij zijn club bleef. Een andere reden is er niet.»

HUMO Journalisten die op zoek gingen naar Adnans roots, stootten op een merkwaardige omerta.

vader Januzaj «Geef de pers een vinger, en ze nemen je arm. Er werd een heleboel verzonnen en ik zag het als mijn taak mijn zoon te beschermen. De BBC en CNN trokken zelfs naar Kosovo, op zoek naar onze familie, nog voor één journalist met mij gesproken had. Ik had iedereen gewaarschuwd: ‘Als iemand jullie aanspreekt, weten jullie van niets. Basta!’ Kijk, als jij correct bent met mij, zal ik het ook zijn met jou, anders niet. Wie iets wil weten, moet via mij passeren.

»In Engeland is het nog erger, daar schrijven de tabloids wat ze willen. Ze vragen zelfs geld om iets níét te laten verschijnen. Zoals dat verhaal over Nando’s.»

De Vriese «Adnan was in dat restaurant met een meisje gaan eten. Een tabloid schreef dat hij haar voor de rekening had laten opdraaien, zelfs de parking had ze zogezegd moeten betalen. Kijk, ik ken dat restaurant: je parkeert er gratis! Snap je Abedin nu?»

vader Januzaj «Ze vinden altijd wel iets om te schrijven. Zelfs ik pas op mijn tellen. Onlangs was ik in België en werd ik tegengehouden door de politie. Te snel gereden, maar dat kwam door mijn Engelse wagen: 50 mijl per uur is niet hetzelfde als 50 km per uur. Toen die agenten mijn identiteitskaart zagen, wisten ze meteen wie ik was. Nu, ik heb netjes betaald, hoor.»