Amelie Albrecht: 'Grappige seks? Met je duim een streep sperma over het voorhoofd van je partner vegen en 'Simba!' roepen'

Amelie Albrecht is naam aan het maken als de droogste comedian van Dendermonde en omstreken. Een indrukwekkende verwezenlijking, in acht genomen dat ook Philippe Geubels en Raf Coppens daar hun roots hebben. Vorig jaar was ze laureate van Humo’s Comedy Cup, heden is ze kandidate in ‘De slimste mens’. Een gesprek over irritante kinderen, grappig sperma en het hiernamaals. ‘Er is één kans op negen dat ik mezelf opblaas.’

'Ik hoop dat het na dit leven gedaan is: ik heb geen energie op overschot voor een hiernamaals'

HUMO Word je, sinds je een beetje bekend bent, soms aangeklampt door mensen die je per se hun eigen moppen willen vertellen?

Amelie Albrecht «Ja, vooral op Tinder. Helaas zijn het bijna altijd slechte moppen. Van het niveau: ‘Hoe noem je een homofiele indiaan? Een indianus!’ Maar ik vind het ambetanter als gasten denken dat ik geïnteresseerd ben in hun mening over mij. Eén keer schreef iemand: ‘Ik heb nog nooit een show van u gezien.’ Ik schreef terug: ‘Wat is me dat voor een slechte openingszin?’

»Het ergste is als mensen, op café bijvoorbeeld, een domme opmerking of grap maken en mij daarna een duwtje geven en zeggen: ‘Ge moogt ’m hebben.’ Dan wil ik hen zo hard slaan. Ik móét ’m niet hebben, hou uw zever voor uzelf!»

HUMO Klopt het verhaal dat je moeder, nadat je net ergens had opgetreden, tijdens de pauze aangesproken werd door iemand die zei: ‘Die Amelie Albrecht is altijd zo... Maar straks begint Lukas Lelie, díé is pas grappig’?

Albrecht «Ja. Ze heeft daar toen niet op gereageerd, terwijl ik denk: verdedig mij toch, ma! (lacht) Zulke dingen gebeuren regelmatig. Onlangs nog, net voor mijn ‘De slimste mens’-opname. Ik was al geschminkt toen ik buiten naast twee meisjes stond. Ze zeiden tegen elkaar: ‘Doet die mee, of wa?’ Zoals ik zei: ze stonden net naast mij. De mensen denken dat je doof bent.»

HUMO Je bent geboren in Malderen, maar woont al bijna je hele leven in Dendermonde. Aanrader?

Albrecht «In mei heb ik het ouderlijke huis verlaten, en opvallend veel mensen – vooral uit de comedy – vroegen me naar waar ik ging verhuizen. ‘Euh, naar een andere straat in Dendermonde?’ Ik woon hier graag, ik zie niet in waarom ik zou vertrekken. Ik kan over veel dingen cynisch doen, maar nóóit over de Ros Beiaardommegang, die hier om de tien jaar wordt georganiseerd. In 2020 is het weer van dat. Ik denk niet dat ik zal moeten huilen wanneer de stoet voorbijtrekt, maar het zal me zeker iets doen. Ik ga ook elk jaar naar de Katuit-stoet kijken, ik ben daar redelijk fanatiek in.

undefined

»Voor de Ros Beiaardommegang gaan ze telkens op zoek naar jongens die de Vier Heemskinderen mogen spelen. Daar bestaan strikte regels voor: het moeten vier broers zijn, tussen de 7 en 21, er mag tussendoor geen zusje geboren worden, ze moeten al hun hele leven in Dendermonde wonen, enzovoort. Ik kan me voorstellen dat het ooit zal gebeuren – misschien al in 2030 – dat er vier Mohammedjes op dat paard zitten. Ik voorspel nu al dat daar dan belachelijk veel gedoe, drama en controverse rond zal zijn.»

HUMO Iets om naar uit te kijken?

