'Are We Still Dreaming?' De eerste golfslag van blackwave

Wie de afgelopen drie jaar nood had aan een zomerse bries, kon terecht bij blackwave., het welhaast onbetamelijk funky hiphopduo waarachter Willem Ardui en Jean Atohoun zich verschuilen.

Lees de bespreking van 'Are We Still Dreaming?' ☞

'Op onze leeftijd ontdek je dat iedereen eigenlijk maar wat aanmoddert'

In de hoek van Trix, de vaste plaats van afspraak, staat een arcademachine waarop 8-bitversies van Jean en Willem een legertje aliens van repliek dienen met lasers en raketwerpers. Er worden zo vijf apparaten in elkaar gestoken, die te bespelen zijn in pop-upshops en concertzalen – de opbrengst gaat naar De Warmste Week. In afwachting van de chronisch te laat arriverende Jean waag ik een poging: ik blijf steken op 12.000 punten, maar u doet vast beter.

Willem Ardui «Ik moet ook nog wat oefenen. Op zo’n grote arcadebak is het moeilijk, maar de game komt, tegelijk met de plaat, ook uit op tablet en smartphone.»

HUMO Die 8-bitfiguurtjes, die ook op jullie plaatcover staan, doen me denken aan de manier waarop de kandidaten van het huidige seizoen van ‘De slimste mens’ werden voorgesteld.

Ardui «Nu je het zegt. Maar wij waren wel eerst: onze mannetjes gebruikten we al anderhalf jaar geleden.

»Die redactie hield ons alleszins in de gaten, want Jean en ik hebben dit jaar meegedaan aan de cafétests, waar Erik Van Looy potentiële kandidaten screent.»

HUMO Dat is dus, mag ik aannemen, niet gelukt?

Ardui «Ik deed het niet slecht, denk ik.»

Jean Atohoun (waait binnen) «Dat was toch niet echt iets voor mij, moet ik toegeven.»

Ardui «Ik denk dat we gewoon niet grappig genoeg waren. Ik merkte aan andere kandidaten dat sommigen zich voorbereid hadden om de lolbroek uit te hangen.»

HUMO Kun je ‘Are We Still Dreaming?’ samenvatten in vijf trefwoorden?

Atohoun «Euh, ‘anders’. ‘Gelaagd’. Ik weet het niet. We raken zoveel genres aan dat ik me lang heb afgevraagd of we er wel een mooi geheel van zouden kunnen maken.»

Ardui «‘Are We Still Dreaming?’ heeft enorm veel verschillende incarnaties gehad. Een jaar geleden hadden we de plaat óók al kunnen releasen. We waren dat zelfs van plan: onze show in de AB werd aanvankelijk aangekondigd als een releaseshow.»

Atohoun «Van die versie van de plaat blijft nog maar een drietal nummers over. We bléven maar schrijven, weggooien en herbeginnen. Een groot deel van het uiteindelijke materiaal hebben we gemaakt in de laatste twee maanden voor de deadline.»

Ardui «En van het oude materiaal heeft alleen ‘Elusive’ de plaat gehaald. Onze grootste struggle was: welke geliefde nummers laten we vallen? We wilden geen plaat uitbrengen waarvan de mensen al alle tracks zouden kennen, maar we wilden hun ook niet alléén nieuw materiaal voorschotelen. Over die evenwichtsoefening hebben we ons het hoofd gebroken. (Denkt na) Wat we nu hebben, is veel echter. De laatste maanden waren niet altijd makkelijk. Hard werken. Op elkaars kap zitten. Ook op persoonlijk vlak is er veel shit gebeurd.»

Atohoun «Als we happy-go-lucky waren, was het in die studio een feest en een drinkgelag geworden – en dan zaten we nu met heel andere muziek.»

HUMO Op welke persoonlijke shit doelen jullie? Ik weet dat jullie sinds kort niet meer samenwonen.

Ardui «Jean woont nog in ons huis, samen met een paar leden van de band, maar ik zit voor het eerst alleen op een appartementje in Antwerpen. Ik keek ernaar uit, maar ik moet zeggen: zo op je eigen benen staan, het is niet makkelijk.

»(Zucht) Het was een romantisch idee: de plaat samen afwerken in ons huis, in elkaars kamer binnenvallen met briljante vondsten, heroïsch de nacht tegemoetgaan... Maar dat viel uiteindelijk toch tegen (lacht).»

Atohoun «Op den duur vlotte het niet meer. Wij werkten allebei alleen op onze kamer. Soms kwam Willem langs om een idee te bespreken, waarna we solo voortwerkten. Als we samen met onze mixer in de studio zaten, waren we wel sámen productief. Thuis is ons dat nooit gelukt.»

HUMO Jullie moesten jullie romantische idee van het artiestenbestaan even bijstellen?

