Aidan Turner als edelman en legerofficier Ross Poldark: 'Een luie zak kun je 'm niet noemen'
Weet u het nog? Toen de 18de-eeuwse edelman en legerofficier Ross Poldark terugkeerde van de Onafhankelijkheidsoorlog in Amerika, wachtte hem bij thuiskomst een onaangename verrassing: het landgoed van zijn vader verkeerde in complete chaos en zijn lief was met een ander getrouwd.
Aan het begin van het tweede seizoen heeft de romantische avonturenserie niets aan drama en spanning ingeboet. Ross staat zelfs terecht op beschuldiging van landverraad, plundering en moord. Als dáár maar geen typische Ross-uitval van komt.
AIDAN TURNER «Wacht maar af! (lacht) Ross mag dan wel een kort lontje hebben, kijkers mógen hem wel. Hoe dat komt? Het is niet iemand die nooit fouten maakt. En hij springt altijd als eerste in de bres om de zwakken en armen te helpen. Vaak is hij als een bezetene aan het werk. Met de restauratie van z’n landgoed, natuurlijk, maar ook met de boerderij. Hij barst van de energie, een luie zak kun je ’m zeker niet noemen (lacht).»
HUMO Is de rol van Poldark er één die je na een lange draaidag mee naar huis neemt?
TURNER «Dat valt wel mee. Hoewel: gisteren namen we voor seizoen drie een scène op tijdens een feestje. En een feestje... dat is nu wel het láátste waar Ross graag naartoe gaat. Hij voelt zich niet op z’n gemak tussen de lords en de lady’s. En vraag me niet waarom, maar ik stond er zelf ook wat onhandig bij. Ik struikelde voortdurend over mijn tekst en was eigenlijk het liefst van al naar huis gegaan. Wat wás dat nou, dacht ik achteraf? Maar ik heb maar één antwoord: Ross Poldark. Dus ja, onbewust gaat hij onder m’n huid zitten.»
HUMO ‘Poldark’, ‘Victoria’, ‘The Crown’: waarom spreken kostuumdrama’s momenteel zo tot de verbeelding, denk je?
TURNER «In mijn beleving zijn ze altijd populair geweest. Als kind ben ik ermee opgegroeid: talloze Charles Dickens-verfilmingen, Jane Austen, noem maar op. Maar waarom ze juist nú zo goed scoren? Misschien omdat er zoveel harde misdaadseries op de buis zijn. Wie weet vormen wij wel een tegengewicht? En het staat natuurlijk als een paal boven water dat de Britten, en met name de BBC, de beste kostuumdrama’s maken.»
