Aretha Franklin zou vandaag 77 jaar geworden zijn: 10 uitmuntende covers
De koningin van de soul - of welja, de koningin van de Zang! - zou vandaag 77 jaar geworden zijn. Met de longinhoud waarmee mevrouw Franklin was gezegend, zou dat zelfs op 77 jarige leeftijd geen probleem geweest zijn. Helaas overleed ze in augustus vorig jaar. Enfin, een hoop R.E.S.P.E.C.T. lijkt ons vandaag nog steeds op zijn plaats.
Aretha Franklin ging gekleed als de deftigste kerk-madame die het Christendom ooit heeft gekend: vuurrode lippenstift, goud om de pols en bont tot de grond. In zo’n outfit bezorgde ze de ex-POTUS Obama nog tranen met tuiten in 2015 met haar welbekende interpretatie van ‘Natural Woman’, geschreven door Carole King, die op haar beurt een emotionele hartverzakking kreeg te verwerken na het aanzicht van de diva achter haar piano.
Naar eigen zeggen werd de gospel in de kerk van haar vader er met de paplepel ingegoten.
Op haar achttiende maakte ze in het kielzog van ‘brother Sam’ Cooke de overgang van religieuze naar seculiere muziek. Sindsdien schrijft ze haar soul met de hoofdletter ‘S’ en plaatst ze voor de zekerheid een dik uitroepteken achter de ‘l’. Met één been in het heilige en het andere in het profane, maakt zij moeiteloos de overgang van ‘Precious Lord’ naar ‘Bootylicious’.
Het heeft iets te maken met haar gave om noten af te buigen, net als Jimi Hendrix of B.B. King die in de hoge registers het uiterste uit hun snaren persen. Aretha bezit een bovenmenselijk bereik dat zich uitstrekt van gospel - een genre dat tegenwoordig zijn weg binnen de popmuziek lijkt terug te vinden - jazz, r&b, pop en rock-‘n-roll. Een anekdote ter illustratie: tijdens de Grammy’s in 1998 meldde Pavarotti zich ziek. Met slechts twintig minuten voorbereiding droeg Aretha toen in zijn plaats ‘Nessun Dorma’ voor. Het was schijnbaar a piece of cake voor de Queen.
Net als Otis Redding, die stopte met het zingen van ‘Respect’ (‘From now on, it belongs to her’), zijn er veel artiesten die worden achtervolgd door haar interpretatie van hun nummers. Gedurende haar carrière heeft Franklin meermaals bekende popliedjes plechtig gezegend met emmers soul. Met die gedachte in het achterhoofd hebben wij een afspeellijstje opgesteld van haar beste covers.
1. Bridge Over Troubled Water (Simon and Garfunkel)
Aretha’s gospelversie drong in maart 1971 door naar de eerste plek op de R&B ranglijst. Het jaar erop won ze Grammy voor Best Female R7B Vocal Performance.
2. (I Can’t Get No) Satisfaction (The Rolling Stones)
De koningin heeft de The Rolling Stones vaker gecoverd. Haar cover van ‘Jumpin’ Jack Flash’ samen met Keith Richards en Whoopi Goldberg als soundtrack voor de gelijknamige film leverde haar nog een Grammy op in 1986. Deze versie van ‘Satisfaction’ kwam uit in 1968.
3. Over The Rainbow (Judy Garland)
Onsterfelijk gemaakt doorJudy Garland als Dorothy Gale in de film ‘The Wizard of Oz’ (1939), in 1961 van soul voorzien door Aretha Franklin.
4. My Way (Frank Sinatra)
Take that Ol’ Blue Eyes!
5. Eleanor Rigby (The Beatles)
‘Eleanor Rigby’ is ondermeer gecoverd door Ray Charles en The Four Tops. Erg mooi, hoor. Maar ‘t is geen Aretha!
6. Everyday People (Sly and The Family Stone)
Van Joan Jett tot de Supremes en van Belle & Sebastian tot Pearl Jam. ‘Everyday People’ is misschien wel het vaakst gecoverde nummer van Sly and The Family Stone.
7. Ave Maria (Franz Schubert)
Welja, cover maar eens liedje uit 1825.
8. The Weight (The Band)
Aretha’s soulvolle interpretatie verscheen op haar album ‘This Girl’s in Love with You’ uit 1969.
9. The Thrill Is Gone (B.B. King)
Deze versie verscheen op een b-kant van haar single ‘Spirit in the Dark’ uit 1970.
10. Rolling In The Deep (Adele)
Op haar ouwe dag knalde The Queen er nog een coveralbum uit: ‘Aretha Franklin Sings The Great Diva Classics’ (2014). Zowel oude als nieuwe klassiekers passeerden de revue. ‘Rolling In The Deep’ was de single en tevens een saluut van de Queen aan de kroonprinses.
