Anthrax op Graspop 2019: hongeriger dan een ijsbeer op een afgebroken ijsschots
Voor wie het vergeten was: Anthrax mag zich onderdeel van de mythische ‘Big Four’ noemen. Op Graspop Metal Meeting kwamen ze even tonen waarom.
De liefhebber van trash metal kwam uitgebreid aan zijn trekken op de eerste volwaardige dag van Graspop. Na Death Angel en Testament mocht ook Anthrax aantreden, en ze overstegen moeiteloos de prestaties van hun makkers uit de Bay Area.
Beginnen deden ze echter niet met eigen werk, maar met een flard ‘Cowboys From Hell’ van Pantera. Een eerbetoon aan Vinnie Paul wellicht, die nagenoeg exact een jaar geleden het tijdelijke inruilde voor het eeuwige.
Van enige somberheid echter geen sprake. Anthrax leek hongeriger dan een geïsoleerde ijsbeer op een afgebroken ijsschots nabij de Noordpool, en straalde van de eerste seconde een speelvreugde uit die we vandaag nog niet gezien hadden. Een niet te onderschatten prestatie, aangezien de band reeds 38 (!) jaren op de teller heeft.
undefined
Sleet op de stembanden van Joey Belladonna is echter niet aanwezig, en ook de nek van Scott Ian knikt nog moeiteloos op en neer. Vragen voor handjeklap hoefde niet: het publiek zat vrijwel meteen in de juiste sfeer, en ging mee in de positieve vibe die Anthrax mee naar Dessel had genomen.
Toegegeven: wij vonden Anthrax altijd het kleine broertje van de Big Four, een band die steevast het midden van het bed koos. De CD&V van de trash metalscene met andere woorden. Op plaat is dat ook deels zo, maar live is een ander verhaal. Hun nummers klinken een pak harder en strakker live, en schurken qua tempo soms gevaarlijk dicht bij Slayer aan.
Na de combo ‘Antisocial’ en ‘Indians’ sloot de band af zoals ze waren begonnen: met een flard ‘Cowboys From Hell’. Op minder dan een uur was het afgelopen. Opkomen, de Main Stage kapotspelen en het terug afbollen: straffe band.
undefined
