Agnostic Front op Graspop 2019: band en publiek vonden elkaar in nostalgie

Als er zoiets als een hardcorebijbel bestaat, schreef Agnostic Front integraal het Oude Testament.

Maar net als de bijbel is ook Agnostic Front een reliek uit het verleden. Desondanks was het zoeken naar een miniscuul stukje lebensraum aan de Jupiler Stage. Een mengeling van groentjes en old timers die paraat stonden om de peetvaders van de hardcore te ontvangen. Je weet namelijk nooit wanneer het de laatste keer is.

Wie aan de vroege kant was, kon overigens een huwelijksaanzoek meepikken van – naar we vermoeden – een crewlid. Die van ons zou not amused zijn, maar de dame in kwestie kon haar tranen niet bedwingen van geluk. Ook van ons een welgemeende proficiat, maar dat terzijde. Een streepje Ennio Morricone galmde over de wei, en de storm barstte los.

Band en publiek vonden elkaar in nostalgie (‘I miss the old New York’), maar de echte broeierigheid kwam van de zon, die genadeloos inbeukte op het energiepeil van het publiek. De ‘Man van de Match’-trofee ging moeiteloos naar Agnostic Frontman – excuses, konden we niet laten liggen – Roger Miret, met zijn 55 lentes nochtans niet het piepkuiken van de bende.

Hoewel zijn agressieve stemgeluid in het prille begin overstemd werd door een matig afgestelde snaredrum, bleef Miret volharden en mét resultaat. De band speelde verder een voorspelbare maar oerdegelijke set met publiekslievelingen als ‘Gotta Go’, ‘Dead To Me’ en ‘For My Family’ als uitschieters.

Veertig minuten duurde het optreden, en dat had eigenlijk niet langer hoeven te zijn. Agnostic Front deed hun stinkende best, maar kon niet verhinderen dat we zichtbaar naar het verleden stonden te kijken. En dat terwijl enkele meters verderop het heden bezig was met een verbluffend optreden op de Main Stage. Voor de goede verstaander: we hebben het inderdaad over Behemoth.

Zonder morren entertainde Agnostic Front echter tijdens een matinee op de Jupiler Stage. Plaats en tijdstip stonden niet in verhouding met de legende die de band is, maar geen haan die kraaide. Hoewel er niets te verkopen valt – hun laatste plaat dateert van 2015 – doet de band er later deze avond nog een signeersessie bovenop. Goeie gasten.