Ardui «De titel ‘Are We Still Dreaming?’ heeft een positieve interpretatie: ‘Loopt het echt nog altijd zo goed?’ Maar ook een negatieve: ‘Was dit nu echt de grote droom die wij altijd voor ogen hadden? Heb je niet méér nodig om gelukkig te zijn?’ We staan weer met beide voeten op de grond.»

HUMO Niet onlogisch. Jullie zijn drie jaar geleden piepjong doorgebroken, en de checklist die jullie toen hadden – de AB uitverkopen, op Werchter en Pukkelpop staan – was in een jaar tijd afgevinkt.

Ardui «Je zet bij wijze van spreken al je geld in op die dromen, maar die hebben eigenlijk niks te maken met ‘je goed voelen’. Dat besef je dán pas.»

HUMO Zijn die dromen nu misschien gewoon: innerlijke rust vinden?

Atohoun «Ik denk het wel.»

Ardui «Maar blackwave. zal altijd deel uitmaken van ons geluk. Hoe beter wij in ons vel zitten, hoe beter het lukt in de muziek. ‘Als je je slecht voelt, heb je tenminste inspiratie,’ zegt men. Niks van aan: als je je zo klote voelt dat je niet uit je bed raakt, kun je écht geen deuntje ineenboksen.»

Atohoun «In de periode daarná kun je er wel uit putten. Maar zoiets moet vooral niet te lang duren.»

HUMO Ik associeer jullie met de lachende kop van Anderson .Paak, niet met dagen in bed liggen van de miserie.

Atohoun «Ja, wij stralen geen duisternis uit, hè? Ach, everybody has issues, Anderson .Paak ook.»

Ardui «Ik denk wel dat dat een gelukkige mens is. Maar hij is ook tien jaar ouder. Geef ons nog wat tijd: wij zitten nu eenmaal in een periode van ons leven – de mid-twenties – die voor iederéén even lastig is. Die volwassenen van wie je vroeger dacht dat die het allemaal voor elkaar hadden, modderen óók maar wat aan.»

»(Schudt zich wakker) Pas op, het lijkt nu alsof we een emoplaat hebben gemaakt. Dat is dus niet het geval, hè: het blijft warme, coole, chille muziek (lacht).»

HUMO Lang wachten met je debuut, daar schuilt gevaar in. Kijk naar Chance The Rapper: die leverde dit jaar met ‘The Big Day’ een stinker af.

Atohoun «Eerlijk: ik ben er ook bang voor geweest. Qua inspiratie heb ik soms moeilijke periodes. ‘Elusive’ heb ik veel te lang als onze piek gezien. Het was moeilijk om dat te overtreffen, net omdat we ’t wílden overtreffen. Gelukkig is dat gepasseerd.»

Ardui «Je denkt dat ook maar omdat die track zo populair is. ’t Is een gevoel dat je op een bepaalde manier aangepraat krijgt. En je moet leren om je mening niet te laten beïnvloeden – maar dat blijkt moeilijker te zijn dan ik dacht.»

Atohoun «Streaming- en verkoopscijfers kunnen echt met je kop fucken.»

HUMO Kunnen jullie nu even tevreden zijn? Jullie hebben echt een goeie plaat gemaakt.

Atohoun «‘Are We Still Dreaming?’ is het beste dat we op dit moment kunnen. We zeggen soms: ‘Als we nu een maand méér tijd hadden gehad...’ Maar in de praktijk weet ik dat we dan gewoon een maand later in gang waren geschoten (lacht). We zijn tot de laatste minuut zaken blijven aanpassen. Een plaat is een eindeloos work in progress: de deadline is de stopknop die wij nódig hebben.»

HUMO Zijn jullie niet bang dat jullie ooit een meesterwerk maken en dat jullie het zelf niet eens doorhebben?

Ardui «Wij zullen altijd wel blijven twijfelen. En is het wenselijk om een meesterwerk in handen te hebben? Wat doe je dan daarná?»

Atohoun «Er nog eentje maken, zeker? (lachje)»

HUMO Jullie zijn over de hele wereld in de studio gekropen, onder meer in Los Angeles. Hoe was dat?

Ardui «Mij viel vooral op dat die Amerikanen – wij hebben er opgenomen met Caleborate en met Pell – hun volumeknop vollédig openzwaaien. Niet normaal, die gasten moeten allemaal tinnitus hebben. Onze mixing engineer heeft toevallig in Antwerpen met Post Malone in de studio gezeten. Als die in België speelt, springt hij blijkbaar altijd binnen. Wel, die gast moest na een paar minuten oordoppen insteken. Post heeft in Antwerpen effectief een paar tracks gemaakt. En andere dingen gedaan, die we hier maar niet zullen vernoemen (lacht).»

‘Are We Still Dreaming?’ van blackwave. is nu uit bij Sony.