Albrecht (lacht) «Een beetje wel. Ramptoerisme. Al zou ik het ook jammer en van de pot gerukt vinden: als het Dendermondenaren zijn van de derde generatie, waarom dan niet?»

HUMO Wonen er in Dendermonde koppels die kinderen blíjven maken in de hoop vroeg of laat vier zonen op een rij hebben?

Albrecht (denkt na) «Mocht ik ooit in de situatie komen dat ik – geheel per toeval – drie zonen gemaakt heb, kan ik me voorstellen daarna nog voor een vierde te gaan. Dat is uiteraard een belachelijke reden, maar toch. Ik kan niet de enige zijn die zo denkt. Daarbij: als je er thuis toch al drie hebt rondlopen, wat maakt die vierde dan uit?»

HUMO Sinds je eens anderhalf jaar lang ijsjes hebt verkocht in de plaatselijke horeca, heeft je kinderwens wel een deuk gekregen. In die tijd deelde je je ervaringen op hilarische wijze op Twitter, zoals die keer toen een kind zonder te betalen wegliep met het ijsje dat je hem net had gegeven.

Albrecht «O man, dat was zó irritant. Uiteindelijk kwam die moeder wel terug met dat kind, maar dan nog stond het daar maar zo’n beetje naar mij te grijnzen en mij uit te lachen. Ik vroeg me ook af waarom die vrouw haar kind niet sorry liet zeggen. Jongens, dat is toch niet oké? Dat zijn de momenten waarop ik denk: laat al maar, ik moet geen kinderen hebben als ze zo stom gaan doen (lachje).»

HUMO Eén keer schreef je na zo’n anekdote: ‘Jazeker, ik heb mijn eierstokken met mijn blote handen uit mijn kut getrokken.’

Albrecht (lacht hard) «Echt waar: ijs verkopen is de hel. Als er naast jou een menukaart hangt met een witte, een roze en een bruine bol ijs op, moet je het echt niet riskeren om eens geen aardbeienijs meer te hebben. Dan beginnen ze te janken.

»Nu, ik heb niks tegen kinderen, hoor. Ik heb nog leiding gegeven in de Chiro, en dat was wel tof.»

Superviking

HUMO Uit wat voor een nest kom je?

Albrecht «Een doorsnee gezin. Mijn broer en ik hebben altijd veel te veel hobby’s gehad. We gingen ook nogal vaak op reis – eigenlijk waren we altijd een hele zomer weg. Mijn mama werkte toen nog in een rusthuis, maar ze heeft via avondschool een D-cursus gevolgd en geeft nu les in het buitengewoon onderwijs. Mijn vader werkt in een papierfabriek in de buurt, maar in mijn jeugd was hij officier bij het leger. Hij is toen een paar keer naar het buitenland geweest, voor een periode van telkens zes maanden.»

HUMO Voor gevaarlijke missies?

Albrecht (verrast) «Geen idee. Ik stond daar niet bij stil. Hij stuurde me wel altijd veel cadeaus en brieven, dat vond ik plezant. Mijn eerste Kodak heb ik van hem gekregen.»

HUMO Volgens Lies, de bevallige persverantwoordelijke van VIER, ziet je vader eruit als een soort ‘superviking’.

Albrecht «Hij heeft lang haar, ja. En een snor en een baard. Hij zit in De Biersnorren, een bierclub voor, euh, mannen met een snor.

»Mijn ouders, die intussen gescheiden zijn, komen altijd naar mijn belangrijkste optredens kijken. Als ze ergens in het zicht zitten, probeer ik nooit in hun richting te kijken. Ik denk dan: ze kennen mijn moppen toch al, ze zullen nu dus wel niet lachen, en dat leidt af. Maar ik weet niet of dat klopt, want ik kijk nooit.»

undefined

undefined

'Ik kijk nog elke avond naar mijn dvd's van 'Friends', net voor ik ga slapen. Intussen heb ik elke aflevering wel dertig keer gezien.'

HUMO Welke waarden hebben ze je willen meegeven?

