Antony and The Johnsons - Swanlights
Kent u dat, dat je de eerste keer naar een plaat luistert en na enkele seconden al weet, of beter: voelt dat het niet meer stuk kan? Ons overkomt het zelden, maar bij 'Swanlights'
, de vierde worp van Antony and The Johnsons
, hadden we het nog eens.
Opener 'Everything Is New'
greep ons gelijk bij het nekvel. De tekst is weinig méér dan de titel die op verschillende manieren gezongen wordt, maar je voelt meteen: dit is een Beginselverklaring.
Niet alles op 'Swanlights' is daarom nieuw, maar Antony komt hier en daar bepaald verrassend uit de hoek. Verrassend gelukkig, vooral. 'Le bonheur se raconte mal,' wist Flaubert
al, en als je een nummer dan nog 'I'm in Love'
noemt wordt het helemáál riskant, maar wij krijgen plaatsvervangend vlinders in de buik als we Antony horen zingen: 'I've been touched and I've been touched / And it's too much and it's too much,' en later 'And you need only say the word / I'll kiss you like a hummingbird'.
Zeer fraai is ook het als single vooruitgestuurde (maar muzikaal verder niet representatieve) 'Thank You for Your Love'
, dat wordt opgetild door hitsige blazers - gospel voor de goddelozen.
Nico Muhly
(de componist van, it's a small world, de soundtrack van 'The Reader') heeft een deel van 'Swanlights' gearrangeerd en was verantwoordelijk voor, in de woorden van Antony, 'alles wat naar avant-klassiek neigt'. Wat hij daarmee bedoelt, hoor je in 'Ghost'
.
De muziek die Muhly voor dat nummer schreef, wordt uitgevoerd door het London Symphony Orchestra: het lijkt meer op een aria dan op een popsong, maar móói!De sprookjesachtige sfeer van 'Salt Silver Oxygen'
(met het Deens Nationaal Kamerorkest dit keer) doet denken aan 'Ys' van Joanna Newsom
.
De titeltrack is een merkwaardige maar aangrijpende combinatie van blues, avant-garde en Antony's unieke vocale arabesken. Eenvoud siert dan weer de piano-elegie 'The Spirit Was Gone'
en het folky 'The Great White Ocean'
. Een buitenbeentje is 'Flétta'
, een duet met Björk
dat eigenlijk voor haar 'Volta' bedoeld was.
Antony laat de negen songs (acht plus één korte instrumental) uitmonden in het majestueuze orgelpunt 'Christina's Farm'
. Alle impressies en emoties uit de vorige songs faden hier voortdurend in en uit, zodat je na het slotakkoord met tintelende vingers en overslaand hart de koptelefoon afneemt en diep, heel diep ademhaalt.
Voor een endless repeat is 'Swanlights' te intens, maar dit wordt zonder twijfel een maatje op ons levenspad. En toch gewoon te koop in de platenwinkel!
