Alessandro Baricco - Dit Verhaal
In 'Dit verhaal' (De Bezige Bij) voert de Italiaanse golden boy Alessandro Baricco - herinner u de prachtige mininovelle 'Zijde' - twee intrigerende, ijzersterke vrouwen op. Jammer genoeg zijn zij slechts passanten in een roman over autoraces, die soms uit de bocht vliegt.
Ultimo, na een aantal bijnadoodervaringen begiftigd met een gouden schaduw, deelt zijn vaders passie voor automobielen. Die vader, Libero, smijt zich samen met een dromerige graaf op de nog prille autosport, maar de graaf blijkt zich niet alleen op het racen te storten: hij begint een affaire met Libero's echtgenote Florence (sterke vrouw nummer één). De flirt resulteert in een achterlijk kind, een schande die Florence met opgeheven hoofd ondergaat, 'als een rechtvaardige straf waar ze trots op was'.
'Dit verhaal' mist een sterke protagonist: de sprookjesachtige jongen Ultimo blijft allegorisch en ijl en krijgt slechts gestalte via de ogen van anderen. Zo worden zijn oorlogsjaren alleen verwoord door een oude mathematicus, op missie om de eer van zijn gefusilleerde zoon te herstellen. Een potentieel aangrijpend verslag van de loopgravenstrijd bij Caporetto - we zitten midden in de Eerste Wereldoorlog - wordt hopeloos verzwaard door gefilosofeer over oorlogstactieken ('in de onoverwinnelijkheid van de verdediging lag het bewijs van de objectieve weerstand der dingen').
Gelukkig spreken ook de mooie ogen van Elizaveta (sterke vrouw nummer twee). Als een angry young woman schetst zij in haar dagboek haar Amerikaanse trektocht met Ultimo. Elizaveta verkoopt pianolessen, maar haar ware roeping lijkt 'elk gezin waarin ik werk te verwoesten' en al doende rake oneliners te spuien: 'Wat we eigenlijk zouden moeten doen, met de Geschiedenis, is gewoon niet meedoen.'
In Ultimo's logica - 'Mensen leven vele jaren, maar in werkelijkheid leven ze alleen echt wanneer ze erin slagen te doen waarvoor ze geboren zijn. Daarvóór en daarna doen ze niets anders dan wachten en terugdenken.' - leeft 'Dit verhaal' alleen écht in het dagboek van Elizaveta. Daarvoor en daarna is het geduldig afwachten en spijtig terugdenken.