Albrecht (denkt na) «Ik denk dat veel mensen blijven vastzitten in een job die ze niet graag doen, omdat ze denken dat veranderen geen optie is. Dat gevoel heb ik nooit gehad, waarschijnlijk omdat mijn ouders ook altijd hebben opengestaan voor verandering. Toen het een beetje begon te lopen met mijn comedy, heb ik zonder er al te veel bij na te denken mijn ontslag gegeven in de horeca, om een job bij Bpost te combineren met optredens. En daarna ben ik ook weer bij Bpost vertrokken, om even bij ‘De ideale wereld’ te werken.’»

HUMO Heb je op heuglijke wijze afscheid genomen van je job als postbode?

Albrecht «Niet echt. Ik had er daarvoor óók al eens gewerkt. Dat is een beetje de running joke als het daar over mij gaat: ‘Tot over een paar jaar, hè.’ Volgens mij zitten ze er al op te wachten. ‘Allee zeg, dat comedyding van Amelie duurt nu wel heel lang.’ (lacht)»

HUMO Op je 22ste, dus na je eerste periode als postbode, ben je diergeneeskunde gaan studeren.

Albrecht «Een zot idee. Ik had al acht jaar over mijn middelbaar gedaan, dus ben ik daarna maar beginnen te werken, vooral omdat ik niet goed wist wat ik wilde doen. Maar plots kreeg ik goesting om te gaan studeren. Mijn ouders zeiden: ‘Geen goed idee.’ Ik zei: ‘Ik doe het toch.’ Maar ze hebben gelijk gekregen. Zo plezant was het niet. Ik studeerde alleen maar, ik ging niet uit of zo. Na twee jaar zag ik het niet zitten om dat nog vijf jaar te blijven doen. En omdat ik al een tijdje had gewerkt, wist ik ook hoe leuk het is om elke maand een loon te krijgen.»

HUMO Het was nochtans een oude droom: als kind wilde je al dierenarts worden.

Albrecht «Ik wilde van alles worden. Ik heb ooit biologie willen studeren. Vroedkunde leek me ook tof, ik weet al niet meer waarom. En ik heb zowel bij de politie als bij het leger ingangsexamen gedaan. Vooral het leger leek interessant: je studeert vijf jaar voor een officierenopleiding, wordt ervoor betaald én je houdt er een universitair diploma aan over. Het leek me bovendien een plezante community. En het uniform vond ik gemakkelijk: je moet ’s morgens niet nadenken over wat je gaat aantrekken (lacht). Je weet er eigenlijk altijd wanneer en waar je moet zijn en wat er van je verwacht wordt: ik heb trekjes van een dwangneurose, dus dat sprak me aan.»

HUMO Maar je slaagde niet.

Albrecht «Ik had nét een paar punten te weinig voor wiskunde, dat was alles. Dat vond ik zuur en heel jammer.

»Mijn testen bij de politie waren al helemaal shit. De fysieke proeven waren er een stuk zwaarder. En ze deden er een persoonlijkheidstest, een gesprek van anderhalf uur met drie mensen. Achteraf gaven ze je dan scores – van 1 tot 9 – op allemaal verschillende persoonlijkheidskenmerken. Op bijna alles scoorde ik minder dan vijf – gebuisd, dus. Slechts twee keer haalde ik een acht op negen, onder andere voor de eigenschap ‘ontbreken van extremisme’. (Verontwaardigd) Niet eens een negen!»

HUMO Acht is toch niet slecht?

Albrecht «Jawel, want blijkbaar is er dus nog altijd één kans op negen dat ik mezelf opblaas (lacht).

»Ik had de indruk dat de sfeer bij het leger wel losser was dan bij de politie. Ik herinner mij de medische onderzoeken, waarvoor ik onder andere in een potje moest pissen. Ik kwam daar in een ruimte met allemaal urinoirs tegen de muur, met in het midden een tafeltje waar twee mannen zaten. Overal feestvlagjes in de Belgische kleuren, rare carnavalsmuziek en die mannen waren daar precies met een paar van die potjes aan het dansen. Ik stel het me nu wellicht cartoonesker voor dan het was, maar toch.»

