Aspirant-agenten in Amerika leren de camera in gedachten te houden: ‘Je wordt beoordeeld op die beelden’

Op een Amerikaanse politieacademie worden rekruten ook getraind op de mogelijkheid dat je in opspraak komt. ‘Je wilt niet die agent zijn door wie zo’n nieuwe wet wordt ingevoerd.’

Op het moment dat de twee agenten naar de politiewagen zijn gelopen, begint het rollenspel. Een man midden op de weg draait zich om met een mes in zijn hand. De agenten vragen om versterking, houden de man onder schot. Terwijl meer agenten in het stukje nagebouwde straat aankomen, wordt geprobeerd de man te overtuigen zijn mes neer te leggen.

We zijn bij de opleiding van de politie van Los Angeles, de LAPD, waar een groep agenten een cursus krijgt in command and control – grip krijgen op een gevaarlijke situatie. Op enkele kilometers van Hollywood voelen de nagebouwde straat en de gespeelde scenario’s als een filmset, maar de losse flodders die hier worden geschoten zijn oefening voor het echte werk. De regels die de agenten leren, voor de-escalatie en de strikte richtlijnen voor het gebruik van geweld, komen voort uit rechtszaken die tegen agenten zijn gevoerd. Bijvoorbeeld nadat ze een verdachte hebben doodgeschoten. Zoals instructeur Hooper het verwoordt: ‘Je wilt niet die agent zijn door wie zo’n nieuwe wet wordt ingevoerd’.

Grote politiehervormingen blijven uit

Na de dood van George Floyd ontbrandden vorige zomer in het hele land protesten, die zich veelal tegen de politie richtten. De eisen van demonstranten gingen van simpele hervorming tot een complete afbraak van het politieapparaat. Ook de duur van politietraining werd in twijfel getrokken: de LAPD traint zes maanden intern op de academie, waar dat bijvoorbeeld in Nederland twee jaar is, inclusief praktijkdagen.

Ook in Los Angeles waren hevige protesten, waar de stad op reageerde door het politiebudget met 150 miljoen dollar te korten. Bij het trainingscentrum zijn wijzigingen doorgevoerd, maar dat lijken voornamelijk details: er wordt strikter getraind op niet-dodelijke munitie voor protesten, agenten moeten nauwgezetter beargumenteren waarom zij hun pistool trokken. Drie rapporten van onafhankelijke onderzoekscommissies geven richtlijnen voor verbeterpunten, maar voorlopig blijven grote politiehervormingen uit.

‘We dachten eigenlijk dat wij als LAPD vooruitstrevend waren’, zegt captain Peter Casey in zijn kantoor, uitkijkend over het oefenterrein. ‘We gebruiken al meer dan tien jaar camera’s op de uniformen. De politie van Los Angeles is een van de meer gereguleerde van het land.’

Zuchtend zegt Casey dat hij zich nu realiseert dat er meer antipolitiesentiment bestaat dan de politieleiding had verwacht. De bijna gepensioneerde Casey trad aan na de hevige protesten die volgden op de politiemishandeling van de zwarte Rodney King in de jaren negentig. Volgens hem was het contact met de gemeenschap toen op een dieptepunt. ‘Met hard werken hadden we dat intussen goed hersteld. Maar daarin hebben we ons misschien vergist.’

De storm uitzitten

Aan de muur hangt een kunstwerk met de Amerikaanse vlag, en die typische blauwe lijn van back the blue (steun blauw). Op de achtergrond klinken knallen van de schietbaan. Volgens Casey kreeg de LAPD het gevoel in de steek gelaten te zijn door plaatselijke politici. ‘Naar ons toe leken die te begrijpen wat we doen. Maar vervolgens zie je ze meegaan in de protestpraat. Misschien omdat zij aan kiezers moeten denken, misschien zaten ze gewoon de storm uit.’

Dat laatste kan goed kloppen: intussen is een deel van het politiebudget alweer terug. In vrijwel alle steden in de VS zijn de moordcijfers vorig jaar gestegen, in Los Angeles met 36 procent. Dat kan door de coronacrisis komen, bijvoorbeeld vanwege meer huiselijk geweld, maar feit is dat steden reageren met weer meer blauw op straat. Je ziet de landelijke discussie over politiebudgetten ook langzaam beginnen te kantelen.

In sommige Amerikaanse steden geven politiekorpsen aan dat de aanhoudende protesten nieuwe potentiële agenten ontmoedigen. In Los Angeles lijkt van demotivatie voorlopig geen sprake: er zijn wachtlijsten voor de academie.

‘Zorg dat je de noodzaak van geweld kan beargumenteren’

Meekijkend met de lessen is echter duidelijk dat de agenten zich ervan bewust zijn dat hun bewegingen voorlopig onder de loep liggen. Instructeur Eddy Ojeva benadrukt dat de agenten al hun instructies bij arrestatie extra helder en duidelijk geven, met de camera in gedachten. ‘Zorg dat je de noodzaak van geweld kan beargumenteren. Niet alleen ‘verdachte was agressief’, maar weet te verwoorden hoe de verdachte een dreiging vormde. Want of jullie het nu leuk vinden of niet, op die beelden worden we beoordeeld.’

Voor de volgende theorieles begint, pakt de 59-jarige agent D. Reyes haar tas uit. De beamer projecteert een wachtvideo: agenten die direct bij het uitstappen beschoten worden met een machinegeweer, hevige achtervolgingen door de stad. Reyes vertelt dat ze jarenlang thuis zat door ziekte. Desalniettemin is ze blij straks de straat weer op te kunnen, ook al zal ze daar regelmatig door mensen worden uitgescholden.

‘Het hoort erbij, altijd al’, zegt Reyes. ‘Je moet het van je af laten glijden. Sommige mensen kunnen dat, andere niet.’ Ze denkt even na, waarna ze zegt: ‘Dat geldt voor alles bij de politie. Je kan trainen, maar pas zodra de situatie zich voordoet, weet je werkelijk hoe je reageert.’

(Trouw)