American Gangster (2 disc edition)
Na een kruisvaardersepos en een (pijnlijk mislukte) Provençaalse komedie maakte de vrolijk genrehoppende Ridley Scott voor de verandering eens een gangsterfilm, meer bepaald een breed opgezet en ook nog op ware feiten gebaseerd misdaadepos over de opkomst en ondergang van een druglord.
'American Gangster' is het verhaal van Frank Lucas, een crimineel uit Harlem die het in de jaren 70 tot de grootste heroïnedealer van New York schopte door een - in 'De Bedenkers' had Marc Coucke er ongetwijfeld een enthousiast rijmpje aan gewijd - even simpel als geniaal idee: hij schakelde een aantal vervelende (en dure) tussenpersonen uit door het spul in Zuidoost-Azië rechtstreeks bij de bron te betrekken en het - die 'Bedenkers' had hij gewoon op één been gewonnen - naar Amerika te smokkelen in de bodybags van in Vietnam gesneuvelde GI's. Hoe immoreel dat ook klinkt, Lucas wordt hier niet afgeschilderd als een gewetenloze gangster maar als een gewiekst zakenman die - in de generische business zat toen nog weinig muziek - toevallig in de heroïne zit, alleen moordt als het echt moet en als voorbeeldige family man in een gebreide trui de thanksgivingkalkoen aansnijdt. Gevonden vreten voor Denzel Washington, die er moeiteloos in slaagt tegelijk charme, dreiging en waardigheid uit te stralen, en een mooi contrast vormt met de verwaaide flik die in dit soort verhalen de gangster van dienst altijd met een bijna bovenmenselijke verbetenheid op de hielen zit. Een rol waar Russell Crowe met evenveel gretigheid zijn tanden in zet. Scott weet fraai de authentieke sfeer van 'Serpico', 'The French Connection' en de 'Godfather'-cyclus - voorbeelden waarnaar hij ook gul verwijst - op te roepen, maar komt, alle ambities ten spijt, niet in de buurt van die genremijlpalen. Daarvoor bevat 'American Gangster' te veel scènes die we al eens eerder en beter hebben gezien en heeft het verhaal net iets te weinig dramatische spankracht. Maar voor tweeënhalf uur voorspelbaar maar knap vakmanschap zit u hier gebeiteld.
Extra's***1/2: De theatrical cut en een 19 minuten langere, maar helaas niet veel boeiender versie, enkele weggelaten scènes (o.a. een alternatief begin) en een commentaartrack met de regisseur en de scenarist, waarbij Scott alweer hard zijn best doet om zo droog en saai mogelijk uit de hoek te komen. Het absolute klapstuk is echter een uitstekende en bijna anderhalf uur lange making of die het productieproces van de film van begin tot eind en in alle mogelijke geledingen in kaart brengt. (mvs)