Lachen met Joke

HUMO Wanneer ga je je bio op Twitter veranderen? Daar staat nu al lang ‘Ik heb een hond en voor de rest geen leven, dus 50 volgers is best oké.’ Om te beginnen heb je intussen 650 volgers, en...

Albrecht «Ik ga dat niet aanpassen (lachje). Het past bij mij, ook al klopt dat ‘geen leven’ misschien ook niet meer. Ik hou mezelf altijd een paar doelen voor, en in 2018 is werkelijk alles uitgekomen. Ik wilde Humo’s Comedy Cup winnen en bij ‘De ideale wereld’ werken: allebei uitgekomen. En ik dacht ook: volgend jaar wil ik meedoen met ‘De slimste mens’, en ook dat is gelukt.»

HUMO Ik heb eens door je tweets gescrold, een goudmijn aan humor, en mijn indruk was dat – hoe verder ik terugging in de tijd – de moppen steeds harder en cynischer werden.

Albrecht «Daar had ik nog niet bij stilgestaan, maar het zou kunnen. Ik heb nu minder redenen om te zagen dan toen, hè. Alles krijgen wat je wilt en tegelijk ‘Pfff, het leven is shit’ zeggen: dat is moeilijk. Allee, ik zeg dat soms nog, maar toch minder vaak.

»In april was ik met vakantie in Lapland: een zalige reis, waarvan ik veel foto’s heb gepost, zij het niet élke keer met een mopje erbij. Resultaat: niet veel later was ik twintig volgers kwijt (lacht). Volgens mij dachten die mensen: die bitch heeft het te goed gekregen, we volgen haar niet meer.»

HUMO Wat zijn je doelstellingen voor 2020?

Albrecht «Ik ga een eigen show maken. Ik zou nu eigenlijk volop materiaal aan het schrijven moeten zijn, maar ik heb daar wat te weinig zelfdiscipline voor. Omdat mijn management die show nu aan het verkopen is – de première is bedoeld voor januari 2021 – heb ik al een titel en een perstekst moeten verzinnen.»

undefined

'Politiek volg ik graag: het is een realitysoap met personages die de hele tijd domme dingen doen'

HUMO Kun je die titel al verklappen?

Albrecht «‘Zwaar leven’, natuurlijk: mijn vaste hashtag als ik een mopje op Facebook zet. Dat is heel toevallig begonnen. Ik was met mijn mama iets gaan eten, het was een doordeweekse dag, we hadden allebei een martini vast... Ik vond het grappig om daar #zwaarleven bij te zetten, en dat was het. Sindsdien is dat een eigen leven beginnen te leiden. Soms denk ik daar redelijk hard over na: wat zou een leuke #zwaarleven kunnen zijn?»

HUMO Weet je intussen wat goed werkt op sociale media?

Albrecht «Foto’s waarop ik gewoon ergens neerlig, met mijn gezicht naar de grond, scoren altijd. Mensen zijn soms simpel. ‘Ze ligt weer plat, hohoho!’ En ja, dan doe ik dat soort dingen ook, hè.

»Foto’s met de kinderen van mijn stiefzussen werken ook, merk ik. Altijd tof: kinderen misbruiken in de naam van comedy (lachje).»

HUMO Deze week maak je je opwachting in ‘De slimste mens’. Als comedian ben je, zo leert de ervaring, goed uitgerust om het daarin ver te schoppen.

Albrecht (schouderophalend) «Da’s waar. Maar ik weet te weinig over te veel. Mijn probleem is: als iets mij geen kloten interesseert, onthoud ik het ook niet. Ik vind koers bijvoorbeeld stom en saai, en dus weet ik er niets over.»

HUMO En pakweg politiek?

