Avicii - TIM
Iets meer dan een jaar na de zelfmoord van Tim Bergling – de echte naam van de uitgeputte, uitgebrande en uitgeteerde Avicii – brengt platenfirma Universal zijn derde plaat postuum uit. Ze bevat twaalf van de zestien songs die Bergling een paar dagen voor zijn dood voor het eerst en in nog onafgewerkte vorm aan labelbaas Per Sundin had laten horen. Uit schroom liet die de tracks na het drama twee maanden rusten, daarna vroeg hij zich af: hoe bouwen we hier volledige songs rond?
Terzijde: hoe beoordeel je de erfenis van een artiest als je niet weet hoe groot zijn eigen aandeel is? En hoe vreemd is het om naar deze vrolijke dansmuziek te luisteren als je weet dat de maker ervan het vermogen tot vrolijkheid compleet kwijt was? Dan voelt het nagelaten werk van pakweg Elliott Smith in zekere zin natuurlijker aan.
In 2012 omschreef Bergling het leven als dj zo: ‘Het geeft me zoveel kracht! Ik ben één van de weinige mensen ter wereld die kunnen zeggen dat ze perfect gelukkig zijn met hun job.’
In het nu profetisch lijkende ‘Avicii: True Stories’, een on-the-road-documentaire die eind 2016 werd opgenomen en in 2017 voor het eerst uitgezonden, zei Avicii’s manager Ash Pournouri: ‘Tim gaat langzaam maar zeker kapot. Te veel interviews, te veel verwachtingen, te veel druk. Op een dag sterft hij hieraan.’ Bergling was toen al een paar jaar verslaafd geweest aan alcohol en de pijnstiller Percocet.
Wat verderop in de film reageert diezelfde Pournouri onbegrijpend wanneer Bergling beslist om enkele shows in Las Vegas af te gelasten. ‘Pf, artiesten. Ze begrijpen de waarde van geld niet.’
Bergling stierf één jaar te laat om in het hiernamaals de 27 Club binnen te mogen – ook dat nog. Trouwens: hij koos zijn artiestennaam destijds nadat hij had gelezen dat ‘Avici’ de boeddhistische term is voor het laagste, ergste deel van de hel, waar de zondaars het hardst lijden.
Nile Rodgers van Chic roemde Berglings oor voor catchy melodieën. En toevallig publiceerde The Washington Post enkele uren vóór Avicii’s zelfmoord nog een artikel waarin hij werd omschreven als een pionier in het schemergebied tussen country (!) en elektronica.
Op ‘TIM’ vertaalt zich dat in de medewerking van veel grote namen. Dan Reynolds van Imagine Dragons zingt op ‘Heart Upon My Sleeve’, Chris Martin van Coldplay op ‘Heaven’ (het antwoord op de succesvolle Avicii-mix van ‘A Sky Full of Stars’), en Aloe Blacc op ‘SOS’, de single die u kent.
Af en toe proef je de formule. Alsof elke meewerkende muzikant zich stond af te vragen: welke schuiven moeten open om dit als Avicii te laten klinken? De meeste songs lijken tegelijk op de dansvloer, het ontluikende zomergevoel en – vooral in de teksten – de emoties rond de dood van een idool te mikken. Maar ‘TIM’ is óók een goede samenvatting van de manier waarop Avicii, bij leven en welzijn, binnen de EDM naar een eigen room with a view zocht.
Alle opbrengsten van ‘TIM’ gaat naar de na zijn dood opgezette Tim Bergling Foundation, ten behoeve van meer bewustzijn rond geestesziekte en zelfmoordpreventie.
