Anna Meredith - Fibs
Voor Anna Meredith is avant-garde niet avant genoeg.
Als klassiek componist orkestreerde ze al eens vijf ensembles via satellietverbinding, liet ze percussiewerken uitvoeren op mensenlijven, en componeerde ze met geluiden van een MRI-scanner. Haar tweede plaat is opnieuw sprankelend, maximalistisch en Björk-raar. ‘Sawbones’ en ‘Paramour’ zijn fluo-oplichtende synthwolken. Op ‘Bump’ zijn de blazers van een Darth-Vader-entert-het-ruimteschipkaliber, terwijl ‘Moonmoons’ gewatteerd is met zachte Vivaldi-violen.
Andere tracks hebben Anna Calvi-gitaren en een kazoo. Tel het op, en het kan nooit kloppen. Maar Meredith lijmt het aaneen met een kattige souplesse. Luister zelf, en probeert ú maar eens de wenkbrauwen onder de haarlijn te houden.
