Agora
Vrienden en vriendinnen, we zijn voor de aap gehouden! De beruchte lezing van Benno Barnard
, in de aula in Antwerpen, wérd helemaal niet verstoord door mannen in lange gewaden!
De échte stokebrand was een op haar eentje opererend vrouwtje met volgrijs kapsel! Het bewijs staat op YouTube: zie het besje tekeergaan, en hoor hoe de moderator van dienst tot dertig keer toe het nu al legendarische zinnetje 'Mevrouw! Mevrouw! Mevrouw! Dit heeft geen enkele zin, Mevrouw! Mag ik u vragen de zaal te verlaten!' uitroept! Ook de waarheid heeft haar rechten!
Nu we het er toch over hebben: was u ook zo geschokt door de reacties van bepaalde zelfverklaarde Vlaamse intellectuelen? Sommigen onder hen riepen nét niet op tot een nieuwe kruistocht tegen de islam: 'Met deze lieden praat je niet, tegen deze lieden vecht je!'
Mogen we deze heren – vooraleer ze te vuur en te zwaard koers zetten naar de cité - dringend aanraden om 'Agora' eens te bekijken? Nog niet eens zó lang geleden waren wij de extremisten, waren wij de bestormers, waren wij de krijsers, waren wij de barbaren, en waren wij de stoottroepen van een onverdraagzame wereldgodsdienst, zo blijkt uit deze onthutsende, zwaar confronterende, tot diepe zelfbezinning aanzettende, maar gelukkig ook ongelooflijk entertainende peplumfilm van Alejandro Amenábar ('The Others', 'Mar Adentro').
Ofschoon 'Agora' is gesitueerd in de vierde eeuw na Christus, in de nagloed van het Romeinse keizerrijk, is het verhaal zó actueel dat het beangstigend wordt. 'Halleluja! Halleluja! Halleluja!' horen we een meute christenen tieren terwijl ze als dolgeworden beesten tegen de poorten van de vermaarde bibliotheek van Alexandrië – de zetel der kennis, het bolwerk van de rede, de ultieme oase van verdraagzaamheid – staan te beuken, en hun gebrul klinkt even griezelig en even benauwend als 'Allah Akhbar! Allah Akhbar! Allah Akhbar!'.
Even later, in een waarlijk indrukwekkende scène, gaat de bibliotheek onherroepelijk in de fik: zie de o zo kostbare perkamentrollen als vuursprankeltjes naar beneden dwarrelen, en voel de ijskoude rillingen langs uw ruggengraat trekken. Ja, vrienden en vriendinnen, onze christelijke voorouders hebben zóveel boter op het hoofd dat u en ik zouden moeten smelten in schaamte. Ksssssssssssss!
Maar 'Agora' is veel méér dan een, eh, brandend actueel lesje in bescheidenheid. Het is tevens een bijzonder temperamentvolle, opmerkelijk knap in beeld gezette sandalenfilm die bruist van leven en knettert van je-bent-ter-plekke-energie. U zal ook kennismaken met een heel erg interessante dame: Hypatia, een briljante astronome (de voortreffelijke Rachel Weisz ) die haar tijd ver vooruit was. En als toemaatje krijgt u ook nog eens een aangrijpende love story - en dat alles voor de prijs van één enkel bioscoopticket! Wie heeft er eigenlijk nog spaghetti bolognese nodig?
Bekijk de trailer:
