Aurelie Zeebroek, de dochter van Kamagurka: ‘Ik heb meer bewondering voor een ambulancier, dan voor mijn vader’

Dat de coronacrisis bijwijlen ook wat vrolijks voortbrengt, bewijst Kamagurka's jongste dochter Aurelie Zeebroek: om de saaiheid van de lockdown te verdrijven begon ze midden april humoristische filmpjes te posten op Instagram. Groot was haar verbazing toen ook anderen haar hersenspinsels grappig bleken te vinden: met elk nieuw filmpje stijgt haar volgersaantal, en we vermoeden dat dat na dit interview niet anders zal zijn. Maak kennis met de jongste en avontuurlijkste Zeebroek-telg: ‘Het idee om met iemand de rest van mijn dagen door te brengen, vind ik angstaanjagend.’

HUMO Je postte je eerste filmpje op 13 april, exact een maand nadat de lockdown van start was gegaan.

AURELIE ZEEBROEK «Ik verveelde me en wilde iets nieuws proberen. Als ik vroeger met vriendinnen door de stad wandelde, nam ik soms foto's van iets wat ik opmerkelijk of grappig vond. Ze zeiden toen al: 'Je moet een Instagram-account beginnen!' Ik zat al op Instagram onder mijn eigen naam, maar postte nooit iets. Voor mijn filmpjes heb ik nu het account @byzeebroek. Het leek me in volle coronacrisis ook het geknipte moment om iets luchtigs de wereld in te sturen.»

Aurelie maakte ook een filmpje voor Humo:

HUMO In je filmpjes speel je verschillende typetjes: een hautaine Hollandse vrouw die over alles klaagt, een vrouw van middelbare leeftijd die niet met computers en smartphones overweg kan, een dochter die met haar moeder in de clinch gaat. Zijn je filmpjes een parodie of steek je er veel van jezelf in?

ZEEBROEK «Het hangt ervan af. Soms probeer ik iets wat iederéén weleens denkt - zoals: 'fuck you, 2020' - via een bepaald typetje uit te drukken. Of ik merk dat door het dragen van een mondmasker enkel mijn voorhoofd gebruind is, en maak daar dan iets rond. Vanuit de gedachte: veel mensen zullen zich erin herkennen.

»Sommige mensen zijn sowieso een goede inspiratiebron. De Hollandse vrouw die aan de telefoon blijft ratelen over haar nood aan me-time en unpluggen, is gebaseerd op een vriendin van mijn mama die ik soms afluister aan de telefoon. Of ik vang zulke gesprekken op wanneer ik op een terras zit. Van vriendinnen hoorde ik pre-corona vaak dat hun moeder 's nachts vroeg waar ze vandaan kwamen. Dan krijg ik meteen het idee om zo'n vraag filosofisch te benaderen. In mijn filmpje antwoordt de dochter: 'Goede vraag, moeder, waar kómen wij vandaan? Dat weet niemand!' (lacht)»

HUMO Je lacht ook met vrouwen die op sociale media met hun dure handtassen pronken: in plaats daarvan zwaai jij met plastic boodschappentassen en broodzakken.

ZEEBROEK «Omdat ik jonge meisjes een alternatief wil bieden: als je de hele dag enkel Chanel-tassen en duckfaces ziet passeren wanneer je door je feed scrolt, dan ga je stilaan denken dat je zo hóórt te zijn.

»Ik probeer er wel op te letten dat ik niemand kwets. Je kunt met stereotypen lachen, maar ik zal me nooit op een specifiek iemand richten. Ik vind niet dat humor gebruikt moet worden om te kwetsen. Al is het natuurlijk moeilijk om níémand te schofferen.»

HUMO Soms meet je jezelf ook een Indiaas accent aan.

ZEEBROEK «Ja, maar met dezelfde motivatie als wanneer ik een Nederlander naboots. Ik let erop dat ik gewoon het accent gebruik, zonder met Indiërs zelf te lachen. Dat vind ik nog een verschil. Stemacteur Hank Azaria besliste eerder dit jaar om het 'Simpsons'-personage Apu (een winkeluitbater met Indiaas accent, red.) niet meer in te spreken. Ik vind dat een moeilijke kwestie, want het kan inderdaad beledigend overkomen. Maar ik heb tot nu toe enkel positieve reacties gekregen: mensen van Indiase afkomst vonden het zelf grappig.

»Ik ben zelf al veertien keer naar India gereisd. Mijn mama houdt veel van dat land. Nadat ze een boek had gelezen over de internationale leefgemeenschap Auroville (een alternatieve, zelfvoorzienende samenleving, opgericht door een volgelinge van de Indiase goeroe Sri Aurobindo, red.), wilde ze er per se naartoe. Ik was toen een jaar of 5. Papa zei: 'Doe dat niet, dat is ik-weet-niet-hoe gevaarlijk!' Maar mama is daar toen toch op haar eentje met mij heen getrokken (lacht). Ze had op een gegeven moment een vriend met een Indiaas accent, en als kind pikte ik dat snel op. Vandaar dat het terugkeert in mijn filmpjes.

»Ik heb heel goeie herinneringen aan die reizen. Ik weet nog dat we eens bijna ons vliegtuig gemist hadden omdat er een koe op straat lag (lacht). We gingen elk jaar voor anderhalve maand naar het stadje Puducherry, dat nog het best te vergelijken valt met een grote internationale commune: er leefden Japanners, Italianen... Het klinkt misschien sekteachtig, maar dat was het niet. Ik ging vaak zwemmen in de zee of zat met vier mensen tegelijk op een scooter. Er is eens een vriendinnetje uit Brussel meegereisd: met haar heb ik paardgereden zonder zadel in de jungle. De architectuur is er heel mooi, alle huizen zijn in de Frans-koloniale stijl. Door die westerse invloeden is het niet écht India: het valt bijvoorbeeld niet te vergelijken met de grootstad Chennai, waar we doorheen moesten om Puducherry te bereiken en waar veel armoede was. Schokkend, maar ook weleens goed om met je eigen ogen te zien: dan ben je dankbaar voor wat je hebt. Maar ik zou niet in India kunnen wonen. Wel in Rome: daar heb ik al twee jaar gewoond.»

HUMO We luisteren met stijgende verbazing.

ZEEBROEK «Mijn mama is twee jaar samen geweest met een Italiaan die in Rome woonde. Dus zijn we voor twee jaar naar daar verkast, van mijn 8ste tot mijn 10de. Een toptijd. Rome is een práchtige stad en de inwoners zijn heel warm en joviaal - helemaal niet zo gereserveerd als Belgen. Was de coronacrisis niet uitgebroken, dan zou ik normaal in oktober naar Rome gereisd zijn, als cadeau voor mijn 18de verjaardag.

»Ik ben blij dat ik al zoveel gereisd heb, want ik merk dat ik meer open-minded ben dan de gemiddelde 17-jarige. Dat ik niet goed overweg kan met autoriteit, komt wellicht ook door die reizen (lacht). En door het feit dat ik thuisonderwijs gevolgd heb. Na onze terugkeer uit Rome zijn we in Brugge komen wonen, en heb ik een tijdje op een steinerschool gezeten. Maar ik kon daar niet aarden. Ik was het vrije leven in India en Rome gewoon: om dan opeens op een schooltje in Brugge te belanden, waar een totaal andere mentaliteit heerste... Moeilijk.»

HUMO Is een steinerschool al niet vrijer dan pakweg een college?

ZEEBROEK «Ik was het typische schoolleven niet gewoon en ben ook niet iemand die graag manden vlecht, boetseert of breit: ik heb niet genoeg geduld voor dat soort prutswerk. Op die steinerschool werd er ook extreem veel gepest. Bijna de hele klas werd gepest door twee jongens, die zelfs eens iemands arm gebroken hebben. Weet je hoe de leerkrachten daarop reageerden? 'We geloven in de vrijheid van het kind dat zichzelf aan het ontwikkelen is.' Dat is dan toch niet de juiste vrijheid.

»Hoewel ik er niet graag zat, ben ik toch van het vijfde leerjaar tot het derde middelbaar op die school gebleven. Daarna heb ik een jaar les gevolgd aan het Sint-Jozefsinstituut. Vreemd genoeg was dat college op een bepaalde manier vrijer dan de steinerschool. Wie daar de antroposofische leer (van oprichter Rudolf Steiner, red.) niet aanhangt, wordt scheef bekeken. Hoe meer iets een bepaalde richting uitgaat, hoe enggeestiger alles wordt: 'Dit is de enige juiste manier.' Het college was ook groter, waardoor ik er met meer verschillende mensen in contact kwam. Ik wilde toen al graag iets humoristisch maken, maar durfde dat nog niet: 'Ik wacht wel tot ik afgestudeerd ben, want misschien word ik uitgelachen.' Nu volg ik weer thuisonderwijs, dat is meer mijn ding. Nog een jaartje en dan heb ik mijn diploma behaald via de examencommissie.»

HUMO Jij hebt je klasgenoten dus niet gemist tijdens de lockdown, omdat je er geen hebt?

ZEEBROEK (lacht) «Inderdaad: op schoolvlak maakte de lockdown voor mij niet veel verschil. Ik zie mijn vrienden wel minder vaak, maar gelukkig ontmoet ik mijn beste vriendinnen nog wekelijks. Dan gaan we wandelen of doen we een terrasje. Al ben ik ook gewoon graag op mezelf. Ik zal me eerder eenzaam voelen in een groep mensen bij wie ik geen aansluiting vind dan als ik helemaal alleen ben.»

NIET DE IDEALE VADER

HUMO Hoe hebben je ouders elkaar leren kennen?

ZEEBROEK «Mama werkte in een vegetarisch restaurant in Gent waar papa vaak ging eten. Op een gegeven moment heeft hij een gesprek met haar aangeknoopt, en uiteindelijk zijn ze zeven jaar samen geweest. Acht maanden na mijn geboorte zijn ze uit elkaar gegaan.

»Ik heb altijd bij mijn mama gewoond en zie mijn vader een uurtje per week. Na dit interview gaan we bijvoorbeeld een koffie drinken. Vroeger gingen we soms wandelen of nam hij me een hele dag mee als hij bij Herr Seele in Oostende ging werken, maar sinds hij hertrouwd is, heb ik minder contact met hem. Hij woont ook niet meer in Brugge maar in Zwevezele, bij zijn nieuwe vrouw.»

HUMO Vind je dat jammer?

ZEEBROEK «Ik zou hem natuurlijk graag vaker en langer zien. We hebben bijvoorbeeld nog nooit samen kerst gevierd of een weekend doorgebracht. Vroeger nam ik hem dat kwalijk, maar je kunt daar niet je hele leven kwaad of verdrietig om blijven. Op een gegeven moment besef je dat je vader ook maar een mens is die fouten maakt. Maar ik vind het wél belangrijk dat mensen weten dat hij niet de ideale vader is. Hij wordt vaak opgehemeld: 'Je hebt zoveel geluk met je papa!' Maar dat is niet altijd zo. Het is niet omdat je iemand volgt op sociale media, dat je weet hoe hij is in zijn persoonlijke leven.

»Nu, hij is misschien geen stereotiepe vader, maar hij is wel een goeie vader op zijn eigen manier.»

HUMO Weet hij dat je hem vaker wilt zien?

ZEEBROEK «Ja, maar dan zegt hij dat hij veel moet werken. Of begint hij over Kathy (zijn huidige vrouw, red.). Misschien is dat typisch voor kunstenaars? Ik heb gelezen dat Picasso en Chagall net dezelfden waren: ze hertrouwen en... (zwijgt).

»Zijn werk komt altijd op de eerste plaats. Als ik hem vraag om me naar Brussel te voeren voor de examencommissie, dan krijg ik te horen: 'Dat gaat niet, papa moet werken.' Ergens snap ik dat wel, maar andere vaders moeten ook werken en zouden dat wél doen.»

HUMO Waarover praten jullie als jullie elkaar zien?

ZEEBROEK «Hij geeft mij Instagram-tips: 'Je moet dit of dat doen.' Of hij zegt dat ik boeken moet lezen - daar heb ik eens een grap over gemaakt op Instagram. Hij vindt dat ik meer kennis moet opdoen. Hij heeft misschien een bepaald beeld van mij en moeit zich dan, maar uiteindelijk kent hij me ook niet zo goed, hè. Als ik ergens mee zit, ga ik daar eerder met mijn moeder over praten. Een uurtje is zó om: veel tijd om ergens dieper op in te gaan, is er dan niet.»

HUMO Bel je hem weleens?

ZEEBROEK «Soms, maar die telefoongesprekken duren ook geen uren. Nu, hij hééft het ook druk, hè. Sarah en Boris (Kamagurka's kinderen uit zijn eerste huwelijk, red.) zien hem ook niet zoveel. Maar ondanks alles zien we elkaar graag en hebben we best een goede band, hoor. We zien bijvoorbeeld allebei overal wel érgens humor in. Zoals hij zijn bedenkingen over pakweg de coronasituatie in cartoons verwerkt, verwerk ik die van mij in filmpjes.

»Mijn mama heeft nog een zoon uit een eerdere relatie, Chad. Hem beschouw ik echt als mijn broer. Hij is 34 en woont in Parijs, waar hij in de modewereld werkt: hij is de manager van topfotografen en make-upartiesten die voor Chanel en Dior werken. Ik ben heel fier op hem. Voor het coronavirus uitbrak, ging ik hem geregeld bezoeken.»

HUMO Je vader was 46 toen jij geboren werd. Hij zei daar toen over: 'Als zij 14 is, zal ik 60 zijn. Dat soort denkwerk komt er op latere leeftijd onvermijdelijk bij kijken.' Houdt dat jou ook bezig?

ZEEBROEK «Toen mijn oma - zijn moeder - vorige maand op sterven lag, dacht ik: 'Oei, papa is eigenlijk ook wel oud.' 64 is toch al een respectabele leeftijd, hè? Maar oma is 97 geworden, dus hij kan nog wel even mee. Met haar was ik heel close: ze woonde vlakbij, ik ging haar bijna dagelijks bezoeken. Toen ze op sterven lag, ben ik drie keer per dag naar haar toe gegaan. Ik mis haar, want ze was een heel lieve oma. Maar ze is heel oud geworden, en soms is het beter dat iemand overlijdt dan dat je haar moet zien lijden.»

HUMO Word je vaak op je achternaam aangesproken?

ZEEBROEK «Laatst nog, toen ik een examen ging afleggen en ze mijn naam zagen staan: 'Kamagurka!' Het is moeilijker om door te breken met je eigen ding als 'dochter van'. Zeker met humor: mensen associëren dat al snel met mijn vader. Je moet dus tegen allerlei verwachtingen opboksen, maar tegelijk krijg je wel meteen een vipkaart in handen. Als iemand anders zulke filmpjes zou maken, zou die misschien niet zo snel de kans krijgen om in Humo te staan. Al ben ik ervan overtuigd dat je er niet komt zonder talent. Ik doe ook niet krek hetzelfde als hij: mocht ik cartoons maken, dan zou het misschien lastiger zijn.

»België is ook maar een klein land, hè: ik kan me voorstellen dat het lastiger is om de dochter van Kim Kardashian te zijn dan die van Luc Zeebroek. Hier in Brugge valt dat goed mee. Waar ik me wel aan stoor als we ergens zitten: dat ze eerst hem aanspreken zonder mij aan te kijken, en dan zeggen: 'Ah, jij bent zijn dochter!' Alsof je een aanhangsel zonder eigen persoonlijkheid bent.»

HUMO Zorgt het voor extra druk dat je vader zoveel bereikt heeft?

ZEEBROEK «Ik zie het zeker niet als een competitie. Ik vind het vooral belangrijk om een goed mens te zijn. Mijn vader mag dan bekend zijn, die bekendheid zorgt er wel voor dat hij zijn dochter niet veel kan zien.»

HUMO Bewonder je hem?

ZEEBROEK «Goh, ik heb meer bewondering voor een ambulancier. Of voor een alleenstaande moeder. Mijn mama vind ik een indrukwekkende vrouw: zij heeft al van alles gedaan. Momenteel werkt ze in een biowinkel, ze kookt de gerechten die er verkocht worden. Mijn vader heeft ontegensprekelijk veel bereikt, maar ik zie dat niet als een bewijs dat je geslaagd bent in het leven. Ik volg zijn werk eigenlijk ook niet op de voet.

»Sinds ik filmpjes post, hebben we er wel al over gepraat om samen eens iets te doen. We weten nog niet wát precies, maar er zal ooit wel iets van komen.»

HUMO Je vader voerde vroeger ook allerlei typetjes op: Kamiel Kafka, Bert Vanderslagmulders, Van Patiënten...

ZEEBROEK «Daar heb ik haast niets van gezien: die sketches zijn niet meer makkelijk te vinden. We voeren andere soorten typetjes op en hebben ook een ander soort humor: ik ben minder grof.»

HUMO Op vaderdag postte je een filmpje gewijd aan alle overspelige, afwezige, narcistische, agressieve en gemene vaders: 'Gelukkige slechte vaderdag!'

ZEEBROEK «Dat vond mijn eigen vader zelf heel grappig (lacht). Ik heb daar veel reacties op gekregen. Voor sommigen was het haast therapeutisch: 'Dankjewel!' Ik vind het vooral leuk om iets compleet anders te posten dan alle melige berichten die je op zo'n dag op sociale media ziet passeren.

»Soms schrijf ik een idee op, maar dat werk ik nooit op voorhand uit: ik neem alles live in één take op. Het moment vlak voor ik een filmpje post, vind ik best eng. Dan besef ik: 'Mensen zullen daar echt naar kijken!'»

VIEZE OUDE MANNEN

HUMO Kijk je zelf vaak naar humoristische programma's?

ZEEBROEK «Hans Teeuwen vind ik heel goed: het is leuk om te zien hoe hij zijn typetjes brengt. Ik kijk graag naar films met Louis de Funès, en stand-upcomedians als Ali Wong, Dave Chappelle en Kevin Hart vind ik ook grappig. En Toon Hermans! Maar eigenlijk is er geen enkele comedian van wie ik denk: ik wil exact hetzelfde brengen als jij. Vrouwelijke comedians vind ik bijvoorbeeld vaak te cliché: ze hebben het vooral over seks en mannen. Dan denk ik: kom, we hebben toch meer om mee te lachen dan dat?»

HUMO Krijg je veel reacties op je filmpjes?

ZEEBROEK «De mooiste reactie kreeg ik van een vrouw met kanker: ze zei dat ik haar altijd doe lachen. Ik heb haar een lief berichtje teruggestuurd. Maar evengoed zeggen mensen vlakaf: 'Je bent niet grappig.' Niet erg: iedereen heeft een ander gevoel voor humor. En er zijn ook veel vieze oude mannen die berichten sturen.»

HUMO Hopelijk niet vergezeld van een dickpic?

ZEEBROEK «Gelukkig niet! Ze sturen me selfies. De bedenkelijkste foto tot nu toe was van een naakte man die enkel een kapiteinspet op had, maar je kon gelukkig zijn ding niet zien. Ik wou die foto eerst posten met het liedje 'M'n zeekapiting' van de Oostendse zangeres Lucy Loes eronder, maar dat mag blijkbaar niet volgens de Instagram-regels: dat zou een schending van zijn privacy zijn. Sommige mannen vragen ook: 'You want to be my sugarbaby?' En ik heb dan nog geen 2.000 volgers! Wat moeten mensen met een veelvoud daarvan niet meemaken?»

HUMO Is het je doel om zoveel mogelijk volgers te hebben?

ZEEBROEK «Het zou leuk zijn om meer volgers te hebben, maar ik hoef niet de nieuwe Anna Nooshin te worden (Nederlandse influencer met een miljoen Instagram-volgers, red.) . Toen ik een paar maanden geleden een mail van Het Laatste Nieuws kreeg met de vraag of ik een interview wilde geven, dacht ik zelfs eerst dat het spam was: 'Hoe hebben die mij nu gevonden?' (lacht) Ergens is het goed dat ik nog niet zoveel volgers heb: het geeft me de ruimte om te experimenteren met die filmpjes. Papa deelt mijn filmpjes soms ook: zo krijg ik er volgers bij. En 1.800 volgers op vier maanden tijd is niet slecht, hè? Als die allemaal achter me aan zouden lopen op straat, dan zou ik niet weten wat me overkwam (lacht). Ik wil niet per se doorbreken of beroemd worden, maar ik zie Instagram wel als een platform om te tonen wat ik kan: het is haast je portfolio.

»Als mijn filmpjes al een doel hebben, dan toch vooral: mensen die door hun feed scrollen een blij gevoel bezorgen. Want ik kan me voorstellen dat het voor jongeren zwaar is om continu perfecte plaatjes te zien passeren. Ik wil ze liever doen lachen dan dat ze ermee moeten inzitten dat ze te veel gegeten hebben.»

HUMO Wil je verder de humoristische toer op?

ZEEBROEK «Samen met mijn papa een tv-programma maken zou wel leuk zijn. Maar ik ben in veel dingen geïnteresseerd. Momenteel volg ik humane wetenschappen. Misschien ga ik daarna wel communicatiewetenschappen of journalistiek studeren.

»Het liefst van al zou ik documentaires maken, want ik onderzoek graag van alles. Ik zou bijvoorbeeld graag iets rond het schoonheidsideaal doen. Wat mensen allemaal uitsteken met hun gezicht! In Japan plakken vrouwen er huidkleurige tape op: als je die er weer afhaalt, zie je er helemaal anders uit. Waarom doen ze dat? Door wat ze te zien krijgen op sociale media? En hoever kun je daarin meegaan? Vroeger werden vrouwen met ronde vormen knap gevonden, zoals Brigitte Bardot. Tegenwoordig krijgen jongeren geen realistisch beeld meer voorgeschoteld. Neem nu de Kardashians, die allemaal volledig opgespoten zijn: welke invloed hebben zij op de jeugd? Ik heb daar eens met mijn moeder over gepraat: zij zat vroeger nergens mee in, ze trok haar minirok aan en ging de deur uit. Nu twijfelen leeftijdsgenoten over lipfillers of neusoperaties. Voor wíé willen ze er zo uitzien: voor zichzelf, of omdat ze denken dat ze zo bij mannen in de smaak zullen vallen? En welke invloed heeft dat op hun gezondheid? Ondertussen weten we al dat je ziek kunt worden van lekkende borstimplantaten. Het is ook opvallend dat veel westerlingen met depressies en eetstoornissen kampen, terwijl dat in India veel minder het geval is. Zitten Indiase mensen misschien minder op sociale media?

»Enfin, ik zit dus met veel vragen (lacht). Ik ben alvast blij dat ik zelf die druk niet voel.»

HUMO Jij bent niet onzeker?

ZEEBROEK «Iedereen is weleens onzeker, maar ik heb wel door hoe fake het allemaal is. Daarnet heb ik je verteld dat mijn broer in de modewereld werkt: hij heeft mij al uitgelegd hoe foto's bewerkt worden. Soms zetten ze een ander hoofd op een lichaam! Het zou goed zijn mocht daar eens een documentaire over gemaakt worden, zodat jongeren dat tenminste wéten en hun onzekerheden dus beter kunnen relativeren. Ik let daar ook op in mijn filmpjes: ik draag nooit veel schmink, soms zelfs geen. Ik kan ook niet werken met Photoshop. Als ik mijn foto's zou proberen te bewerken, zou mijn neus tegen de muur staan (lacht). Ik poseer ook nooit bewust voor een selfie.

»Als ik merk dat ik me slecht begin te voelen tijdens het scrollen, dan weet ik: nu moet ik uitloggen. Je kiest ook zelf wie je volgt, hè. Ik volg geen mensen die alleen maar selfies of bikinifoto's posten.»

BINDINGSANGST

HUMO Op zijn 37ste zei je vader in een interview: 'Ik blijf het leven een catastrofe vinden, ik beleef er niet zoveel lol aan.'

ZEEBROEK «Ik ben niet zo pessimistisch. Ik zeg altijd: het leven is een grote lol. Iedereen heeft weleens tegenslag. Met papa is het niet altijd makkelijk geweest, mijn schooltijd is niet rimpelloos verlopen en mijn tante heeft zelfmoord gepleegd op haar 45ste. Maar ik probeer me te focussen op de positieve kanten van het leven, zonder te veel na te denken in termen van goed of slecht.»

HUMO Wil jij later kinderen?

ZEEBROEK «Ik ben daar nog niet mee bezig. Je weet ook niet waar de wereld naartoe gaat, met de klimaatopwarming en zo, hè.»

HUMO Maakt de klimaatopwarming je bang?

ZEEBROEK «Natuurlijk. Nadat ik 'Before the Flood' had gezien, een docu waaraan Leonardo DiCaprio heeft meegewerkt, moest ik even bekomen. Ik fiets heel vaak, let erop dat ik niet te veel plastic zakken of flessen gebruik, en heb eens meegestapt in de klimaatmars, maar het is natuurlijk een wereldwijd probleem. Het is jammer dat de klimaatproblematiek nog maar weinig aan bod komt in het nieuws: het gaat nu vooral over mondmaskers.

»Alles is anders dan vroeger. Ik denk dat mijn generatie gewend is aan tegenslag: de klimaatopwarming, de coronacrisis... De coronamaatregelen zijn natuurlijk niet leuk, maar ik heb er geen moeite mee om ze te volgen: ik houd afstand en draag braaf mijn mondmasker. Ik heb ook niet het gevoel dat ik veel mis. Ik ben sowieso geen tooghanger, festivalganger of fuifbeest.»

HUMO Waarmee vul je dan je vrije tijd?

ZEEBROEK «Ik ga vaak uit eten met vriendinnen, ben m'n Italiaans weer aan het opkrikken, en post af en toe een filmpje. Ik schrijf ook graag in mijn schriftje: humoristische dingen, of dingen die ik heb meegemaakt. En af en toe mediteer ik of doe ik aan yoga - dat heb ik van kinds af aan meegekregen door die reizen naar India. Ik doe dat niet dagelijks, maar als ik merk dat het te chaotisch wordt in mijn hoofd, gebruik ik het om tot mezelf te komen.»

HUMO Welke verwachtingen heb je van de liefde?

ZEEBROEK «Als ik hoor wat voor miserie sommigen in hun relatie hebben, denk ik: goed dat ik single ben! (lacht) Mocht er een leuke jongen mijn pad kruisen, fijn, maar ik ga niet zelf via Tinder op zoek. Ik heb nog nooit datingapps gebruikt, maar mijn vriendinnen zitten wel op Yubo, zowat de Tinder voor jongeren. Vol pedofielen, waarschijnlijk (lacht). Ik vind het hele onlinegebeuren wat dat betreft een beetje eng.

»Ik geloof in de eeuwige liefde, want mijn oma is haar hele leven bij dezelfde man gebleven. Maar het idee om zelf met iemand de rest van mijn dagen door te brengen, vind ik haast angstaanjagend. Misschien heb ik bindingsangst? Ik wil alleszins niet het gevoel hebben door iemand geconfisqueerd te worden. Ik wil nog mijn eigen ding kunnen doen, met een open-minded en grappige man naast me. Ook in vriendschappen kan ik niet tegen dat verstikkende: best friends forever vind ik akelig klinken (grijpt naar haar keel).

»Mijn vriendinnen weten al dat ze ooit willen trouwen, maar dat is op dit ogenblik het laatste waar ik aan denk. Ik ben meer carrièregericht, terwijl zij dáár dan weer helemaal niet mee bezig zijn. Soms vraag ik me af wat ik ga doen in het leven. Alles draait vandaag om presteren. Vroeger had je een paar beroepen waaruit je kon kiezen, nu wordt continu gezegd: 'Je kunt alles worden, als je maar hard genoeg je best doet.' Wie zijn dromen krampachtig maar vruchteloos blijft najagen, zal zich daardoor onterecht een loser voelen. Terwijl je niet alles hóéft te worden. Ken je die quote: 'You can do anything, but not everything'? Je kunt wel voor je dromen gaan, maar je mag je niet laten verlammen door een opgelegde maatschappelijke druk.»

HUMO Nog dingen waar je je zorgen over maakt?

ZEEBROEK «Iedereen kan ziek worden, dat vind ik eng. Daarom probeer ik heel gezond te leven: ik eet bijvoorbeeld weinig vlees en geen suiker. Ik heb vorig jaar een reportage gezien over wat suiker met je lichaam doet, en toen ik ermee stopte, stond ik versteld van de afkickverschijnselen: ik was twee weken heel humeurig en had last van hoofdpijn. Ondertussen voel ik me minder moe en is m'n huid ook beter.»

HUMO Wat mogen we je tot slot toewensen?

ZEEBROEK (haalt de schouders op) «Je weet nooit wat er staat te gebeuren: vorig jaar wisten we ook niet dat we in een pandemie zouden terechtkomen. Maar ik hoop op een blijvende goeie gezondheid en hecht veel waarde aan vriendschap: een paar van mijn vrienden beschouw ik echt als familie. Liefst oefen ik over een paar jaar een job uit die ik heel graag doe, maar ik heb nog tijd. Voor hetzelfde geld word ik yogaleerkracht.»

HUMO Namasté!