Albrecht «Dat is iets anders. Omdat politieke kwesties vaak zo uitgesmeerd worden in de media, blijven ze langer hangen. Het is ook een realitysoap met personages die constant domme dingen doen: drama waarmee ik mij goed kan amuseren. Neem die historie rond Joke Schauvliege, hoe grappig en onnozel was dat? Wie heeft daar nu niet van genoten?»

HUMO Zijn er onderwerpen waar je echt alles over weet?

Albrecht «‘Friends’ ken ik vanbinnen en vanbuiten. Ik kijk daar nog elke avond naar, net voor ik ga slapen. Dat was trouwens één van die cadeaus van mijn vader: op mijn 13de bracht hij de dvd-box voor me mee uit het buitenland. Ik ben toen beginnen te kijken en dertien jaar later ben ik nog steeds niet gestopt.»

HUMO Hoe vaak heb je elke aflevering intussen al gezien?

Albrecht «Dat zal toch tegen de dertig keer zijn.

»(Afgeleid) Kijk, daarbuiten passeert Raf Coppens net op de fiets (lacht).»

HUMO Kennen jullie elkaar?

Albrecht «Een beetje. Ik heb in de Chiro nog leiding gegeven aan zijn kinderen. En voor de rest zijn zowel het comedywereldje als Dendermonde heel klein. Je komt elkaar snel tegen.»

Verslaafd

HUMO In 2018 volgde je enkele comedyworkshops bij je ervaren collega Bas Birker. Je kreeg het advies om de eerste indruk die mensen van je hebben niet uit het oog te verliezen. Daarom werd die indruk voor jou toen zo eerlijk mogelijk omschreven: ‘een middelmatig meisje, the girl next door die enkel een ‘bwah’ oproept, maar wel een grote mond kan opzetten.’ Plezant om te horen, zeker?

Albrecht «Het was Fokke van der Meulen van comedycafé The Joker die me dat toen zei. Ik vond dat niet erg. Ten eerste is het erg leerrijk, ten tweede kan het me geen hol schelen wat de mensen van mij denken. Bovendien was het niet slecht bedoeld. Er lopen in de comedywereld veel haantjes rond – ze willen allemaal de grappigste zijn – maar iedereen wordt er wel aanvaard zoals hij is.

undefined

undefined

'Je moet mij geen vragen stellen over mijn beautyrituelen. Ik kam mijn haar, en that's it.'

»Ik wind me wél soms op als ik online comments over mezelf lees, vooral als het onwaarheden zijn. Ik heb eens meegedaan in ‘Vanavond live’, de talkshow van Xander De Rycke in de Minardschouwburg. Die set stond achteraf op YouTube, en daar reageerde iemand met ‘Heeft die Amelie nu nog altijd geen nieuwe moppen? Haar set gaat al mee van twee jaar vóór ze Humo’s Comedy Cup won.’ Dat is níét waar. Om te beginnen deed ik, toen ik Humo’s Comedy Cup won, nog maar een jaar comedy. En daarnaast is mijn debuutset totaal anders dan wat ik nu doe. Iedereen zei me dat ik niet mocht reageren, en waarschijnlijk hadden ze gelijk, maar ik heb het toch gedaan. Ik heb er een link naar mijn debuut op gezet: dan kan iedereen zelf zien dat het andere moppen waren.

»Vóór de opnames van ‘De slimste mens’ belde Ute Egghe, van mijn management, mij op om te zeggen dat ik me vooral niet kwaad mocht maken op televisie. Ze weet dat ik me er soms aan erger dat iedereen altijd weer begint over mijn verleden als postbode, en dat ook het afgezaagde thema ‘vrouwen en humor’ mij tegensteekt. ‘Ze gaan het daar ook in ‘De slimste mens’ over hebben. Blijf kalm.’ Nochtans vind ik moppen over die onderwerpen veel minder erg dan ernstig bedoelde vragen.

»Maar toen zag ik tijdens een testje vooraf dat ze bij ‘De slimste mens’ mijn naam verkeerd hadden geschreven – Amélie, met een accent – en werd ik toch ambetant. Ik heb duidelijk gemaakt dat ik er niet mee kon lachen, waarna ik ineens beter begreep waarom Ute mij had gebeld (lacht).»

HUMO Waarom vind je dat zo erg?

Albrecht «Vroeger kon het me niet zo hard schelen, maar in een professionele context vind ik het erger. Iedereen die mij boekt, heeft mijn naam vroeg of laat in een mail zien staan. Wie ’m dan nog verkeerd schrijft, is gewoon lui. Op affiches en websites sta ik vaak vermeld als Aelbrecht of Albrechts. Eén keer was het zelfs ‘Amélie Lambrechts’ (blaast). De emmer is vol, ik kan er niet meer tegen. We zijn op een punt gekomen dat, wanneer een organisator mijn naam nog eens verkeerd schrijft, ik hem daar achteraf een factuur voor zou willen sturen.»

HUMO Omdat je graag een 7 Hoofdzonden-interview had gedaan: een mini-interview-in-het-interview. Woede hebben we intussen gehad, nu gulzigheid. Heb je verslavingen?

Albrecht «Roken. Ik wil stoppen – meer omdat het mij veel geld kost dan omdat het ongezond is – maar het zal niet voor morgen zijn. Ik ben nochtans wel met mijn gezondheid bezig. Ik heb een personal trainer, omdat ik verdikt ben sinds ik bij Bpost ben gestopt. Maar alles op zijn tijd. Tijdens een ‘Slimste mens’-opname ben ik tussendoor vier keer naar buiten gegaan om te paffen. Ik vroeg telkens aan de productie: ‘Hebben we tijd om even te stoppen?’ De eerste twee keer zeiden ze ‘nee’, maar ik was toch weg. Wat gaan ze doen? Ze kunnen moeilijk verdergaan met de opnames als er een lege stoel in beeld staat (lacht).»

HUMO Op welk talent ben je jaloers?

Albrecht «Geen idee, ik ben supercontent met wat ik nu al doe. (Denkt na) Ik zou wel graag kunnen zingen. Niet om het te doen, maar gewoon: om te kunnen zéggen dat ik het kan (lacht).»

HUMO Onkuisheid, dan. Bestaat er zoiets als grappige seks?

Albrecht «Volgens mij wel. Ik doe dat toch graag, grappen maken in bed. In het beste geval zijn het dingen die je allebei grappig vindt, maar dat lukt niet altijd.

»Het is een oude mop, maar weet je wat een kinky pirate is? Eerst tegen haar scheenbeen trappen en daarna klaarkomen in haar oog. Zo heb je ook de Simba, waarbij het – vrij naar ‘De leeuwenkoning’ – de bedoeling is dat je met je duim een streep sperma over het voorhoofd van je partner veegt. Simba! Ik heb dat eens gedaan. Ik vond het hilarisch, maar ik was wel de enige: mijn lief is toen echt heel kwaad geworden (lacht). Ondertussen is hij mijn ex-lief, maar volgens mij niet daardoor.»

HUMO Na je overwinning in Humo’s Comedy Cup publiceerde één krant een recensie waarin op weinig subtiele wijze geïnsinueerd werd dat je alleen maar had gewonnen omdat je een vrouw bent. Ben je de schrijver van die recensie sindsdien nog tegengekomen?

Albrecht «Nee. En ik heb daar eigenlijk niet veel meer over te zeggen. Straks gaan de mensen denken dat ik het niet kan loslaten. Maar dat hij dat had geschreven, vond ik vooral onnozel omdat ik mijn vrouw-zijn helemaal niet uitspeel in mijn set. (Blaast) Vrouwen in comedy: ik vind dat daar sowieso te veel spel rond wordt gemaakt. Verder wil ik die mens, en zijn krant, het liefst gewoon negeren.»

Seksistisch

HUMO Anderhalf jaar geleden tweette je: ‘Volgens mij ben ik pas echt volwassen als ik mijn teennagels zelf begin te knippen. Maar tot dan, merci moeke’, met een foto erbij. Ben je intussen al volwassen?

Albrecht (lacht) «Ik voel me allesbehalve volwassen, en ik heb de indruk dat ik het ook nooit ga worden. Ik heb bijvoorbeeld nog geen handtekening. En er zijn veel vragen waarop ik het antwoord niet weet. Als je soep uit de diepvries haalt: hoe lang mag die dan nog in de koelkast blijven staan voor ze slecht wordt? Als ik ooit een kleine heb, zou ik dat soort vragen toch moeten kunnen beantwoorden? Ik heb ook onlangs pas ontdekt dat, als planten groeien, je ze af en toe in een grotere pot moet doen. Niemand zegt je dat! Zoveel mensen hebben thuis planten, waarom komt dat soort shit dan nooit ter sprake? Ik vind dat vreemd.»

undefined

'Grappige seks? Met je duim een streep sperma over het voorhoofd van je partner vegen en 'Simba!' roepen'

HUMO In zijn podcast raadde Fokke van der Meulen je een jaar geleden aan om tijdens interviews vaker goed klinkende flauwekul te verzinnen.

Albrecht «Dat was ik al vergeten. Vroeger antwoordde ik op interviewvragen vaak heel kort, ‘ja’ of ‘nee’. De meeste journalisten waren daar niet blij mee. Ik ben er al beter in geworden, maar ik denk nog altijd: wat interesseert het de mensen wat ik te vertellen heb? Ik ben sowieso al niet goed in jolige anekdotes.»

HUMO Heb je in interviews al veel flauwekul verzonnen?

Albrecht (denkt na) «Volgens mij niet.»

HUMO Onlangs kreeg je de vraag ‘wat jou intens gelukkig maakt’. ‘Poetsen’ was toen je antwoord.

Albrecht «Eigenlijk had ik ‘kuisen’ geantwoord, zij hebben daar ‘poetsen’ van gemaakt. En trouwens, dat was een heel andere situatie. Ik had toen per mail een vragenlijst gekregen voor een rubriek in een bijlage van De Morgen. De vragen die daarin stonden! Ik wil het woord ‘seksistisch’ niet gebruiken, maar daar kwam het wel op neer. ‘Wat is je favoriete beautyritueel?’, ‘Wat zit er altijd in je handtas?’, ‘Welk liedje zing je luidkeels mee onder de douche?’ Ik vond dat vreemd, en ik kreeg er een ambetant gevoel van. Ook al omdat je me sowieso geen vragen moet stellen over mijn beautyrituelen. Ik kam mijn haar, en that’s it.

»Eerst dacht ik dat ik overdreef. Maar toen zag ik – ik heb een abonnement op De Morgen – dat er die week een man in stond en dat die allemaal andere vragen kreeg. Ernstigere zaken, zoals ‘Hoe wil jij later herinnerd worden?’ Tja...

»Ik heb toen op alle vragen heel overdreven en bewust onnozel geantwoord. Op de vraag ‘Van welke slechte gewoonte raak je niet af?’ schreef ik bijvoorbeeld ‘Het lukt mij nooit om een deksel van een pot te krijgen zonder de hulp van een sterke man. Wat een blonde kluns ben ik toch.’ Dat soort dingen. Achteraf was hun reactie: ‘Fijn dat je er een kwinkslag aan hebt gegeven.’ En: ‘Zo zie je maar dat vrouwen ook grappig kunnen zijn.’ Toen ik dat las, had ik helemaal goesting om mijn vuist door de muur te duwen.»

HUMO Hoe wil jij later herinnerd worden?

Albrecht «Dat interesseert me niet. Ik zal er toch niet meer zijn om het mee te maken. Ik hoop wel oprecht dat het na dit leven voorgoed gedaan is. Ik heb geen energie op overschot voor een hiernamaals (lacht).

»Soms denk ik dat vermoeide en cynische mensen zonder het te beseffen al aan een tweede leven bezig zijn, en dat ze het daarom allemaal kotsbeu zijn (lacht). Zou kunnen, hè?»